Φαλακρό
Αν και είναι γνωστό ως ένας προορισμός για σκι, την άνοιξη το βουνό Φαλακρό είναι ένας παράδεισος λουλουδιών. Γι αυτό και, αντίθετα από την ονομασία του, δεν είναι καθόλου γυμνό, αλλά αποκαλείται από τους ντόπιους «βουνό των λουλουδιών». Οι βοτανολόγοι που εξερεύνησαν τη χλωρίδα, ανακάλυψαν πολλά είδη φυτών που μέχρι τότε ήταν άγνωστα. Τα πιο διαδεδομένα είναι ο αγριοπανσές, η καμπανούλα, η κενταυριά, η δάφνη, η ορχιδέα, η ανεμώνη, η ίριδα, το αγριολίναρο και η παιώνια. Υπάρχουν και πιο σπάνια αγριολούλουδα, όπως το ηλιάνθεμο το αλπικό και το άνοσμο του Ταύρου, που ευδοκιμεί μόνο στη Μικρά Ασία και το Φαλακρό. Στα λιβάδια των κορυφών του βουνού οργιάζει μια ιδιαίτερα πλούσια, ποώδης βλάστηση, με ασύλληπτη χρωματική ποικιλία. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο σπάνια είδη ζώων που έχουν εξαφανιστεί από τα πεδινά. Η ποικιλία στοιχείων χλωρίδας και πανίδας που υπάρχουν σε αυτά, επέβαλε την ένταξη του βουνού στο δίκτυο «ΦΥΣΗ 2000» με το όνομα «Κορυφές Όρους Φαλακρού». Το βουνό διασχίζεται από το
ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε6, ενώ πρόσφατα έγινε συντήρηση και τοποθετήθηκε σήμανση σε μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν οι ντόπιοι, δίνοντας την ευκαιρία για ενδιαφέρουσες πεζοπορικές διαδρομές. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε να επισκεφτούμε το σπήλαιο της Χιονότρυπας, όπου στον πυθμένα του (στα 100 μ. βάθος) βρίσκεται ένας παγετώνας, κάτω από τον οποίο κρύβεται μια σπηλιά με αληθινά γλυπτά πάγου που δημιούργησε η φύση. Για τη διαμονή επιλέγουμε το συγκρότημα πολυτελών κατοικιών «Μαρήλια» στο χωριό Βώλακας. (www.marilia.gr).

Μεταξοχώρι Λάρισας
Μέσα σε ένα δάσος από καστανιές, πλατάνια, κερασιές, μουριές, μηλιές και καρυδιές κρύβεται ένα από τα πιο αριστοκρατικά χωριά της Ελλάδας. Το Μεταξοχώρι πήρε το όνομά του από την εκτροφή του μεταξοσκώληκα. Στις αρχές Ιουνίου πραγματοποιείται η «Γιορτή του Κερασιού», το σήμα κατατεθέν του χωριού. Στην κωμόπολη της κοντινής Αγιάς, το τιμώμενο φρούτο είναι το μήλο και στις αρχές Σεπτεμβρίου διοργανώνεται επί μία εβδομάδα η «Γιορτή του Μήλου». Η καλλιέργεια του μήλου καταλαμβάνει περίπου 20 χιλιάδες στρέμματα, με ετήσια παραγωγή 70 χιλιάδες τόνους. Εδώ βρίσκει κανείς όλες σχεδόν τις ποικιλίες: golden delicious, starking, red delicious, Granny Smith (ξινόμηλα), φιρίκια, καθώς και τα ημιάγρια μικροσκοπικά μηλαράκια στις ψηλές κορυφές του Κισάβου. Η ορεινή θέση των καλλιεργειών κάνει τα μήλα ιδιαίτερα νόστιμα, αρωματικά και σκληρά. Με αυτά ετοιμάζονται εξαιρετικά γλυκά από τους τοπικούς συνεταιρισμούς γυναικών, αλλά και μία μηλόπιτα-γίγας: ένα τεράστιο apple crumble μήκους 20 μ., πλάτους 65 εκ. και βάρους 333 κιλών, που διεκδικεί μία θέση στο βιβλίο Γκίνες. Για να παρασκευαστεί χρειάστηκαν 240 κιλά από τα μήλα της Αγιάς. Για τη διαμονή επιλέγουμε το «Αρχοντικό Σουλιώτη» στο Μεταξοχώρι, έναν παραδοσιακό πέτρινο ξενώνα που βρίσκεται μέσα στο δάσος και μας κοιμίζει με τους ήχους της κουκουβάγιας. (guesthouse-soulioti-larisa.focugreece.gr).

Βόιο Κοζάνης
Στις εύφορες πλαγιές του όρους Βόιου στην Κοζάνη, εκεί όπου απαντούνται αμέτρητα είδη χλωρίδας και πανίδας, οι αγρότες αποφάσισαν να αντικαταστήσουν τις καλλιέργειες του καπνού με το πιο όμορφο λουλούδι: το τριαντάφυλλο. Σήμερα, λίγα χρόνια μετά, ο τόπος έχει γίνει παγκοσμίως διάσημος για τη μαζική καλλιέργεια του τριαντάφυλλου και την παραγωγή εξαιρετικής ποιότητας ροδέλαιου. Η ποικιλία είναι η Rosa damascene, το ίδιο τριαντάφυλλο που ευδοκιμεί στην Τουρκία και τη Βουλγαρία, τις χώρες με τη μεγαλύτερη παραγωγή βιομηχανικού τριαντάφυλλου στον κόσμο. Από τα 250 στρέμματα στη Μακεδονία που συμμετέχουν στην καλλιέργεια, τα 200 βρίσκονται στο Βόιο. Το προϊόν που εντυπωσιάζει τους επιστήμονες είναι το ροδέλαιο, το οποίο, λόγω των ιδιαίτερων εδαφοκλιματικών συνθηκών στην ευρύτερη περιοχή, έχει εξαιρετική ποιότητα. Ακόμη πιο πλούσιο σε ευεργετικές ιδιότητες αποδείχθηκε το ροδέλαιο από τις πιο ορεινές περιοχές του Βόιου, με υψόμετρο 750 μ. Ο δρόμος των λουλουδιών μάς οδηγεί στο χωριό Κρόκος, όπου καλλιεργείται το ομώνυμο λουλούδι με τις αμέτρητες χρήσεις στη μαγειρική, και στο γραφικό χωριό Βελβεντό, στις όχθες της τεχνητής λίμνης Πολυφύτου. Απέχει 33 χλμ. βορειοανατολικά από την Kοζάνη και είναι χτισμένο στους πρόποδες των Δυτικών Πιερίων. Στενά γραφικά σοκάκια, παραδοσιακά πέτρινα, νεοκλασικά αλλά και σύγχρονα σπίτια, μικρές πλατείες και όμορφες γωνιές, παλιοί νερόμυλοι και εκκλησίες συνθέτουν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό, χαμένο μέσα σε ένα καταπράσινο κάμπο, έκτασης 15.000 στρεμμάτων, κατάφυτο με ροδακινιές. Για τη διαμονή επιλέγουμε τον παραδοσιακό ξενώνα «Εννέα Μούσες». (users.in.gr/9mouses).

Νάουσα Ηµαθίας
Στους πρόποδες του ανατολικού Βερμίου, σε μια φυσική αγκαλιά, είναι χτισμένη η Νάουσα. Το όρος Βέρμιο αποτελεί το φυσικό όριο μεταξύ της πεδιάδας της Ημαθίας και των υψιπέδων της Κοζάνης. Τα άφθονα νερά του σχηματίζουν μεγάλους και μικρούς καταρράκτες, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν ως κινητήρια δύναμη για τη βιομηχανία από το 19ο αιώνα. Στη Νάουσα το πιο σπουδαίο ποτάμι είναι η Αράπιτσα, με πηγές σε ένα καταπληκτικό τοπίο στο άλσος του Αγίου Νικολάου. Το ροδάκινο (φρέσκο, κομπόστα, μαρμελάδα) είναι η κυρίαρχη παραγωγή στο νομό Ημαθίας, με τις καλλιεργούμενες εκτάσεις να φθάνουν στο 43% της συνολικής επιφάνειας. Ο ανθός της ροδακινιάς συμβολίζει την άνοιξη, την αναγέννηση και φυσικά τη γονιμότητα. Οι καρποί της ροδακινιάς χρησιμοποιήθηκαν και από τους αρχαίους Αιγυπτίους σαν πρόσφορα στο θεό της ηρεμίας. Οι Ρωμαίοι θεωρούσαν το ροδάκινο καρπό της Αφροδίτης και το αποκαλούσαν «ο μαστός της Αφροδίτης». Στις παραδόσεις της Ανατολής ήταν σύμβολο της γυναικείας γονιμότητας και στην αρχαία Κίνα ήταν μέρος του ταοϊστικού σεξουαλικού μυστικισμού. Άλλωστε, στα κινεζικά «ταό» σημαίνει ροδάκινο. Το ροδάκινο είναι ενυδατικό και έχει αντιγηραντικές ιδιότητες. Αποτελείται κατά 89% από νερό και επομένως ενυδατώνει το σώμα και την επιδερμίδα, ενώ χάρη στο σύμπλεγμα βιταμινών που έχει, προστατεύει και από γαστρεντερικές διαταραχές. Επίσης, η περιεκτικότητά του σε φώσφορο και νιασίνη το κάνει κατάλληλο για όσους βρίσκονται σε υπερένταση. Αυτό σημαίνει πως όταν καταναλώνεται το βράδυ, ευνοεί τον ύπνο. Για τη διαμονή επιλέγουμε το «Dellagio», ένα ξενοδοχείο μέσα στο δάσος. (www.dellagio.gr)

Κάµπος, Χίος
Σε ένα νησί γεμάτο μυρωδιές, η φύση μάς φέρνει σε επαφή με τις αισθήσεις μας. Για να απολαύσουμε την άνοιξη σε όλο της το μεγαλείο, επισκεπτόμαστε τον Κάμπο, μια περιοχή που είναι ένας τεράστιος πορτοκαλεώνας. Απέχει λίγα χιλιόμετρα νότια από την πόλη, είναι επίπεδη και καλύπτεται από ένα πυκνό δίκτυο μικρών δρόμων.
Το μεγαλύτερο τμήμα της είναι δεντροφυτεμένο με εσπεριδοειδή. Το κάθε κτήμα περιβάλλεται με δικούς του ψηλούς τοίχους, που προστατεύουν τα δέντρα από τη σκόνη και τον άνεμο. Η εικόνα του Κάμπου είναι ξεχωριστή και δεν μοιάζει καθόλου με αυτήν των άλλων νησιών του Αιγαίου. Οι αριστοκρατικές οικογένειες της Χίου, γενουάτικες και ντόπιες, έκτισαν σε αυτή την περιοχή τα σπίτια τους ήδη από το 14ο αιώνα. Ψηλοί τοίχοι από κόκκινη πέτρα προστατεύουν την κάθε ιδιοκτησία από τη σκόνη, τους αγέρηδες και το κρύο. Περίτεχνες στέρνες, κοσμημένες με μαρμάρινα ανάγλυφα και κρουνούς, κατέχουν περίοπτη θέση στο χώρο της αυλής. Σκιεροί δρόμοι, κήποι λουλουδιών κι αναρριχώμενα γιασεμιά δημιουργούν ένα μοναδικό περιβάλλον. Για τη διαμονή επιλέγουμε τον «Περλέα», ένα παραδοσιακό γενοβέζικο αρχοντικό του 17ου αιώνα, που μας ταξιδεύει στο χρόνο και μας μεταφέρει σε μια εποχή ατέλειωτου ρομαντισμού. (www.perleas.gr).

Ρέθυµνο
Στις άκρες των δασών, των δρόμων και των χωριών του Ρεθύμνου, την άνοιξη ανθίζουν ορχιδέες. Μικρές, όμορφες, πολύχρωμες, ανάλαφρες σαν νεράιδες. Για τους Κρητικούς, τα μικρά αυτά μαγικά λουλούδια είναι μια γιορτή ζωής. Οι ορχιδέες αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της κρητικής χλωρίδας, με περίπου 50 είδη και υποείδη. Ο πλούτος, ωστόσο, αυξάνει συνεχώς, λόγω του ότι οι ορχιδέες έχουν την ιδιότητα να διασταυρώνονται και να παράγουν καινούργια είδη. Ειδικά στο οροπέδιο Γιους Κάμπος (σημαίνει «ο κάμπος της Ηούς»), στην κεντρική Κρήτη, το υβρίδιο μεταξύ της Orchis lactea και της Orchis tridentata είναι τόσο διαδεδομένο, ώστε οι βοτανολόγοι μιλούν για τη δημιουργία ενός νέου είδους. Το οροπέδιο γενικά αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βιότοπους του Ρεθύμνου γιατί, εκτός από ορχιδέες, απαντάται και η Tulipa doerfleri, μια πανέμορφη κόκκινη τουλίπα. Εξίσου σημαντικά είναι και τα όρη Βουβάλα, Σιδέρωτας και Ξηρό, που σχηματίζουν ένα φυσικό φράγμα προς το Λιβυκό πέλαγος. Όλοι οι δρόμοι που οδηγούν προς τις νότιες ακτές περνούν ανάμεσα από περιοχές που βρίθουν από ορχιδέες. Για τη διαμονή επιλέγουμε τον πολυτελή ξενώνα «Πάνακρον», στο χωριό Αμάρι, 32 χλμ. νοτίως του Ρεθύμνου.
(www.panakron.gr).