Ως ένα πραγματικό φαινόμενο της γενιάς του σήμερα, το flaking έχει γίνει viral στο TikTok. Όλοι μας, κάποια στιγμή, έχουμε υιοθετήσει αυτή τη συμπεριφορά. Όχι επίτηδες ή από ασυναισθησία, αλλά για να ευχαριστήσουμε και να «ξεκουράσουμε» τον εαυτό μας.

Τι ακριβώς είναι το flaking;

Πρόκειται για έναν νέο κοινωνικό κώδικα που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα από άτομα 18 έως 30 ετών και είναι ένα «όχι» σε μια πρόσκληση, ντυμένο με τη μορφή του «ναι». Ένα είδος ευγενικής παραπλάνησης.

Μια έξοδος που αρχικά γίνεται αποδεκτή με χαμόγελο, αλλά τελικά ακυρώνεται την τελευταία στιγμή, χωρίς εξηγήσεις. Αυτή η συμπεριφορά έχει γίνει viral και στο TikTok: με τους νέους να ηχογραφούν τον εαυτό τους με πιτζάμες, πανηγυρίζοντας μόλις στέλνουν το απελευθερωτικό μήνυμα ότι “δυστυχώς δεν θα τα καταφέρουν επειδή κάτι προέκυψε.”

Σύμφωνα μάλιστα με μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε και αφορούσε τους Γάλλους, έδειξε ότι το 36% αυτών παραδέχονται ότι αποδέχονται σχέδια εκ των προτέρων μόνο και μόνο για να τα ακυρώσουν την τελευταία στιγμή. Στους 18-29 ετών, το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 56%.

Ένα μαζικό φαινόμενο, που πηγάζει από μια εποχή όπου η κοινωνική δέσμευση γίνεται συχνά πιο αγχωτική παρά ικανοποιητική. Και τα ποσοστά αυτά ανταποκρίνονται σε μια παγκόσμια τάση.

Γιατί όμως ακυρώνουμε την τελευταία στιγμή;

Οι υποστηρικτές αυτής της τάσης αναφέρουν πως προτεραιότητα έχει η φροντίδα του εαυτού τους. Η ακύρωση για να μείνει κανείς σπίτι γίνεται πράξη ευεξίας, για να σεβαστεί την ανάγκη του για ηρεμία, άνεση και χρόνο για τον εαυτό του. Μια πράξη όπου ο εαυτός μας γίνεται προτεραιότητα, για αυτό δεν πρέπει να πιεστούμε να κάνει κάτι, μόνο και μόνο από κοινωνική υποχρέωση.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχει μια μορφή άμεσης ανακούφισης στο να ακυρώνει κανείς τα σχέδιά του, ένα αίσθημα απελευθέρωσης, σχεδόν ευφορίας. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια να διαχειριστεί κανείς το πνευματικό ή συναισθηματικό του φορτίο.

Γιατί λέμε το «ναι» σε μια πρόταση χωρίς σκέψη;

Η κουλτούρα της στιγμιαίας ανταπόκρισης ενισχύει αυτό το φαινόμενο. Λέμε «ναι» πολύ γρήγορα, από ευγένεια ή από φόβο να μην απογοητεύσουμε, και όταν έρθει η ώρα να το κάνουμε πράξη η αναβλητικότητα υπερισχύει. «Είμαι κουρασμένος», «δεν έχω όρεξη» γίνονται τα αυτόματα, σχεδόν συνηθισμένα μηνύματα.

Όμως, με τον καιρό, ο κοινωνικός δεσμός αποσυντίθεται σιγά σιγά, και πίσω από το χιούμορ και την επιφανειακή ελαφρότητα, το επαναλαμβανόμενο flaking καταστρέφει τις σχέσεις.

Και αυτό το μοτίβο συμπεριφοράς δεν είναι ποτέ πολύ σοβαρό, μέχρι τη στιγμή που γίνεται επαναλαμβανόμενο. Αυτού του είδους η συμπεριφορά τρέφει αργά αλλά σταθερά αμφιβολίες, απογοήτευση, ακόμα και πικρία. Καταλήγοντας να σταματάμε να προτείνουμε οτιδήποτε, από φόβο για μια νέα άρνηση.

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι αυτή η συμπεριφορά δεν γίνεται πάντα με κακή πρόθεση. Ωστόσο, συχνά οδηγεί στο να προστατεύουμε τον εαυτό μας ακυρώνοντας σχέδια, με την ελπίδα ότι ο άλλος θα καταλάβει. Το αποτέλεσμα; Απομακρυνόμαστε και, σταδιακά, οδηγούμαστε στην απομόνωση.

Πώς να αντιδράσετε σε επαναλαμβανόμενο flaking;

Είναι φυσιολογικό να νιώθετε μια πικρία όταν σας ακυρώνουν την τελευταία στιγμή. Το κλειδί είναι να μην το παίρνετε πάντα προσωπικά καθώς δεν πρόκειται απαραίτητα για προσωπική απόρριψη. Μπορεί να αντανακλά μια εσωτερική κατάσταση του άλλου. Όλα άλλωστε είναι θέμα προτεραιοτήτων.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα αποδεχόμαστε όλα. Είναι απαραίτητο να θέσουμε σαφή όρια. Πρέπει να μπορούμε να πούμε ότι μας πληγώνει ή μας απογοητεύει όταν κάτι γίνεται συνεχώς, καθώς ακόμα και οι πιο χαλαροί δεσμοί χρειάζονται φροντίδα.