Από τη Ναταλία Κουτρούλη, MSc, Ψυχολόγο υγείας, με εκπαίδευση στη γνωσιακή ψυχοθεραπεία και τη συμβουλευτική, Διδάσκουσα στην Ακαδημία Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής

Οι περισσότεροι από εμάς, τους σύγχρονους γονείς, κινούμαστε στους ταχύτατους ρυθμούς της καθημερινότητας. Εγκλωβισμένοι στο κομφούζιο των δρόμων, πιεσμένοι από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις, αγχωμένοι λόγω οικονομικής κρίσης… κι όλα αυτά προτού επιστρέψουμε στο σπίτι, όπου ένα, δύο ή και περισσότερα παιδιά μας περιμένουν στην πόρτα, γεμίζοντάς μας χαρά με την ενεργητικότητά τους, αλλά ταυτόχρονα διεκδικώντας τον ελεύθερο χρόνο μας.

Η ιστορία γνωστή εδώ και χρόνια. Η μαμά – κυρίως – και ο μπαμπάς – πλέον – που τα προλαβαίνουν όλα: εργασία, δουλειές σπιτιού, παιδιά, προσωπική ζωή και ο κατάλογος συνεχίζεται μέχρι τελικής πτώσης. Και κάπου εκεί προβάλει η τηλεόραση σαν μια σανίδα σωτηρίας, για να απασχοληθούν τα παιδιά και να τακτοποιήσουν οι γονείς τις εκκρεμότητες. «Ας δει όση τηλεόραση θέλει, φτάνει να μην γκρινιάζει». «Με την τηλεόραση αποκοιμιέται εύκολα ο γιος μου.». «Τρώει μόνο βλέποντας σήριαλ.». Γίνεται λοιπόν η τηλεόραση ένα μέσο απασχόλησης των παιδιών για να προσφέρει ξέγνοιαστες στιγμές στους γονείς.

Είναι όμως ξέγνοιαστες οι στιγμές; Έχουμε αναλογιστεί πόσο χρόνο περνάνε τα παιδιά μας ξεχασμένα μπροστά στην τηλεόραση; Έχουμε ελέγξει την ποιότητα και την καταλληλότητα των προγραμμάτων που παρακολουθούν; Έχουμε σκεφτεί τις συνέπειες της τηλεόρασης στην όραση, τη στάση σώματος, την υπερκινητικότητα, τον εκνευρισμό, τις διατροφικές συνήθειες, την ποιότητα ύπνου, τη διαμόρφωση της προσωπικότητας και των αξιών των παιδιών μας;

Η πλειοψηφία των γονέων, απαντούν «Ναι, αλλά δεν προλαβαίνω». Και είναι απόλυτα κατανοητό. Μέσα σε 24 μόνο ώρες πρέπει να στριμωχτούν τα πάντα. Χρειάζεται λοιπόν, καλύτερη διαχείριση του χρόνου, προγραμματισμός των δραστηριοτήτων, μοίρασμα των υποχρεώσεων ανάμεσα στο ζευγάρι, διεκδίκηση και οριοθέτηση στα καθήκοντα και πάνω από όλα διάθεση να βρούμε λύσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει τρόπος και χρόνος.

Για να μην γίνει λοιπόν η τηλεόραση η σύγχρονη νταντά που διαπαιδαγωγεί τα παιδιά μας, ας κάνουμε pause και ας σκεφτούμε τι γονείς θέλουμε να είμαστε, τι πρότυπο θέλουμε να αποτελούμε για τα παιδιά μας, πόσο χρόνο μπορούμε να τους αφιερώνουμε και τι εναλλακτικές μπορούμε να βρούμε για να διαχειριστούμε την καθημερινότητα.

Χωρίς ενοχές: τα κατάλληλα εκπαιδευτικά ή ψυχαγωγικά προγράμματα που ελέγχονται από τους γονείς και περιορίζονται χρονικά αποτελούν αναμφίβολα μια εναλλακτική δραστηριότητα στο πρόγραμμα του παιδιού.

Απλές λύσεις:

1. Ας κάνουμε τις δουλειές παιχνίδι: ας εμπλέξουμε τα παιδιά στις δουλειές του σπιτιού με τη μορφή του παιχνιδιού, π.χ., να μαγειρέψουμε παρέα. Αυτό προϋποθέτει να μειώσουμε τις απαιτήσεις μας και να αποδεχτούμε ότι δεν θα γίνουν όλα τέλεια. Αξίζει όμως να μοιραζόμαστε στιγμές με τα παιδιά μας.

2. Ας μετατρέψουμε το φαγητό σε οικογενειακή συνάντηση: να καθιερώσουμε το βραδινό φαγητό στο οικογενειακό τραπέζι. Θα μας δώσει την ευκαιρία για συζήτηση και για εξοικείωση των παιδιών με τις διαφορετικές γεύσεις. Είναι προτιμότερο να τρώμε με τη δική μας οικογένεια και όχι με την «τηλεοπτική μας οικογένεια».

3. Ας βγούμε μια βόλτα με τα παιδιά μας. Το παιχνίδι στον ανοιχτό χώρο θα εκτονώσει τα παιδιά από την ενέργειά τους και θα αποφορτίσει τους γονείς από τις εντάσεις. Δεν κοστίζει ένας περίπατος στη θάλασσα, αντιθέτως προσφέρει ευκαιρίες για ανανέωση και χαλαρές εικόνες.

4. Ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο στη μελέτη των παιδιών. Μπορούμε να κάτσουμε δίπλα τους και όσο εκείνα διαβάζουν να ολοκληρώσουμε κι εμείς τη δουλειά που πήραμε στο σπίτι από το γραφείο.

5. Ας διαβάσουμε ένα βιβλίο στα μικρά παιδιά για να κοιμηθούν, μακριά από την τηλεόραση. Ελάχιστος χρόνος αρκεί για ένα παραμύθι, μια αγκαλιά και ένα φιλί για καληνύχτα.