Στην εποχή που ζούμε, με τους φρενήρεις ρυθμούς και το άγχος που μας κατακλύζει, τα καθημερινά καθήκοντα στη δουλειά μας μπορεί να μας φαίνονται βουνό. Κάποιες φορές, μπορεί και να είναι. Αν τα πρότζεκτ δεν έχουν τελειωμό και οι προθεσμίες είναι μικρές, τότε ίσως πρέπει να σκεφτούμε πιο σοβαρά, αν πρέπει να αλλάξουμε στάση απέναντι στα πράγματα!
Η σκέψη ότι θα καταφέρουμε να ξεμπερδέψουμε με όλες τις εκκρεμότητές μας είναι ίσως ένας από τους λόγους που μας ωθούν να δουλεύουμε πιο σκληρά, ακόμη και από όσο αντέχουμε, κάτι που πιθανόν να έχει αρνητικές συνέπειες στη σωματική και την ψυχική μας υγεία.
Σίγουρα, αξίζει να προσπαθούμε και αν όντως πετυχαίνουμε τους επαγγελματικούς μας στόχους, τότε μπορούμε να πούμε ένα μπράβο στον εαυτό μας, να νιώσουμε περήφανοι και να απολαύσουμε την ξεκούραση που ακολουθεί τη σκληρή δουλειά. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το να έχουμε τελειώσει με όλα όσα έχουμε να κάνουμε είναι ξεκάθαρα μια προσωρινή κατάσταση.
Ακόμη και όταν φτάνουμε σε αυτό το σημείο, πρώτον η ικανοποίηση δεν κρατάει πολύ και δεύτερον, σε λίγο πάντα ξεκινάει ο «δεύτερος γύρος».
Δουλειά και εκκρεμότητες
Δυστυχώς, όταν αυτά που έχουμε να φέρουμε εις πέρας είναι αντικειμενικά πάρα πολλά ή απαιτούν μελέτη σε βάθος, όσο καλά και αν διαχειριστούμε τον χρόνο μας, δεν είναι εφικτό να τα ολοκληρώσουμε.
Στην πραγματικότητα, καμία βελτίωση στην αποδοτικότητα ή τον προγραμματισμό δεν θα καταφέρει να μας φτάσει στο πολυπόθητο σημείο του να μην έχουμε καμία εκκρεμότητα στη δουλειά μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε σε αυτή την περίπτωση; Η αιτία του άγχους μας δεν είναι ο όγκος της δουλειάς, αλλά η πεποίθηση ότι πρέπει να γίνουν όλα και μάλιστα εγκαίρως.
Το πιο σοφό είναι να κάνουμε μία παύση και να σκεφτούμε τα ακόλουθα: «Ποιο θα ήταν το χειρότερο που θα συνέβαινε, αν δεν τα κάναμε όλα;» και «Είμαστε σίγουροι ότι αυτό είναι αληθινά τόσο καταστροφικό όσο νομίζουμε»;
Δεν έχουμε πάντα την ίδια απόδοση
Πράγματι, σε κάποιες περιπτώσεις, υπάρχουν σοβαρές συνέπειες όταν μια εργασία δεν ολοκληρωθεί. Μπορεί να δεχτούμε μία επίπληξη ή ακόμη και να χάσουμε τη δουλειά μας. Από την άλλη, ίσως να υπάρχουν και ορισμένα καθήκοντα, που δεν είναι πάντα απαραίτητο να ολοκληρωθούν, όσο άμεσα θεωρούμε.
Επίσης, υπάρχουν περίοδοι, κατά τις οποίες είναι πιο αποδεκτό να μην ολοκληρώνουμε τα πάντα. Για παράδειγμα, την καλοκαιρινή περίοδο κάποιες δουλειές υπολειτουργούν ή όταν κάποιος είναι άρρωστος, μέχρι να αναρρώσει πλήρως ίσως να μην έχει το κουράγιο και τη διαύγεια να ανταποκριθεί με την ίδια αποτελεσματικότητα στα εργασιακά καθήκοντά του.
Μίλα ξεκάθαρα
Αν αισθανόμαστε υπερφορτωμένοι, ενδεχομένως, να χρειάζεται να μιλήσουμε με τον προϊστάμενό μας, ώστε να ξεκαθαρίσουμε τι επείγει, τι είναι σημαντικό και τι θα μπορούσε να παραληφθεί, όταν δεν υπάρχει αρκετός χρόνος.
Αυτού του είδους οι συζητήσεις μπορεί να είναι δύσκολες, γιατί όλοι θέλουμε να φαινόμαστε ικανοί και δεν επιθυμούμε να δώσουμε την εντύπωση ότι δεν μας νοιάζει ή ότι προσπαθούμε να αποφύγουμε τις ευθύνες.
Όμως, με λίγη ευγένεια και διαφάνεια, μπορούμε να μεταφέρουμε το σωστό μήνυμα. Ότι νοιαζόμαστε για τη δουλειά μας, αλλά ότι αυτή τη στιγμή η ποσότητα είναι τέτοια, που δεν είναι ρεαλιστικό να τα κάνουμε όλα και μάλιστα σωστά.
Αν αποφεύγουμε να μιλάμε ανοιχτά, πιθανόν χωρίς να το θέλουμε να δίνουμε την εντύπωση ότι όλα είναι εντάξει και έτσι να συνεχίζεται ο ίδιος ασφυκτικός ρυθμός, που καθόλου δεν αποκλείεται να οδηγήσει ακόμη και σε burnout.
