«Εσύ κι εγώ είμαστε πολλοί και όχι δύο»

Όταν δύο άνθρωποι γνωρίζονται, ερωτεύονται και αποφασίσουν να στεριώσουν σε ένα δεσμό, φέρνουν στη σχέση τους το «εγώ» και το «εσύ». Αυτές οι δύο ξεχωριστές πλευρές, που έχουν τις προσωπικές τους ανάγκες και επιθυμίες, χρειάζεται να ενωθούν και να δημιουργήσουν μια νέα οντότητα, το «εμείς». Αυτή η νέα δύναμη αποτελεί το τρίτο, ολοζώντανο πρόσωπο της σχέσης τους.

Το κάθε μέλος του ζευγαριού κουβαλά στη σχέση του βιώματα, πεποιθήσεις, τραύματα, όνειρα και προσδοκίες. Με βάση όλα αυτά τα συστατικά χρωματίζει το «εμείς», ντύνοντάς το στην αρχή με τον εξιδανικευμένο μανδύα του έρωτα. Σταδιακά το «εμείς» αποκτά πιο ρεαλιστικές διαστάσεις, γεγονός που αναπόφευκτα προκαλεί απογοήτευση. Όσο περνά συνεπώς ο καιρός, οι μάσκες πέφτουν, ο κάθε σύντροφος βλέπει ολόκληρο το άλλο του μισό, ανακαλύπτει όλες του τις πλευρές, κι όχι μόνο αυτές στις οποίες θέλησε να εστιάσει στην αρχή. Και μέσα από αυτά τα πραγματικά πια γυαλιά, ο καθένας παρατηρεί τα ελαττώματα και τα προτερήματα του άλλου κι αρχίζει να ζητά αλλαγές και βελτιώσεις. Ξεκινά η κριτική αξιολόγηση και η απόρριψη, με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται το εμείς και να προβάλλονται διαρκώς οι εξατομικευμένες ανάγκες.

Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή της σχέσης, χρειάζεται κάθε μέλος του ζευγαριού να αναλογιστεί τι συμβαίνει, να επεξεργαστεί λογικά τις σκέψεις του και να επικοινωνήσει ανοιχτά με τον σύντροφό του. Χρειάζεται να εκφραστούν οι ανησυχίες και τα αυθεντικά συναισθήματα, να δαμαστούν οι εγωκεντρικές ανάγκες και να επενδύσουν ξανά στη φροντίδα της σχέσης. Με την ειλικρινή επικοινωνία, την παραδοχή των αναπόφευκτων αλλαγών που φέρνει ο χρόνος, αλλά πάνω από όλα με οδηγό την πραγματική επαφή, απόφαση και δέσμευση να δουλέψουν δύο άνθρωποι τη σχέση τους, το «εμείς» θα γίνει αυθεντικό και όχι ουτοπία.

Δύο άνθρωποι που θέλησαν και προσπάθησαν με αμοιβαίες υποχωρήσεις να παραμείνουν ουσιαστικά μαζί και όχι απλώς να ενωθούν από την έλξη, δημιουργούν ένα «εμείς» πιο ισχυρό από τα δύο μεμονωμένα μέρη. Στην εξίσωση των σχέσεων η απλή πρόσθεση των δύο μερών δημιουργεί ένα σύνολο πολύ μεγαλύτερο από το άθροισμά τους. Στις σχέσεις, αντίθετα από ότι στα μαθηματικά, το 1 και 1 δεν κάνει 2, αλλά το πολλαπλάσιο «εμείς».

* Η αφορμή για τη δημοσίευση του άρθρου δόθηκε από την παράσταση «Ηρακλής, οι 12 άθλοι».