Στο γνωστό «αν δεν παντρέψεις και αν δεν χτίσεις, δεν ξέρεις από δυσκολίες», μια απάντηση ίσως είναι ότι, αν δεν ψάξεις πρώτα καλά κάποια πράγματα και αν δεν ρωτήσεις, τότε σίγουρα και το να παντρέψεις και το να χτίσεις θα είναι μια οδυνηρή εμπειρία που θα τη θυμάσαι. Η αλήθεια είναι ότι μερικοί άνθρωποι ρωτούν, μαθαίνουν για τις θετικές εμπειρίες των άλλων από καινούργιες τεχνικές και συσκευές, αλλά οι ίδιοι δεν αποφασίζουν να περάσουν, κυριολεκτικά, στην πράξη. Και αυτό δυσκολεύει όσους θέλουν να φέρουν κάτι νεωτεριστικό στην οικοδομή ή στις επισκευές σπιτιών και διαμερισμάτων που ήδη υπάρχουν. Μόλις αυτή τη χρονιά, πολύ αργά δηλαδή σε σχέση με τους άλλους Ευρωπαίους, άρχισαν να συνηθίζουν το Υπουργείο «Χωροταξίας, αλλά όχι Περιβάλλοντος» και κάποιοι εργολάβοι μαζί του στην ιδέα ότι όχι μόνο υπάρχουν βιοκλιματικά κτίρια με δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας που δεν φανταζόμασταν, αλλά και ότι είναι υποχρεωτικό να αρχίσουν να χτίζονται όλα με αυτές τις αρχές.




Αλλά και εκεί που όλα φαίνονται να είναι ήσυχα και να έχουν πάρει το δρόμο τους, όπως στους ηλιακούς θερμοσίφωνες, και εκεί χωράει ψάξιμο και βελτιώσεις. Πέρα από το ήδη γνωστό, ότι ένα θερμικό ηλιακό σύστημα συγκεντρώνει την ενέργεια που φθάνει στη Γη από τον Ήλιο, την αποθηκεύει και έχει τη δυνατότητα να την αναδιανέμει πλέον με τη βοήθεια κάποιου υγρού ή αερίου σε μορφή θερμικής ενέργειας, έχει σημασία το στήσιμο της όλης συσκευής και η αρχή λειτουργίας της. Το στήσιμο, από την άποψη του χώρου που καταλαμβάνει, και η αρχή λειτουργίας, γιατί από αυτήν εξαρτάται ο βαθμός απόδοσής της. Δεν έχει νόημα να επεκταθούμε περιγράφοντας τους ήδη γνωστούς ηλιακούς θερμοσίφωνες. Έχει, όμως, νόημα να περιγράψουμε την αρχή λειτουργίας μιας άλλης μορφής ηλιακού θερμοσίφωνα, που έχει απείρως μεγαλύτερη απόδοση από τους γνωστούς κλασικούς. Πρόκειται, φυσικά, για το «αυγό του Κολόμβου» και, όταν μαθαίνεις για αυτή τη συσκευή, απορείς πώς οι άνθρωποι δεν το είχαν σκεφτεί πιο πριν. Βέβαια, ο έλληνας κατασκευαστής μάς λέει ότι επί 15 χρόνια ασχολείται με τη συσκευή αυτή και τη βελτιώνει, προσπαθώντας να πείσει τον κόσμο ότι υπερτερεί σαφώς σε σχέση με τις γνωστές, βαριές, επικλινείς κατασκευές που έχουμε συνηθίσει να… διακοσμούν ταράτσες, εξώστες, ακόμη και κεραμοσκεπές.



Αντί, λοιπόν, το νερό να κυκλοφορεί σε ένα περιβάλλον όπου γύρω από το σωλήνα ροής του υπάρχει αέρας που θερμαίνεται και με τη σειρά του θερμαίνει το γυαλί και από εκεί διαχέεται η θερμότητα στον αέρα, έχουμε ένα… κενό που όμως, σε αυτή την περίπτωση, είναι εξαιρετικά ευπρόσδεκτο. Εκμεταλλευόμαστε το γνωστό και από την Oπτική φαινόμενο ότι, όποιες ακτίνες προσπίπτουν από μακριά σε ένα παραβολικό κάτοπτρο, συγκεντρώνονται περίπου -με απόκλιση μερικών εκατοστών- στην εστία. Αν, λοιπόν, βάλουμε στην εστία ενός μεταλλικού κατόπτρου ένα σωλήνα και εκεί να κυκλοφορεί νερό, αυτό θα θερμανθεί, γιατί πάνω του συγκεντρώνονται όλες σχεδόν οι ηλιακές ακτίνες που χτυπούν στο κάτοπτρο. Όμως, αυτό δεν είναι όλο. Το κάτοπτρο, μαζί με το σωλήνα που έχει μια περιεκτικότητα περίπου 20 λίτρων νερού, περιβάλλεται από γυάλινο περίβλημα και βρίσκεται μέσα σε σχετικά υψηλό κενό (της τάξης των 10 εις την -4 bar). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη βρίσκει αέρα και να διαχέεται τόσο πολύ μέσω αυτού η θερμότητα που αιχμαλωτίστηκε μέσα στον κύλινδρο, χωρίς να πυρώνει και το γυαλί στο περίβλημα. Γι’ αυτό, όταν αγγίζεις το εξωτερικό περίβλημα ενός από αυτούς τους ηλιακούς θερμοσίφωνες, δεν ζεματάει, όπως γίνεται με τους κλασικούς που σε σχήμα ντουλάπας στοιχειώνουν τις ταράτσες μας. Από αυτό καταλαβαίνουμε και το γιατί πέφτει η απόδοση στις πολύ θερμές ώρες των πολύ θερμών ημερών του έτους, αφού έχουμε πολλή ηλιακή ενέργεια, αλλά και μεγάλες απώλειες. Η λειτουργία της όλης συσκευής, δηλαδή, στηρίζεται σε λεπτούς σωλήνες, μακρόστενους, τριών τοιχωμάτων, που βρίσκονται στερεωμένοι κατά μήκος της εστίας ενός ημικυλινδρικού κατόπτρου από αλουμίνιο με ειδικό εσωτερικό επίχρισμα και συνδέονται με την παροχή νερού του δικτύου στο ένα άκρο και με ένα δοχείο αποθήκευσης του ήδη ζεσταμένου νερού. Το καταπληκτικό με αυτή τη συσκευή είναι ότι καταλαμβάνει ελάχιστο χώρο σε σχέση με τους κλασικούς ηλιακούς πάνω σε μια ταράτσα και εξαφανίζει την οπτική ρύπανση, αφού είναι τοποθετημένος εντελώς οριζόντια και όχι υπό κλίση.



Βασικό πλεονέκτημα αυτής της κατασκευής είναι ότι μπορεί να συγκεντρώνει ηλιακή ενέργεια σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, ενώ οι θερμοσίφωνες κεκλιμένου επιπέδου έχουν ένα μέγιστο όριο γύρω στο μεσημέρι και μετά η απόδοσή τους πέφτει. Μάλιστα, έχει παρατηρηθεί ότι και με συννεφιά υπάρχει κάποια ποσότητα θερμού νερού σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Επίσης, το μαύρο τιτάνιο που υπάρχει στο εσωτερικό με τη μορφή επιχρίσματος, για να απορροφάται όσο περισσότερη ενέργεια είναι δυνατόν, λόγω της ύπαρξης κενού στους επίπεδους ηλιακούς συλλέκτες, έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, διότι δεν οξειδώνεται, όπως μπορεί να συμβεί στους κλασικούς, όπου δεν υπάρχει κενό και έρχεται σε επαφή συνεχώς με τον αέρα. Ένα ακόμη προσόν είναι ότι, με τη βοήθεια τριών τέτοιων συνόλων κάτοπτρο-σωλήνας, έχουμε αποθήκευση 20+20+20 επιπλέον λίτρων νερού, εκτός από εκείνα που είναι αποθηκευμένα στο λέβητα. O βαθμός απόδοσης, όπως είναι κατανοητό, ξεπερνά κάθε προσδοκία, λόγω ακριβώς του κενού και της μόνωσης που προσφέρεται, ενώ έχει πιστοποιηθεί ότι σε επίσημες μετρήσεις έπιασε θέρμανση 393 λίτρων μέσα σε ένα 24ωρο, σε θερμοκρασία 39,4 βαθμών Κελσίου.


Oι επίπεδοι αυτοί ηλιακοί θερμοσίφωνες, που έχουν και το πλεονέκτημα απέναντι στους κλασικούς να μη σκιάζουν ο ένας τον άλλον (δημιουργώντας πρόβλημα για το πού θα τοποθετηθούν στην ταράτσα, όταν είναι πολλοί), έχουν μικρές διαστάσεις, αφού κάθε κύλινδρος έχει επιφάνεια 0,87 του τ. μ. Μάλιστα, κάθε κύλινδρος περιέχει ανακλαστήρα, στην εστία του γυάλινο σωλήνα με διάμετρο 15 εκ., χωρίς πρόσμειξη μολύβδου, πάχους 3 χιλιοστών, και πιο μέσα χάλκινο σωλήνα πάχους 1 χιλιοστού, επενδυμένο με φύλλο μαύρου τιτανίου, ενώ στο εσωτερικό -με ειδική κατασκευή- τρέχει το νερό σχηματίζοντας δακτύλιο μικρού πάχους για να θερμαίνεται πιο γρήγορα! Ανάλογα με την ηλιοφάνεια, μέσα σε μια χρονιά φθάνουν σε απόδοση από 850 έως και 1.050 κιλοβατώρες για κάθε τετραγωνικό μέτρο εγκατεστημένης επιφάνειας (συνήθως για μια μεζονέτα φθάνουν δύο ή τρεις κύλινδροι). Πολλαπλασιάζοντας αυτούς τους αριθμούς επί 0,87 και μετά με την τρέχουσα τιμή της κιλοβατώρας, μπορείτε να βρείτε πόσα χρήματα εξοικονομείτε περίπου κάθε χρόνο, για να κρίνετε αν συμφέρει. Έχετε υπόψη σας ότι το νέο σχέδιο επιχειρησιακού προγράμματος ενεργείας του Υπουργείου Aνάπτυξης απαιτεί 700 χιλιοθερμίδες ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ οι επίπεδοι θερμοσίφωνες δίνουν 1.063. Το μήκος κάθε μονάδας είναι 1,95 μ., το πλάτος 50 εκ., ενώ το βάρος τους, χωρίς νερό μέσα, είναι 16 κιλά. Η εγγύηση που δίνεται είναι τουλάχιστον 5 χρόνια. Info: Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: www.enertechnic.eu. Προσοχή πάντως, διότι στην αγορά κυκλοφορούν κάποιες απομιμήσεις από τη μακρινή Ανατολή, που οι σωλήνες τους δεν αντέχουν καν την πίεση του νερού του δικτύου.


Αυτή λοιπόν τη συσκευή, εφόσον είμαστε στον αστερισμό της οικονομίας της οικονομίας, δηλαδή οικονομία στο τετράγωνο, καλό είναι να τη συνδυάσουμε με κάποια πρόσθετα μικρά εξαρτήματα, πολύ φθηνά, που κατασκευάζονται από μια γερμανική εταιρεία, την RST, και τοποθετούνται πολύ εύκολα στη βρύση. Αυτά, εκμεταλλευόμενα τη μείωση της πίεσης, όταν ένα υγρό κυκλοφορεί και περνά πάνω από ένα σωλήνα με αέρα, επιτρέπουν να αναμειγνύεται το νερό με αρκετή ποσότητα αέρα. Αυτό δημιουργεί ένα μείγμα αέρα και νερού, που δίνει την αίσθηση στον καταναλωτή ότι έχει ό,τι χρειάζεται για να πλύνει πιάτα ή να ξεβγάλει τις σαπουνάδες, αν και στην πραγματικότητα η ποσότητα του νερού έχει κάπως ελαττωθεί. Το όλο «τρικ» στηρίζεται στο ότι συνήθως ανοίγουμε τη βρύση για παροχή νερού πολύ περισσότερο από ό,τι χρειαζόμαστε, οπότε αρκετό πηγαίνει χαμένο… Και δεν είναι καιρός για τέτοια…
Info: Περισσότερες πληροφορίες για τα εξαρτήματα εξοικονόμησης νερού θα βρείτε στις διευθύνσεις:
● http://www.crystal-water.
gr/greek/crystal gr.html και
● http://www.polychronidis.
gr/gr/water–energy.html



● Για να κάνουμε ένα μπάνιο με ζεστό νερό, καταναλώνουμε ενέργεια περίπου ίση με την ηλεκτρική ενέργεια μιας ημέρας για το φωτισμό και τις άλλες χαμηλής ενέργειας συσκευές του σπιτιού.
● Για να ζεσταθεί 1 κ.μ. νερού στους 37 βαθμούς Κελσίου, απαιτούνται περίπου 30 κιλοβατώρες.
● Για 3 λεπτά στο ντους, όταν δεν κάνουμε και την ανάμειξη του ζεστού νερού με τον αέρα, ώστε να μας «φαίνεται» η ροή αρκετή, χρειάζονται 20 λίτρα νερού και, σε όλη τη χρονιά, η κατανάλωση μπορεί να είναι συνολικά 20 κυβικά μέτρα, άρα απαιτείται ενέργεια ίση με 600 κιλοβατώρες.