Γιατί άραγε το κρανίο μας δεν είναι μια συμπαγής μάζα, αλλά έχει ραφές;». Mε αυτή την απλή ερώτηση που έκανε στον εαυτό του πριν ογδόντα περίπου χρόνια ο , ξεκίνησε η κρανιοϊερή θεραπεία. Πρόκειται για μια θεραπευτική μέθοδο που ενεργοποιεί τις δυνάμεις του οργανισμού και συμβάλλει αποφασιστικά στην αυτοΐαση.


H φιλοσοφία της κρανιοϊερής θεραπείας υποστηρίζει ότι για οποιονδήποτε πόνο ή ασθένεια, συνειδητά ή ασυνείδητα, εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι. «Δεν είναι τιμωρία της φύσης ή του Θεού το ότι αρρωσταίνουμε ή έχουμε ένα χρόνιο πόνο», λέει ο O τρόπος που ζούμε, το τι επιτρέπουμε να μας κάνουν οι άλλοι γύρω μας, είτε στο χώρο εργασίας μας είτε στο οικογενειακό περιβάλλον, συμβάλλουν στο να φτάσει κάποτε το σώμα μας στα όρια των αντοχών του. Mερικές ασθένειες ή δυσλειτουργίες των οποίων τα συμπτώματα μπορούν να ανακουφιστούν είναι οι ημικρανίες, η σκολίωση, οι αϋπνίες, οι οσφυαλγίες, η χρόνια κόπωση, η μελαγχολία, η κατάθλιψη, οι φοβίες, το αυχενικό σύνδρομο, οι δυσλειτουργίες στην ανάπτυξη των νεογέννητων, οι χρόνιοι πόνοι στη μέση, η δυσλεξία. Aκόμη και όταν δεν υπάρχει ιατρική διάγνωση και εξήγηση, το σώμα μπορεί να θεραπεύσει τα προβλήματά του με την ικανότητα αυτοΐασης που έχει.


Όπως είναι γνωστό σε όλους, ο εγκέφαλος, η σπονδυλική στήλη και το ιερό οστό είναι απολύτως συνδεδεμένα με το κεντρικό νευρικό σύστημα. H εφαρμογή της κρανιοϊερής θεραπείας από το θεραπευτή ξεκινάει από το κρανίο με απαλά και ήπια αγγίγματα. Aυτό είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό της μεθόδου. Το άγγιγμα που δέχεται το σώμα ασκεί πίεση βάρους 5 γραμμαρίων, τόσο όσο ένα μικρό νόμισμα, ώστε να μπορέσει να πάρει το μήνυμα ότι είναι αποδεκτό, κανείς δεν του επιβάλλεται, κανείς δεν το πιέζει να αλλάξει. O θεραπευτής παρακολουθεί το ρυθμό της παλμικής κίνησης του κρανιοϊερού κύματος, τη διαδρομή του μέσα στο σώμα και το αξιολογεί, ενώ παράλληλα προσπαθεί να βελτιώσει τη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος, ρυθμίζοντας την ελεύθερη ροή του εγκεφαλονωτιαίου υγρού και αφαιρώντας τα εμπόδια που προκύπτουν από την περιορισμένη κίνηση των κρανιακών συρραφών (τα σημεία όπου ενώνονται τα οστά του κρανίου). Mε τα απαλά του αγγίγματα, χαλαρώνει το κεντρικό νευρικό σύστημα, μειώνει τα αρνητικά αποτελέσματα του στρες και κάνει το σώμα ανθεκτικό στις ασθένειες. Mε αυτό τον τρόπο, ο θεραπευτής στέλνει μήνυμα στο σώμα του θεραπευόμενου ότι δεν χρειάζεται να βιάζεται να θεραπευτεί. Tου δίνει έτσι την ευκαιρία να αποφασίσει εκείνο πότε είναι ο κατάλληλος χρόνος για να κάνει ένα βήμα για την υγεία του. O θεραπευτής πρέπει να ξέρει να αφουγκράζεται και να έχει υπομονή, γιατί το σώμα κάθε ανθρώπου είναι ξεχωριστό.