Χάνουν περισσότερα μαλλιά
Η τεστοστερόνη η κυρίαρχη ανδρική ορμόνη σε συνδυασμό με την κληρονομικότητα είναι τα κύρια αίτια της ανδρικής τριχόπτωσης, που ταλαιπωρεί περίπου έναν στους δύο άνδρες. Οι «επικίνδυνες» φάσεις είναι μετά τα 20, στα 30-35 και μετά τα 45, αν και το πότε θα έχει αραίωση ένας άνδρας εξαρτάται κυρίως από γονιδιακούς παράγοντες. Αντιθέτως, η τριχόπτωση απασχολεί μόνο το 15-20% των γυναικών.

Μπερδεύουν τα χρώματα

Ένας άνδρας αναγνωρίζει μέχρι 9 χρώματα στο ουράνιο τόξο, ενώ μια γυναίκα έως και 13! Το 8-10% των ανδρών και μόνο το 0,5% των γυναικών δυσκολεύονται να διακρίνουν το κόκκινο, το πράσινο ή το μπλε, όταν συνδυάζονται με άλλα χρώματα, δηλ. έχουν δυσχρωματοψία, η οποία εντοπίζεται στο ανδρικό χρωμόσωμα (Χ, Υ).

Είναι πιο μυώδεις
Το μυϊκό σύστημα των ανδρών, χάρη στην τεστοστερόνη, είναι κατά 10-15% πιο ανεπτυγμένο από αυτό των γυναικών. Οι μύες τους, όμως, παραμένουν πιο «σφιχτοί» ακόμη και σε φάση χαλάρωσης, γεγονός που τους καθιστά πιο επιρρεπείς σε μυϊκές θλάσεις και κακώσεις, ενώ οι γυναίκες έχουν πιο χαλαρούς συνδέσμους στις αρθρώσεις και είναι επιρρεπείς στις συνδεσμικές κακώσεις (π.χ. διαστρέμματα).

Έχουν πιο ευαίσθητο θυρεοειδή
Οι γυναίκες κινδυνεύουν έως και 10 φορές περισσότερο από τους άνδρες να παρουσιάσουν υποθυρεοειδισμό. Αν και τα ακριβή αίτια είναι άγνωστα, η ευπάθεια των γυναικών σχετίζεται με την αλληλεπίδραση των γυναικείων αναπαραγωγικών ορμονών με αυτές του θυρεοειδούς.

Είναι πιο ανθεκτικές στον πόνο
Οι γυναίκες φαίνεται ότι έχουν μεγαλύτερη αντοχή, αλλά και μεγαλύτερη ευαισθησία στον πόνο που συνοδεύει ορισμένα προβλήματα, όπως ο πονοκέφαλος, οι ημικρανίες και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Αυτή η
ιδιαιτερότητα αποδίδεται εν μέρει στα οιστρογόνα, που φαίνεται ότι ασκούν πολυεπίπεδη δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Φορούν νωρίτερα γυαλιά πρεσβυωπίας
Οι γυναίκες τείνουν να επισκέπτονται τον οφθαλμίατρο έως και 3 χρόνια νωρίτερα από τους άνδρες παραπονούμενες για τη δυσκολία τους να δουν κοντά (πρεσβυωπία). Μάλιστα, συνήθως οι βαθμοί πρεσβυωπίας τους είναι υψηλότεροι από αυτούς των ανδρών, αλλά δεν ξέρουμε γιατί συμβαίνει αυτό.

Έχουν πλεονέκτημα στην καρδιά
Τα οιστρογόνα ασκούν καρδιοπροστατευτική και αντιθρομβωτική δράση. Γι’ αυτό και, στατιστικά, τα εμφράγματα είναι τρεις φορές συχνότερα στους άνδρες σε σύγκριση με τις γυναίκες. Η υπεροχή αυτή των γυναικών σταματά μετά την εμμηνόπαυση, λόγω της ραγδαίας μείωσης των οιστρογόνων.

Έχουν πιο γερό ανοσοποιητικό
Τα οιστρογόνα φαίνεται ότι ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα των γυναικών. Συγκεκριμένα, παρεμποδίζουν τη δράση των γονιδίων που προκαλούν φλεγμονές. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν πρόσφατα καναδοί ερευνητές του Πανεπιστημίου «McGill», με βάση πειράματα σε ποντίκια. Φαίνεται, λοιπόν, ότι το «δυνατό» φύλο δεν είναι οι άνδρες!

Σκέφτονται διαφορετικά
Αν και ο εγκέφαλος των δύο φύλων δεν διαφέρει στις βασικές του δομές και λειτουργίες, φαίνεται ότι οι άνδρες και οι γυναίκες μάλλον δεν τον χρησιμο­ποιούν με τον ίδιο τρόπο. Σε πρόσφατη έρευνα διαπιστώθηκε ότι οι άνδρες επεξεργάζονται με το δεξί ημισφαίριο μια όμορφη θέα, ενώ οι γυναίκες χρησιμοποιούν και τα δύο ημισφαίρια. Επίσης, σε παλαιότερη έρευνα του Πανεπιστη­μίου του Yale για τις μαθησιακές δυσκολίες, παρατηρήθηκε ότι κατά το άκουσμα λέξεων στις μεν γυναίκες ενεργοποιούνται και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, στους δε άνδρες το αριστερό. Φαίνεται ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος διαθέτει πολλά μονοπάτια για να φτάσει στον ίδιο στόχο!

Έχουν πιο εύθραυστα οστά
Τα οιστρογόνα προστατεύουν τα οστά των γυναικών από την οστεοπόρωση, μέχρι την εμμηνόπαυση. Ύστερα, η αναλογία εμφάνισης της νόσου είναι 8 γυναίκες προς 1 άνδρα.

Έχουν πιο ευαίσθητα γόνατα
Εκτιμάται ότι οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πάθουν αρθρίτιδα σε σχέση με τους άνδρες, γεγονός που αποδίδεται στο πιο αδύναμο μυϊκό σύστημά τους, στη διαφορετική ανατομία της λεκάνης τους (στις γυναίκες η λεκάνη είναι πιο ανοιχτή και τα γόνατά τους συγκλίνουν, ενώ στους άνδρες είναι πιο ωοειδής και τα γόνατά τους αποκλίνουν), αλλά και συχνά στα περιττά κιλά, που επιβαρύνουν τα γόνατα.

Είναι γόνιμοι μέχρι τα γεράματα
Το ανδρικό σπέρμα είναι πιο ανθεκτικό στο πέρασμα του χρόνου σε σύγκριση με τα γυναικεία ωάρια. Ενώ, δηλαδή, οι «αποθήκες» ωαρίων της γυναίκας «αδειάζουν» στην εμμηνόπαυση (γύρω στα 48-51), το ανδρικό σπέρμα παραμένει γόνιμο ακόμη και στην ηλικία των 80 ετών, αν και η ποιότητά του φθίνει, ιδιαίτερα μετά τα 45-50.

Πού διαφέρουν οι εξετάσεις του Αδάμ και της Εύας
Στον αιματοκρίτη Στους άνδρες θεωρούνται φυσιολογικές οι τιμές 40-48 του αιματοκρίτη, ενώ στις γυναίκες οι τιμές 38-42. Ο αιματοκρίτης είναι ενδεικτικός της ανάγκης του οργανισμού σε οξυγόνο και οι χαμηλές τιμές του υποδηλώνουν αναιμία. Στις γυναίκες θεωρούνται φυσιολογικές οι χαμηλότερες τιμές, τόσο επειδή οι αποθήκες σιδήρου του οργανισμού τους συχνά «αδειάζουν» λόγω της εμμήνου ρύσεως, αλλά και επειδή, λόγω μικρότερου όγκου, έχουν και μικρότερες ανάγκες σε οξυγόνο. Κατ’ επέκταση, αυτό συμβαίνει και με την αιμοσφαιρίνη (οι φυσιολογικές τιμές της είναι 13,5-17 για τους άνδρες και 12-15 για τις γυναίκες) και με τα ερυθρά αιμοσφαίρια (4.200-5.400 για τις γυναίκες και 4.600-6.200 για τους άνδρες).
Στην «καλή» χοληστερίνη Η «καλή» HDL συνήθως είναι υψηλότερη στις γυναίκες κατά 10-15% σε σύγκριση με τους άνδρες, για ορμονικούς λόγους. Γι’ αυτό και οι φυσιολογικές τιμές της HDL για τις γυναίκες (πάνω από 50 mg/dL) είναι υψηλότερες από αυτές των ανδρών (πάνω από 40 mg/dL). Πάντως, αυτή η ευνοϊκή διαφορά «χάνεται» όταν οι γυναίκες καπνίζουν.
Στην κρεατινίνη Οι τιμές της κρεατινίνης επηρεάζονται από τη μυϊκή μάζα. Γι’ αυτό και στους άνδρες θεωρούνται φυσιολογικές οι τιμές 0,9-1, ενώ στις γυναίκες, που έχουν μικρότερη μυϊκή μάζα, οι τιμές 0,7-0,8 (οι αυξημένες τιμές της κρεατινίνης σχετίζονται με νεφροπάθεια).


Με τα φάρμακα τι γίνεται;
Οι καρδιολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι οι γυναίκες αντιδρούν καλύτερα σε ορισμένα λιπόφιλα φάρμακα, όπως οι β-αναστολείς, μάλλον επειδή έχουν 10-15% περισσότερο λίπος στο σώμα τους σε σύγκριση με τους άνδρες. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι ορισμένα βαριά παυσίπονα (οπιούχα) είναι πιο αποτελεσματικά στις γυναίκες. Σύμφωνα με έρευνες σε πειραματόζωα, τα δύο φύλα φαίνεται να ανταποκρίνονται διαφορετικά στις φαρμακευτικές ουσίες, γεγονός που ενδέχεται μελλοντικά να οδηγήσει στο σχεδιασμό διαφορετικών φαρμάκων για τον πόνο των ανδρών και των γυναικών. Το βέβαιο είναι, πάντως, ότι οι γυναίκες, λόγω μικρότερης σωματικής διάπλασης (η επιφάνεια σώματος της γυναίκας κυμαίνεται στα 1,6-1,8 τ.μ., ενώ του άνδρα στα 1,8- 2,2 τ.μ. κατά μέσο όρο), συνήθως χρειάζονται μικρότερες δόσεις φαρμάκων. Ενδεχομένως για τον ίδιο λόγο μεθούν ευκολότερα από τους άνδρες με την ίδια ποσότητα αλκοόλ – αν και αυτό αποδίδεται και στις ενζυματικές διαφορές στο ήπαρ των δύο φύλων.



Ευχαριστούμε για τη συνεργασία την κ. ΕΡΙΦΥΛΗ ΑΡΓΥΡΑ, αναισθησιολόγο, αναπληρώτρια καθηγήτρια Αναισθησιολογίας και Θεραπείας Πόνου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τον κ. ΒΑΣΙΛΗ ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ, ορθοπεδικό χειρουργό, διευθυντή της Ορθοπεδικής Κλινικής του «Ιασώ General», τον κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗ, παθολόγο, τον κ. ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΥΖΟΥΜΗ, οπτικό-οπτομέτρη και τον κ. ΓΙΩΡΓΟ ΖΟΛΩΤΑ, δερματολόγο-αφροδισιολόγο.