Προλαμβάνεται η άνοια; Μελέτες υποστηρίζουν ότι περίπου τέσσερις στις δέκα περιπτώσεις άνοιας θα μπορούσαν να προληφθούν. Η αντιμετώπιση της απώλειας όρασης, η θεραπεία της κατάθλιψης και η συστηματική άσκηση είναι λίγοι μόνο τρόποι μείωσης του κινδύνου. Τώρα, Ελβετοί επιστήμονες που παρακολούθησαν περισσότερους από 30.000 ενήλικες, αποκάλυψαν μια σημαντική σύνδεση μεταξύ απώλειας ακοής, μοναξιάς και της νόσου που κλέβει τη μνήμη.
Σε άρθρο τους στο περιοδικό Communications Psychology, οι επιστήμονες του πανεπιστημίου της Γενεύης, ανέφεραν:
«Η αντιμετώπιση της απώλειας ακοής σε συνδυασμό με τη διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων είναι κρίσιμες κινήσεις προώθησης της γνωστικής υγείας μεγαλώνοντας».
Άνοια, ακοή και κοινωνική σύνδεση- Αναλυτικά η έρευνα
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα για 33.741 ενήλικες ηλικίας 50 ετών και άνω, που είχαν εγγραφεί στην Έρευνα για την Υγεία, τη Γήρανση και τη Συνταξιοδότηση στην Ευρώπη (SHARE).
Κατά τη διάρκεια 17 ετών, διαπιστώθηκε ότι οι ηλικιωμένοι που δήλωναν ότι ένιωθαν μοναξιά — ακόμα και αν δεν ήταν κοινωνικά απομονωμένοι — παρουσίαζαν πιο απότομη γνωστική πτώση καθώς η ακοή τους επιδεινωνόταν, σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους.
Οι συμμετέχοντες που ήταν και απομονωμένοι και μοναχικοί, απέδωσαν σταθερά χειρότερα σε όλες τις γνωστικές δοκιμασίες, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης και καθυστερημένης ανάκλησης και της λεκτικής ευχέρειας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι διαδικασίες μνήμης, όπως η ανάκτηση πληροφοριών, χρησιμοποιούνται περισσότερο από άτομα που αλληλεπιδρούν τακτικά με άλλους.
Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μοναχικά άτομα θεωρούσαν την απώλεια ακοής πιο δυσβάσταχτη σε σχέση με τους μη μοναχικούς συνομηλίκους τους, υπογραμμίζοντας το ψυχολογικό βάρος αυτής της κατάστασης, το οποίο θα μπορούσε να συμβάλλει στην απώλεια μνήμης.
Οι ερευνητές κατέληξαν ότι τα ευρήματά τους υποστηρίζουν τη θεωρία πως τόσο η αντικειμενική όσο και η υποκειμενική κοινωνική απομόνωση σχετίζονται με την άνοια.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι τόσο η απώλεια ακοής όσο και ψυχοκοινωνικοί παράγοντες, όπως η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση, μπορεί να σχετίζονται με τη γνωστική λειτουργία σε μεγαλύτερη ηλικία. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία μιας ολιστικής προσέγγισης που συνδυάζει την ακουστική υγεία με την ψυχοκοινωνική υποστήριξη για τη διατήρηση της γνωστικής υγείας στην τρίτη ηλικία», δήλωσαν οι επιστήμονες.
«Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν η απώλεια ακοής προκαλεί άμεσα την άνοια ή αν προκαλεί άλλες καταστάσεις που με τη σειρά τους αυξάνουν τον κίνδυνο. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η απώλεια ακοής, όπως και η άνοια, δεν είναι αναπόφευκτο μέρος της γήρανσης. Ο έγκαιρος εντοπισμός της απώλειας ακοής και η λήψη των κατάλληλων μέτρων, όπως η χρήση ακουστικών βαρηκοΐας, θα μπορούσαν να βοηθήσουν εκατομμύρια ανθρώπους, μειώνοντας τον κίνδυνο άνοιας», συμπλήρωσαν οι ίδιοι.
