Σε μια ζωή γεμάτη επιτυχίες, προκλήσεις και αδιάκοπη δράση, ο Ρέντφορντ άφησε πίσω του μια παρακαταθήκη σκέψης και σοφίας, αποτυπωμένη στα λόγια του. Από τις κινηματογραφικές του ερμηνείες μέχρι την αφοσίωσή του στην προστασία του περιβάλλοντος και την υποστήριξη νέων ταλέντων, η πορεία του αποτέλεσε πηγή έμπνευσης.

Ο Ρέντφορντ πίστευε βαθιά στη δύναμη της αφήγησης, θεωρώντας την θεμελιώδη για την ανθρώπινη συνέχεια και αυτό φάνηκε στην πορεία του, είτε ως ηθοποιός, είτε ως παραγωγός, είτε ως ιδρυτής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σάντανς. Άλλωστε το Σάντανς δημιουργήθηκε ως ένας μηχανισμός «για την ανακάλυψη νέων φωνών και νέων ταλέντων».

Ο Ρέντοφρντ πίστευε ότι η τέχνη έπρεπε να τίθεται πάνω από κάθε ατζέντα εξουσίας γιατί μπορεί να είναι «σαγηνευτική ως προς πράγματα που καλλιεργούν την ψυχή».

Προσηλωμένος στην προστασία του περιβάλλοντος ο Ρέντφορτν αγόρασε γη στη Γιούτα, μακριά από την αστικοποιημένη Καλιφόρνια, θέλοντας να φύγει μακριά από μια πόλη που έχανε την ταυτότητά της.

«Οι άνθρωποι λένε ότι πήγα κόντρα στο Χόλιγουντ, αλλά προσπάθησα να είμαι ανεξάρτητος εντός του Χόλιγουντ, προσπάθησα να είμαι ο εαυτός μου» έλεγε για μια μοναχική δημιουργική πορεία γεμάτη ρίσκα, δυσκολίες και νίκες.

«Είμαι ένας κυνικός αισιόδοξος. Τα μεγάλα ανοίγματα των ταινιών είναι σαν μαλλί της γριάς. Οι ταινίες που θα θυμάστε με την πάροδο του χρόνου είναι αυτές που μένουν στη συνείδηση του κοινού με έναν καλό τρόπο» έλεγε αυτός ο άνδρας που αφοσιώθηκε στην ανεξάρτητη κινηματογραφία και στην παραγωγή ταινιών που προκαλούσαν σκέψη, αντί απλώς να προσφέρουν ψυχαγωγία.

Με το πέρασμα του χρόνου, ο Ρέντφορντ απέκτησε μια βαθύτερη κατανόηση της ζωής και του εαυτού του. «Όταν μεγαλώνεις, μαθαίνεις συγκεκριμένα μαθήματα ζωής. Εφαρμόζεις αυτή τη σοφία, και ξαφνικά λες, ’Έχω μια νέα ευκαιρία σε αυτό. Ας προχωρήσουμε.’».

Σε έναν κόσμο όπου η εικόνα επικρατεί και οι δηλώσεις είναι συχνά υπολογισμένες, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ ήταν πάντα η εξαίρεση.

Με μια καριέρα που ξεπέρασε τα 60 χρόνια, ο θρυλικός ηθοποιός, σκηνοθέτης, υπερασπιστής των νέων δημιουργών και ακτιβιστής υπήρξε  ανυπότακτος, διεισδυτικός και ένα βαθιά πολιτικοποιημένος δημιουργός.

Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ δεν ήταν ακόμη ένας σταρ του κινηματογράφου αλλά ένας άνδρας που που καθόρισε γενιές, ένας καλλιτέχνης που έβαλε την τέχνη πάνω από την πολιτική και ένας οραματιστής που δημιούργησε ένα καταφύγιο για την ανεξάρτητη φωνή.

Η σοφία του, συχνά διατυπωμένη με μια μοναδική αμεσότητα και χιούμορ, αποτελεί ένα πολύτιμο οδηγό για το πώς να ζει κανείς μια γεμάτη και αυθεντική ζωή συνθέτοντας ο πορτρέτο ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υποκύψει στους κανόνες.

Αυτός ήταν ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ένα σοφός αυθεντικός σταρ και οραματιστής και αυτά είναι τα δικά του μαθήματα ζωής, με δικά του λόγια: «Η ζωή είναι ουσιαστικά θλιβερή και η ευτυχία σποραδική. Έρχεται σε στιγμές και αυτό είναι όλο. Εξάγετε το αίμα από κάθε στιγμή».

«Το Χόλιγουντ δεν ήταν ένα μέρος που ονειρευόμουν να φτάσω. Ποτέ δεν μπορούσα να πάρω στα σοβαρά την εμμονή που έχει ο κόσμος να γίνει μια διασημότητα ή να φτάσει στο Χόλιγουντ. Γεννήθηκα ακριβώς δίπλα».

«Πάντα με έλκουν οι ιστορίες που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν, ειδικά όταν βρίσκονται μέσα σε μια ιστορία που όλοι γνωρίζουν».

«Κατάφερα να δημιουργήσω χώρους για τον εαυτό μου. Στο Σάντανς, είμαι στα βουνά. Η ιδιοκτησία μου είναι ιδιωτική. Ανεβαίνω σε ένα άλογο και ιππεύω για τρεις, τέσσερις, μερικές φορές και πέντε ώρες. Χάνομαι. Αλλά όταν είμαι μέσα, είμαι μέσα».

«Έχω μεγάλη έκταση γης. Την αγόρασα επειδή είχα ένα πολύ έντονο συναίσθημα. Ήμουν στα πρώτα μου είκοσι και είχα μεγαλώσει στο Λος Άντζελες και είχα δει εκείνη την πόλη να γλιστράει στη θάλασσα και να χάνεται όσα ήξερα ως παιδάκι. Έχασε την ταυτότητά της. Ξαφνικά υπήρχε τσιμέντο παντού και το πράσινο είχε φύγει και ο αέρας ήταν κακός. Ήθελα να φύγω».