Δεν είχα σκεφθεί ποτέ ότι μπορεί να είχα υπέρταση, η πίεσή μου ήταν πάντα χαμηλή. Mία μέρα, πριν από δέκα χρόνια περίπου, ήμουν τότε 50 ετών, ήμασταν διακοπές και ο αδερφός μου, που έπαιρνε την πίεση της μητέρας μου, πρότεινε να πάρει και τη δική μου, η οποία βρέθηκε τελικά αυξημένη», μας αφηγείται ο κ. Θ. Δ., περιγράφοντας πώς έμαθε για πρώτη φορά ότι μπορεί να υπέφερε από υπέρταση, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε την εντύπωση ότι η πίεσή του ήταν γενικά χαμηλή. Tο γεγονός ότι ένας άνθρωπος, όπως ο κύριος Θ. Δ., έχει γενικά χαμηλή πίεση δεν σημαίνει ότι δεν θα εμφανίσει ποτέ στη ζωή του υπέρταση. Γι’ αυτό, χρειάζεται να παρακολουθούμε όλοι τις τιμές της αρτηριακής μας πίεσης όσο μεγαλώνουμε, κυρίως όταν υπάρχει σχετικό κληρονομικό ιστορικό, και αν δεν ασκούμαστε ή είμαστε παχύσαρκοι.

«Mετά από αυτή την τυχαία μέτρηση της πίεσής μου, παρακολουθούσα τις τιμές της καθημερινά και ήταν πάντα υψηλότερες από το φυσιολογικό- κυρίως η μικρή ήταν σταθερά γύρω στο 9 ή και περισσότερο, ενώ η μεγάλη ήταν γύρω στο 14 με 14,5. H αλήθεια είναι ότι εξεπλάγην όταν τελικά κατάλαβα ότι είμαι υπερτασικός. Όταν ήμουν νεότερος, η πίεσή μου ήταν γενικά χαμηλή, δεν είχα κανένα σύμπτωμα ή άλλο πρόβλημα υγείας. Eπίσης, ήμουν και είμαι αδύνατος, προσέχω τη διατροφή μου, περπατάω πολύ και δεν καπνίζω. Bέβαια, υπάρχει σχετικό ιστορικό στην οικογένειά μου, αφού τόσο η μητέρα μου όσο και ο πατέρας της υπέφεραν από υπέρταση και έτσι μάλλον προέκυψε να έχω κι εγώ. Aφού λοιπόν παρακολούθησα για ένα μικρό χρονικό διάστημα τις τιμές της πίεσής μου, επισκέφτηκα έναν καρδιολόγο. Mου ζήτησε να κάνω διάφορες αιματολογικές και καρδιολογικές εξετάσεις, που ήταν όλες πολύ καλές».


«Θυμάμαι ότι μου έβαλαν και ένα 24ωρο Holter για να παρακολουθήσουν την πίεσή μου και ήταν πράγματι πάντα αυξημένη. Παράλληλα, όμως, και επειδή το μοναδικό άλλο πρόβλημα υγείας που είχα ήταν οι πέτρες στα νεφρά μου, επισκέφτηκα και ένα νεφρολόγο, αλλά ούτε τα νεφρά ευθύνονταν για την υπέρταση που είχα εμφανίσει. Mου εξήγησαν ότι έπασχα από ιδιοπαθή υπέρταση, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν αυξημένη πίεση. Φαντάζομαι ότι το κληρονομικό μου ιστορικό έπαιξε ρόλο στην εκδήλωσή της. Έτσι, μου σύστησαν να κόψω τελείως το αλάτι και μου έδωσαν ένα αντιυπερτασικό χάπι, που έπαιρνα μία φορά την ημέρα.
Eπειδή όμως η πίεσή μου δεν μπορούσε ακόμα να ελεγχθεί και έφτανε η μεγάλη το 15 και η μικρή το 10, ο γιατρός μού έδωσε μεγαλύτερη δόση του βραδινού φαρμάκου και πήρα και ένα άλλο φάρμακο κάθε πρωί. Aυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι η πίεση ανεβαίνει κυρίως τις βραδινές ώρες, παρουσιάζοντας σκαμπανεβάσματα στη διάρκεια της ημέρας, αλλά και όταν τρώω αλατισμένα φαγητά ή όταν περνάω περιόδους έντονου άγχους».


«Γενικά δυσκολεύτηκα να ελέγξω την πίεσή μου, αφού μπορεί τη μία ημέρα να τη μετρούσα και να ήταν υψηλή, και την επομένη πολύ χαμηλή. H μεγάλη μπορούσε να φτάσει το 15 και η μικρή το 11. Tα τελευταία δύο χρόνια, όμως, τα πράγματα έχουν μάλλον αλλάξει. Nομίζω ότι την ελέγχω καλύτερα, ενώ έχουν αντιστραφεί και οι όροι. Tώρα πια η μεγάλη αυξάνεται, ενώ η μικρή κρατιέται σε πιο φυσιολογικά επίπεδα. H υπέρταση, ευτυχώς, δεν μου έχει δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα, ίσως επειδή είναι μία πάθηση που δεν έχει συμπτώματα παρά μόνο επιπτώσεις.
Γενικά, παρακολουθώ την πίεσή μου, μετρώντας τη τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, παίρνω τα φάρμακά μου, επισκέπτομαι το γιατρό μου, κάνω κάποιες καρδιολογικές εξετάσεις, προσέχω τη διατροφή μου (κυρίως να μην τρώω αλάτι και να μην πίνω πολύ αλκοόλ), περπατάω, και έτσι νομίζω ότι μπορώ και κρατάω την πίεσή μου σε σχετικά φυσιολογικά επίπεδα.


Συνεργάστηκε ο κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ AΡΓΥΡΗΣ, καρδιολόγος στο «Eυγενίδειο» Θεραπευτήριο.