Το συναισθηματικό «μούδιασμα» είναι ένας τρόπος που χρησιμοποιούμε για να νιώθουμε ασφαλείς, αλλά κάνει τη ζωή να φαίνεται άδεια. Μπορεί να νομίζουμε ότι έτσι θα προφυλαχτούμε, αλλά στην πραγματικότητα μας κάνει να νιώθουμε αποσυνδεδεμένοι τόσο από τις χαρές όσο και από τις λύπες. Τα συναισθήματα μπορούν να επιστρέψουν και εμείς μπορούμε να ξανασυνδεθούμε μαζί τους, αρκεί να μάθουμε να το κάνουμε με ασφάλεια.

Τι θα προτιμούσατε;

Θα προτιμούσατε μια ζωή γεμάτη σκαμπανεβάσματα -χαρές, λύπες, απογοητεύσεις και περηφάνεια- ή μια ζωή που κυλά ήσυχα, χωρίς μεγάλες αλλαγές ή αναταράξεις; Η πρώτη επιλογή ίσως φαίνεται τρομακτική, σαν ένα τρενάκι του λούνα παρκ. Η δεύτερη ίσως μοιάζει πιο ήρεμη, αλλά και πιο βαρετή. Ίσως όσοι ζουν τη ζωή σαν «τρενάκι», όμως, να είναι τελικά πιο ευτυχισμένοι. Είναι περισσότερο συνδεδεμένοι με τα συναισθήματά τους και, κατά συνέπεια, πιο ολοκληρωμένοι.

Αν όμως η ζωή σας μοιάζει περισσότερο με τη δεύτερη επιλογή, ίσως να έχετε αποσυνδεθεί από τα συναισθήματά σας. Ίσως μεγαλώσατε σε ένα συναισθηματικό περιβάλλον που δεν σας έδινε αρκετή σημασία. Ίσως μάθατε από νωρίς ότι τα συναισθήματά σας δεν είχαν σημασία ή ήταν βάρος. Ίσως τα «κλείσατε» σαν να πατήσατε έναν διακόπτη, για να μην «λειτουργούν», νομίζοντας ότι έτσι θα προστατευθείτε.

10 σημάδια ότι έχουμε «μουδιασμένα» συναισθήματα

Ποια είναι τα σημάδια ότι είμαστε «παγωμένοι» συναισθηματικά;

1. Ζούμε χαρούμενες στιγμές χωρίς να νιώθουμε αληθινή χαρά

Γάμοι, διακοπές, αποφοιτήσεις… όλα μοιάζουν «επίπεδα». Αισθανόμαστε σαν να παρακολουθούμε τον εαυτό μας από μακριά.

2. Δεν νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα, π.χ. λύπη όταν θα «έπρεπε»

Σε μια κηδεία ή μετά από μια απώλεια, μπορεί να γνωρίζουμε ότι «πρέπει» να νιώθουμε θλίψη, αλλά δεν τη νιώθουμε.

3. Τα κύρια συναισθήματα που έχουμε είναι εκνευρισμός ή άγχος

Όταν καταπνίγουμε τα συναισθήματα, συσσωρεύονται και μετατρέπονται σε ένα μείγμα έντασης, που αποτελείται συνήθως από φόβο και θυμό.

4. Δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε τι νιώθουμε

Αν μας ρωτήσουν πώς αισθανόμαστε, δυσκολευόμαστε να απαντήσουμε. Είναι σαν να μην έχουμε πρόσβαση στο εσωτερικό μας.

5. Παρατηρούμε τον εαυτό μας χωρίς να νιώθουμε κάτι

Οι άλλοι συγκινούνται, γελούν, κλαίνε… κι εμείς απλώς απορούμε γιατί δεν αισθανόμαστε το ίδιο με εκείνους.

6. Νιώθουμε άβολα όταν οι άλλοι εκφράζουν έντονα συναισθήματα

Όταν οι γύρω μας κλαίνε ή θυμώνουν, θέλουμε απλώς να φύγουμε. Νιώθουμε ότι δεν «ανήκουμε» εκεί.

7. Ζηλεύουμε όσους νιώθουν έντονα

Όταν έχουμε διώξει τα «αρνητικά» συναισθήματα, μπορεί να διώχνουμε μαζί και τα θετικά. Βλέπουμε τους άλλους να χαίρονται ή να αγαπούν και μας λείπει αυτό το βάθος.

8. Ζούμε «στον αυτόματο»

Κάνουμε αυτά που πρέπει, αποδίδουμε καλά, αλλά μέσα μας αναρωτιόμαστε πού είναι η χαρά που περιμέναμε.

9. Νιώθουμε περισσότερα μέσα από ταινίες ή βιβλία παρά στην πραγματική ζωή

Αυτό συμβαίνει, γιατί είναι πιο εύκολο να «συνδεθούμε» με συναισθήματα όταν δεν αφορούν εμάς.

10. Νιώθουμε κενοί

Η αίσθηση του «κενού» στο στήθος ή το στομάχι είναι το σώμα μας που μας λέει ότι κάτι λείπει. Αυτό δεν είναι άλλο από τα συναισθήματά μας.