Τα άτομα που τα ίδια ή κάποιος δικός τους έχουν κατάθλιψη, ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να παλεύει κανείς με αυτόν τον «δαίμονα». Είναι σαν ένα αόρατο βάρος που τραβάει προς τα κάτω. Ένα σκοτάδι που δεν φωτίζεται εύκολα. Και ένα από τα πιο οδυνηρά παράδοξα της κατάθλιψης είναι ότι συχνά στερεί από το άτομο την ενέργεια και το κίνητρο που χρειάζεται για να κάνει βήματα που ίσως το βοηθήσουν να αισθανθεί λίγο καλύτερα.

Σίγουρα, αν θέλουμε να κάνουμε έστω και μία προσπάθεια για να προσφέρουμε -όσο γίνεται- αυτό το κίνητρο, όταν ένα άτομο έχει κατάθλιψη, καλό είναι να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας τα παρακάτω:

Κατάθλιψη και αυστηρή κριτική

Τα άτομα με κατάθλιψη τείνουν να είναι υπερβολικά αυστηρά με τον εαυτό τους. Ορισμένα χρησιμοποιούν ιδιαίτερα σκληρές λέξεις για να περιγράψουν τον εαυτό τους, όπως «αποτυχημένος», «άχρηστος», «τεμπέλης» ή «παραδομένος».

Αυτά που θα μπορούσαμε να τους πούμε και να πιστέψουμε και εμείς, ώστε να πράττουμε με βάση αυτά, είναι τα ακόλουθα:

  • Δεν είσαι αποτυχημένος. Πονάς.
  • Δεν είσαι άχρηστος. Δυσκολεύεσαι.
  • Δεν είσαι τεμπέλης. Έχεις ανάγκες που δεν έχουν καλυφθεί.
  • Δεν είσαι παραδομένος. Υποφέρεις και αξίζεις φροντίδα και καλοσύνη.

Όχι «όλα ή τίποτα», στην κατάθλιψη έστω και το «κάτι» βοηθά

Η φωνή της κατάθλιψης συχνά μιλά με απόλυτους όρους. Μπορεί να λέει κάτι σαν «Αν δεν μπορείς να τα κάνεις όλα, τι νόημα έχει;» ή «Αν δεν το κάνεις τέλεια, καλύτερα μην το κάνεις καθόλου.» ή «Αν ακόμη παλεύεις μετά από τόσο καιρό, τίποτα απ’ όσα έκανες δεν βοήθησε.»

Αυτή η φωνή, όμως, δεν λέει την αλήθεια και φυσικά δεν βοηθά. Ακόμα και η πιο μικρή πράξη φροντίδας έχει σημασία. Αντί να στοχεύουμε σε «όλα», ας προσπαθήσουμε να στοχεύσουμε τουλάχιστον σε «κάτι» και ας είναι λίγο ή μικρό.

  • Αν δεν έχετε την ενέργεια να καθαρίσετε όλη την κουζίνα, πλύνετε μόνο ένα πιάτο.
  • Αν το να κάνετε μπάνιο μοιάζει ακατόρθωτο, ξεπλύνετε το πρόσωπό σας.
  • Αν δεν μπορείτε να βγείτε για περπάτημα, βγείτε απλώς στο μπαλκόνι και πάρτε λίγες βαθιές ανάσες.

Ξεκίνα με τα μικρά

Αν διαλέξετε ένα πράγμα από τη λίστα σας για να ξεκινήσετε με σκοπό να το υλοποιήσετε, μπορείτε στην αρχή να το δοκιμάσετε για λίγα μόνο λεπτά. Δεν υπάρχει πίεση να συνεχίσετε ή να το ολοκληρώσετε. Αυτό μόνο επιπλέον άγχος και άρνηση θα προσέθετε.

Και αν δοκιμάσετε κάτι, έστω και για λίγο, δώστε στον εαυτό σας τα εύσημα γι’ αυτό. Κάθε βήμα μπροστά, όσο μικρό κι αν είναι, είναι ένδειξη δύναμης και αυτοφροντίδας.

Ακόμα και η σκέψη μετράει

Αν δεν έχετε ακόμη την ενέργεια να πραγματοποιήσετε κάποια από τις ιδέες που είχατε, μπορείτε απλώς να κάνετε μία λίστα με αυτές. Και μόνο η σκέψη μετράει. Το να είστε απλώς ενήμεροι των επιλογών σας είναι μια πολύ καλή αρχή και η επίγνωση είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή.

Μια σκέψη τη φορά

Ακόμα κι αν νιώθετε ότι δυσκολεύεστε να κινηθείτε σωματικά, μπορείτε να δουλέψετε με τις σκέψεις σας. Δοκιμάστε να εντοπίσετε μία σκέψη που ενισχύει την κατάθλιψη και προσπαθήστε να τη μετατοπίσετε, όχι απαραίτητα σε μια θετική σκέψη, αλλά σε μία που να είναι λίγο πιο ήπια, λιγότερο βαριά ή έστω λιγότερο επώδυνη.

Δεν πρόκειται για προσποίηση ή για υπεραισιοδοξία. Πρόκειται για το να είστε λιγότερο σκληροί με τον εαυτό σας, κάτι πολύ σημαντικό, που ανοίγει το δρόμο προς πιθανές αλλαγές.

Κατάθλιψη και συμπόνοια

Συχνά, όταν κάποιος παλεύει με την κατάθλιψη, οι σκέψεις του είναι αυστηρές και τον πληγώνουν. Όμως, η αλήθεια είναι ότι ακόμα και αν οι σκέψεις σου μοιάζουν αληθινές, δεν σημαίνει ότι είναι.

Η φωνή της κατάθλιψης είναι πειστική αλλά σκληρή. Η φωνή της αλήθειας είναι συμπονετική. Μπορεί να είναι πιο ήσυχη και πιο δύσκολο να ακουστεί, αν δεν την έχουμε συνηθίσει, αλλά μιλά με καλοσύνη, υπομονή και ελπίδα. Το να μάθετε να ακούτε αυτή τη φωνή μπορεί να είναι ένα δυνατό βήμα προς τη θεραπεία.

Στείλε μήνυμα στον μελλοντικό σου εαυτό

Δοκιμάστε να γράψετε ένα σύντομο σημείωμα ή να ηχογραφήσετε ένα μήνυμα προς τον εαυτό σας για τις στιγμές που νιώθετε καταβεβλημένοι. Μπορεί να είναι μια υπενθύμιση που πιστεύετε ότι θα χρειαστεί, κάτι που θα θέλατε να σας πει κάποιος ή κάτι που ελπίζετε μια μέρα να το πιστέψετε. Ακόμα κι αν τα λόγια δεν σας φαίνονται αληθινά τώρα ή δεν είστε έτοιμοι να τα ακούσετε, θα είναι εκεί όταν τα χρειαστείτε.

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου

Τα μικρά βήματα έχουν σημασία και κάνουν τη διαφορά, ειδικά όταν γίνονται με καλοσύνη προς τον εαυτό μας. Προσπαθήστε να είστε ευγενικοί και υπομονετικοί μαζί του. Όσο πιο βαθιά είναι η δυσκολία, τόσο περισσότερη καλοσύνη χρειάζεται.