Η 3η Δεκεμβρίου γιορτάζεται ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ), αλλά όπως οι ίδιοι επισημαίνουν «δεν είναι ημέρα γιορτής αλλά διεκδίκησης». Αυτό που ζητούν είναι ισότιμη μεταχείριση και δικαίωμα στη συμμετοχή, ώστε να απολαμβάνουν ποιότητα ζωής και αξιοπρέπεια.

Με αφορμή τη σημερινή ημέρα ευαισθητοποίησης, το αναπηρικό κίνημα της Ελλάδας υπενθυμίζει ότι η αναπηρία αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της ανθρώπινης ποικιλομορφίας. Με αφετηρία τη Διακήρυξη της Ε.Σ.Α.μεΑ. για το 2025, αναδεικνύονται οι πραγματικές συνθήκες που βιώνουν τα ΑμεΑ και οι οικογένειές τους, ενώ προβάλλονται οι μεγάλες θεσμικές αλλαγές που απαιτούνται για μια κοινωνία δικαιωμάτων, πραγματικής προσβασιμότητας, συμμετοχής και ανεξάρτητης διαβίωσης.

Υπενθυμίζεται ότι η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανακήρυξε το 1992 την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, δίνοντάς μας την ευκαιρία κατανόησης σε θέματα αναπηρίας και ευαισθητοποίησης για τα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων αυτών.

Τα ΑμεΑ εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν καθημερινά προκλήσεις και εμπόδια, με τον ΟΗΕ να υπογραμμίζει ότι η πλήρης και ολοκληρωμένη υλοποίηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των ατόμων με αναπηρίες αποτελεί αναπόσπαστο και αδιαίρετο μέρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών.

Η ανακοίνωση της Ε.Σ.Α.μεΑ

«3η Δεκέμβρη 2025 Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Διεκδικούμε ρήξεις, ανατροπές, θεσμικές τομές για τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις, και τις οικογένειές τους. Διαδίδουμε τη Διακήρυξη της Ε.Σ.Α.μεΑ. για την 3η Δεκέμβρη 2025, Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Η 3η Δεκέμβρη είναι ημέρα άσκησης κοινωνικού ελέγχου, ημέρα δικαιωμάτων, ημέρα λογοδοσίας και απολογισμού αυτών που αποφασίζουν για τις τύχες της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα. Η 3η Δεκέμβρη είναι ημέρα δεσμεύσεων. Η 3η Δεκέμβρη δεν είναι γιορτή.

Η 3η Δεκέμβρη έχει στόχο την προώθηση της κατανόησης σε θέματα αναπηρίας, χρόνιας, σπάνιας πάθησης και την κινητοποίηση για την υποστήριξη της αξιοπρέπειας, των δικαιωμάτων και της ευημερίας των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις και των οικογενειών τους.

Την 3η Δεκέμβρη δεν γιορτάζουμε. Υπενθυμίζουμε ότι η ποικιλομορφία συνιστά αξία από μόνη της και ότι ο έμπρακτος σεβασμός της είναι υποχρέωση όλων. Η αναπηρία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος αυτής της ποικιλομορφίας και αξιώνει -χωρίς εκπτώσεις – ισότιμη αντιμετώπιση και δικαιώματα.

Εμείς, το αναπηρικό κίνημα της Ελλάδας, τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις, οι οικογένειές μας, οι οργανώσεις και τα σωματεία μας σε όλη τη χώρα, αγωνιζόμαστε ενάντια στην αβεβαιότητα, στη φτώχεια, στην ακρίβεια, την ανεργία, τη διάλυση του εθνικού συστήματος υγείας, στην κλιματική κρίση, στον πόλεμο. Για να μην οδηγηθούμε στο κοινωνικό περιθώριο, για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Είμαστε αποφασισμένοι η θεμελιώδης αρχή του παγκόσμιου αναπηρικού κινήματος «Τίποτα για εμάς χωρίς εμάς» να μετατραπεί σε «Τίποτα χωρίς εμάς». Αγωνιζόμαστε για τους πιο αποκλεισμένους από τους αποκλεισμένους:

  • Για τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις που διαβιούν σε ιδρύματα δίχως τη θέλησή τους, τα οποία συχνά αποτελούν θύματα κακοποίησης και εκμετάλλευσης,
  • Για όλα τα κορίτσια και τις γυναίκες με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις, όλες τις μητέρες παιδιών με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις που βιώνουν πολλαπλές διακρίσεις,
  • Για όλα τα παιδιά με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις, τα οποία είναι πιθανότερο να πέσουν θύματα σωματικής και σεξουαλικής βίας και κακοποίησης, αλλά και παραμέλησης,
  • Για όλους τους ανέργους με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις, που κινδυνεύουν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό λόγω του δυσβάστακτου πρόσθετου κόστους που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών που πηγάζουν από την αναπηρία,
  • Για τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις που ζουν σε ορεινές, νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές, τα οποία αντιμετωπίζουν περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης, δημόσια μέσα μεταφοράς και υποστήριξης, εντείνοντας τον κοινωνικό αποκλεισμό τους,
  • Για κάθε μετανάστη και πρόσφυγα φτώχειας, πολέμου, κλίματος, και για κάθε θύμα ρητορικής μίσους και ρατσιστικής βίας ανεξαρτήτως εθνικότητας.