Υπάρχει μια μέρα της εβδομάδας που κάποτε προοριζόταν για ξεκούραση… Αλλά σήμερα η Κυριακή λειτουργεί ως παράταση της εβδομάδας που πέρασε. Ξυπνάμε, βάζουμε πλυντήριο, καθαρίζουμε, προετοιμάζουμε φαγητά για τη νέα εβδομάδα, απαντάμε σε e-mail και κλείνουμε μία-μία τις εκκρεμότητες.
Στη Γαλλία, κάθε Κυριακή οι δρόμοι αδειάζουν, τα καταστήματα κατεβάζουν ρολά, οι ρυθμοί επιβραδύνουν. Οι άνθρωποι πίνουν καφέ στα μπαλκόνια, περπατούν χωρίς προορισμό, μαγειρεύουν και χαλαρώνουν. Η μέρα ξεκινά αργά, με έναν καφέ και κρουασάν, συνεχίζεται με μια βόλτα χωρίς προορισμό (flâner, όπως λένε οι Γάλλοι), ένα μεσημεριανό γεύμα με φίλους ή οικογένεια και, ίσως, έναν απογευματινό ύπνο.
Η γαλλική κουλτούρα βλέπει την ξεκούραση ως μέρος μιας ολοκληρωμένης ζωής, όχι ως ανταμοιβή μετά από κόπο. Είναι μια μικρή, ήσυχη πράξη αντίστασης απέναντι στη λογική του hustle, της διαρκούς αυτοβελτίωσης, της παραγωγικότητας, της πίεσης να εκμεταλλευόμαστε κάθε λεπτό.
Δεν χρειάζεται να βρίσκεσαι στο Παρίσι για να τιμήσεις την τέχνη του rien faire («να μην κάνεις τίποτα»). Μπορείς να τη ζήσεις οπουδήποτε, αρκεί να την προσεγγίσεις με πρόθεση.
Η επιστήμη της ξεκούρασης
Πολλές επιστημονικές έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι ο εγκέφαλος χρειάζεται παύσεις για να λειτουργήσει σωστά. Μελέτη του University of California έδειξε ότι τα διαλείμματα και οι ημέρες χαμηλής δραστηριότητας ενεργοποιούν περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη δημιουργικότητα, τη συναισθηματική σταθερότητα και τη μνήμη.
Αντίθετα, η συνεχής δραστηριότητα και η έλλειψη ανάπαυσης αυξάνουν τα επίπεδα κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες, και μειώνουν την ικανότητά μας να συγκεντρωνόμαστε και να παίρνουμε σωστές αποφάσεις. Όπως έδειξε έρευνα του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, οι άνθρωποι που δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να ξεκουραστεί βιώνουν συχνότερα εξουθένωση, μειωμένη δημιουργικότητα και συναισθηματική κόπωση.
Το περπάτημα την Κυριακή ως mindful εμπειρία
Ποιος είπε ότι πρέπει να βγεις από το πρόγραμμά σου για να διαλογιστείς; Κάθε φορά που περπατάς μπορείς να κάνεις διαλογισμό, αρκεί να συνδυάζεις τον ρυθμό της αναπνοής σου με τον βηματισμό σου.
Το περπάτημα δεν είναι απλώς ένας τρόπος να μεταβούμε από το ένα μέρος στο άλλο. Πολύ περισσότερο, είναι μια βαθιά στοχαστική άσκηση που μπορεί να φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά στον εαυτό τους και το περιβάλλον τους.
Με κάθε βήμα συγκεντρωνόμαστε στην επαφή με το έδαφος, την αίσθηση του ποδιού καθώς σηκώνεται, την αλλαγή του βάρους… Ερευνητικά στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο ακαδημαϊκό περιοδικό Annual Review of Clinical Psychology υποδηλώνουν ότι η πρακτική της ενσυνειδητότητας μπορεί να είναι ευεργετική ακόμη και για άτομα με αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη ή χρόνιο πόνο.
Ενσυνειδητότητα, στην ουσία, είναι η επαφή με τις αισθήσεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Εστιάζουμε την προσοχή μας στην αναπνοή και «ακούμε» το σώμα μας.
