Μονεµβασιά: Βόλτες στα παραµύθια
Η εκδρομή στη Μονεμβασιά είναι ένα από τα πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να κάνει κανείς στη ζωή του. Και να ξανακάνει. Στο πάρκινγκ έξω από τα τείχη του κάστρου αφήνουμε το αυτοκίνητο και τις έγνοιες μας. Μόλις περάσουμε την είσοδο της μεσαιωνικής καστροπολιτείας, εκεί όπου ακούγεται μόνο ο παφλασμός των κυμάτων, η πραγματικότητα παίρνει τις διαστάσεις του παραμυθιού. Ο «Βράχος της Μονεμβασιάς» είναι μία μικρή νησίδα στη θάλασσα. Η στρατηγική της θέση στο θαλάσσιο δρόμο προς την Ανατολή την έκανε στόχο των κατακτητών. Η ακμή της πόλης ήρθε το 14ο και το 15ο αιώνα, όταν αναπτύχθηκε εμπορικά, πολιτιστικά, ακόμη και αρχιτεκτονικά. Το στυλ της ζωής: Για να απολαύσουμε τη χαλάρωση αξίζει να διαλέξουμε ένα από τα λίγα καταλύματα που βρίσκονται μέσα στο Κάστρο, όπως οι «Παραδοσιακοί Ξενώνες Αρδάμης» (www. ardamis.gr). Πίνουμε τον πρώτο καφέ της ημέρας και το τελευταίο ποτό της νύχτας στο Ενετικό με θέα το Μυρτώο Πέλαγος. Για τα γεύματα επιλέγουμε ένα από τα 3 κλασικά εστιατόρια («Ματούλα», «Μαριάνθη» και «Κανόνι»), με ντόπιες συνταγές, φρέσκα ψάρια και φυσικά το τοπικό πετρομπάρμπουνο. Δοκιμάζουμε αμυγδαλωτά στο «Δουκάτο».

Αυγώνυµα: Το µεσαιωνικό ηλιοβασίλεµα
Η Χίος είναι ένα μικρό «ψηφιδωτό» της ελληνικής ιστορίας με πολλά μεσαιωνικά χωριά, όπως τα Μεστά, τα Αυγώνυμα και ο Ανάβατος. Καθώς το νησί αναπτύσσεται τουριστικά, η καστροπολιτεία των Αυγωνύμων έχει μετατραπεί σε resort. Βρίσκεται 16 χλμ. δυτικά της πόλης, σε ένα βραχώδη λόφο, χρονολογείται από πριν το Μεσαίωνα και έχει θέα σε ένα συγκλονιστικό αιγαιοπελαγίτικο ηλιοβασίλεμα. Τα άγονα εδάφη του (αγόνιμα) έδωσαν το όνομά τους στο χωριό. Μικρά πέτρινα σπιτάκια σε σχήμα κύβου, λουλουδιασμένες αυλές, θολωτές πόρτες, πέργκολες με γιασεμιά και πεζούλες. Τα περισσότερα κτίσματα έχουν μετατραπεί σε ξενώνες. Οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν βόλτα στο γειτονικό, επίσης μεσαιωνικό χωριό, τον Ανάβατο, και βουτιές στην κοντινή παραλία της Ελίντας. Το στυλ της ζωής: Δοκιμάζουμε τις δύο παραδοσιακές ταβέρνες του χωριού, τον «Πύργο», που βρίσκεται στην πλατεία, και το «Αστέρι», στην άκρη του οικισμού με θέα τη θάλασσα. Μετά το μπάνιο, καθόμαστε στην ειδυλλιακή βεράντα και απολαμβάνουμε το ηλιοβασίλεμα, χορταίνοντας την πείνα μας με «φτενοπάιδα» στη σχάρα, τα λαχταριστά χοιρινά μπριζολάκια που στην υπόλοιπη Ελλάδα είναι γνωστά ως «πανσέτες». Η Χίος είναι, άλλωστε, γνωστή για τις γαστρονομικές επιδόσεις της, από τα «χερίσια» (χειροποίητα) μακαρόνια του «Μάκελλου» στον Πιτυό μέχρι το τυρί Μαστέλλο στον Κάμπο. Αξίζει να μείνουμε σε ένα από τα Σπιτάκια των Αυγωνύμων. (www.spitakia.gr)

Ρόδος: Νέες εµπειρίες στην Πόλη των Ιπποτών
Η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου με τους πύργους των ιπποτών και τα τουρκικά σιντριβάνια είναι συνώνυμη με τις κοσμοπολίτικες διακοπές. Άλλωστε, ανήκει στην Παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO, ως μία από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις του κόσμου. Μέχρι τις 2 Ιουλίου διοργανώνεται εδώ το 5ο Διεθνές Μεσαιωνικό Φεστιβάλ της Ρόδου, με συναυλίες μεσαιωνικής μουσικής, εκθέσεις ζωγραφικής και happenings με ιππότες. Η Παλιά Πόλη σιγά-σιγά αλλάζει και μετατρέπεται σε μία… Μέκκα της καλής ζωής. Απολαμβάνουμε μοναδικές εμπειρίες, όπως το τουρκικό χαμάμ στα Λουτρά του Σουλεϊμάν, που χτίστηκαν το 1558. Μετά την ανακαίνιση, προσφέρει ατμόλουτρο και μασάζ. Ολοκληρώνουμε την ανατολίτικη εμπειρία στα τουρκικό καφενείο της οδού Σωκράτους, με το πάτωμα από βότσαλα και τις κρέμες από φρέσκο γάλα. Το στυλ της ζωής: Τα ξενοδοχεία στην Παλιά Πόλη είναι από μόνα τους ένας λόγος για να επισκεφτούμε τη Ρόδο. Επιλέγουμε ανάμεσα στο ολοκαίνουργιο «Spirit of the Knights», τις ρομαντικές σουίτες του «Avalon» (www.avalonrhodes.gr) και το θεαματικό «Marco Polo» (www. marcopolomansion.gr). Το τελευταίο αξίζει και ως αξιοθέατο, αφού πρόκειται για ένα τουρκικό αρχοντικό του 15ου αιώνα που μετατράπηκε σε ξενοδοχείο από έναν ιταλό ζωγράφο και διακοσμητή εσωτερικών χώρων. Με υφάσματα, χαλιά και αντίκες από το Μαρόκο, την Τουρκία και την Ινδία, και χρησιμοποιώντας εντυπωσιακά χρώματα, δημιούργησε μια μυστηριακή, ανατολίτικη ατμόσφαιρα. Για νέες γαστρονομικές εμπειρίες, δοκιμάζουμε τα μακαρόνια με σολομό και πράσινη πιπεριά και τη σούπα με πράσο και πατάτα στο εστιατόριο «Μάνταλα».

Μόλυβος: Το κάστρο των τεχνών και των γραµµάτων
Τα πέτρινα πλακόστρωτα δρομάκια του είναι φορτωμένα με αναμνήσεις αιώνων. Ο Μόλυβος χτίστηκε και οχυρώθηκε για να προστατεύσει τους ανθρώπους από τις φυσικές καταστροφές και τις εισβολές επίδοξων κατακτητών. Τα παραδοσιακά πετρόχτιστα σπίτια και τα δαιδαλώδη λιθόστρωτα καλντερίμια δικαιολογούν την ανακήρυξη της περιοχής σε διατηρητέο οικισμό από το 1965. Το γραφικό λιμανάκι στην άκρη του οικισμού συμπληρώνει μια εικόνα που μοιάζει με κινηματογραφικό σκηνικό. Από την Τουρκοκρατία διατηρούνται ακόμα οι βρύσες με τις ανάγλυφες διακοσμήσεις και τις επιγραφές. Λίγα χιλιόμετρα από το Mόλυβο βρίσκεται μια παραλία με εντυπωσιακά λευκά βότσαλα και ιστορία: Εδώ έκαναν διακοπές σπουδαίοι άνθρωποι των γραμμάτων, όπως ο Ηλίας Βενέζης και ο Οδυσσέας Ελύτης. Τα ιαματικά νερά που αναβλύζουν και αξιοποιούνται στα λουτρά θεωρούνται ευεργετικά. Το στυλ της ζωής: Εκεί όπου το χωριό συναντά τη θάλασσα, ένα παλιό ελαιοτριβείο μετατράπηκε σε resort ξενοδοχείο με όλες τις ανέσεις. Το «Olive Press» (www. olivepress-hotel.com) έχει μπαλκόνια που «κρέμονται» πάνω από το κύμα και την παραδοσιακή αισθητική της πέτρας, που κάνει το Μόλυβο ένα ξεχωριστό μέρος. Για δείπνο πηγαίνουμε στο Βαφειό και δοκιμάζουμε οπωσδήποτε «λουλούδια» (κολοκυθοκορφάδες) γεμιστά.

Κάστρο Σίφνου: Ένα χωριό µέσα σε τείχη
Στο ανατολικό τμήμα του νησιού, πάνω σ’ έναν απότομο βράχο με εξαιρετική θέα προς το πέλαγος, είναι χτισμένο το ιστορικό χωριό Κάστρο. Τα τείχη που το περιβάλλουν το προστατεύουν από τους αέρηδες του Αιγαίου και από τους πειρατές που του επετίθεντο στα παλιά χρόνια. Η ζωή μέσα σε αυτά συνεχίζεται αδιάκοπα από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι σήμερα. Πάνω στην αρχαία πρωτεύουσα της Σίφνου, το 1635 χτίστηκε ένα βενετσιάνικο οχυρό και στη συνέχεια αναπτύχθηκε ο οικισμός που υπάρχει μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό, άλλωστε, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα μεσαιωνικής πολεοδομίας. Ο επισκέπτης μπαίνει ακόμη και σήμερα στο Κάστρο από τις παλιές εισόδους, τις «λόζιες», που κάποτε κλείδωναν για λόγους ασφαλείας. Η διάταξη των επιπέδων των δρόμων είναι τέτοια, ώστε πολλές φορές η διέλευση εξασφαλίζεται με μικρές γέφυρες. Τα παλιά σπίτια με τα ξύλινα μπαλκόνια, τα οικόσημα στις εισόδους, οι αρχαίοι κίονες που χρησιμοποιήθηκαν ως αρχιτεκτονικά μέλη μεταγενέστερων κτιρίων, οι μαρμάρινες σκαλιστές ρωμαϊκές λάρνακες που συναντά κανείς στα σοκάκια συνθέτουν μια μοναδική εμπειρία. Το στυλ της ζωής: Μερικά από τα ιστορικά σπίτι του Κάστρου έχουν μετατραπεί σε μικρούς ξενώνες, όπως ο «Αντώνης» (www. sifnosholidays.gr). Στο «Λεωνίδα» δοκιμάζουμε ρεβιθοκεφτέδες, καππαραροσαλάτα και άλλες νοστιμιές του Τσελεμεντέ (ο γνωστός μάγειρας ήταν από τη Σίφνο). Στο «Cavo Sunrise» απολαμβάνουμε φρέντο με την καλύτερη θέα στη θάλασσα και, όπως λέει και το όνομά του, την ανατολή του ήλιου. Το «Κονάκι» σερβίρει τα κλασικά γλυκά του νησιού, όπως μελόπιτες και αμυγδαλωτά. Για φρέσκο ψάρι και αστακό στα κάρβουνα κατηφορίζουμε με τα πόδια μέχρι τον «Καπετάν Γιώργη» στον όρμο της Σεράλιας.