Πώς διαχειριζόμαστε τους… δύσκολους ανθρώπους στη ζωή μας; Κάποιες φορές είναι η συνάδελφος στη δουλειά, ο γκρινιάρης γείτονας, ο κακός συγκάτοικος, το άτομο στην οικογένειά μας που δεν αντέχουμε να συναναστρεφόμαστε. Σε γενικές γραμμές, οι εκνευριστικοί άνθρωποι είναι εκείνοι που συμπεριφέρονται με τρόπο που θεωρούμε αρνητικό. Μας προκαλούν ένταση και μερικές φορές είναι αυτοί με τους οποίους είμαστε πιο κοντά, εκείνοι που αγαπάμε. Η συμπεριφορά τους μπορεί να μην είναι αντικειμενικά άσχημη, αλλά παρ’ όλα αυτά μας εκνευρίζει.
Ίσως έχουμε βρει τρόπους να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση, αλλά συχνά να μην λειτουργούν και να εξακολουθούμε να εκνευριζόμαστε, να θυμώνουμε, να αντιδράμε και η συμπεριφορά τους να καταλαμβάνει πολύτιμο χώρο στον εγκέφαλό μας.
Πώς μπορούμε να εκνευριζόμαστε λιγότερο; Για να τα καταφέρουμε, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε το «γιατί», δηλαδή τι τους κάνει τόσο ενοχλητικούς για εμάς.
Άνθρωποι που μας ταράζουν- Τι πρέπει να αναρωτηθούμε
Ως άνθρωποι, έχουμε την τάση “μάχης ή φυγής” όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με απαιτητικές καταστάσεις και οι δύσκολοι άνθρωποι ενεργοποιούν αυτήν την αντίδραση.
Φυσικά, δεν χρειάζεται να τους συμπαθούμε όλους, όπως δεν χρειάζεται και να μας αρέσουν όλα τα φαγητά ή όλες οι δραστηριότητες—ο κάθε ένας από εμάς έχει ξεχωριστές προτιμήσεις. Αυτό ισχύει και για τους ανθρώπους. Οι προτιμήσεις μας μπορεί να καθορίζονται από το DNA μας, τις συνήθειές μας, την οικογένειά μας, τις μαθημένες προτιμήσεις και τις επιλογές μας. Είναι ενδιαφέρον ότι μερικές φορές αντιδρούμε έντονα σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε καν, μόνο και μόνο επειδή δεν μας αρέσει το πρόσωπό τους ή οι κινήσεις τους.
Είναι χρήσιμο να εξετάσουμε τις δικές μας έμφυτες προτιμήσεις και αποστροφές και να σκεφτούμε την έννοια της «μεταβίβασης». Ο ορισμός της μεταβίβασης είναι οι δικές μας ιδιοσυγκρασιακές νευρωτικές αντιδράσεις, ριζωμένες στις σημαντικές σχέσεις της παιδικής μας ηλικίας, που προβάλλονται σε κάποιον άλλον. Όλα αυτά μπορεί να μας κάνουν να έχουμε μια έντονη αντίδραση έναντι κάποιου, ενός αγνώστου ή κάποιου ατόμου που συναναστρεφόμαστε, χωρίς να κατανοούμε την αιτία.
Προσπαθώντας να βρούμε τρόπους να αντιμετωπίσουμε καλύτερα αυτούς τους ανθρώπους και διάφορες καταστάσεις που αναπόφευκτα προκύπτουν, υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας, οι οποίες μπορεί να ρίξουν φως στο γιατί ταραζόμαστε τόσο:
- Ποιόν μου θυμίζει αυτός ο άνθρωπος—ίσως έναν αντιπαθή θείο, έναν συναισθηματικά απόμακρο γονέα, μια αγενή δασκάλα από το σχολείο;
- Ποιες καταστάσεις με προκαλούν; Για παράδειγμα, με εκνευρίζουν οι γκρινιάρηδες άνθρωποι;
- Τι νιώθω ως οικείο όταν εκνευρίζομαι; Σε ποιες καταστάσεις έχω νιώσει το ίδιο;
- Που βρίσκομαι σήμερα ως προς τη δική μου διάθεση; Νιώθω καλά, είμαι ήρεμος/η; Ή με απασχολεί κάτι; Μήπως είμαι ήδη εκνευρισμένος/η για κάτι άλλο; Συχνά, η διάθεσή μας καθορίζει το πόση υπομονή θα έχουμε με κάτι ή κάποιον.
- Υπάρχει κάτι που παλεύω και το έχω αντικαταστήσει με αυτόν τον εκνευριστικό άνθρωπο;
- Μήπως αυτή η συμπεριφορά μου θυμίζει εμένα και τις δικές μου εκνευριστικές συμπεριφορές;
- Πρέπει πραγματικά να ασχοληθώ με αυτόν τον άνθρωπο, και αν όχι, γιατί το κάνω; Τι μπορώ να κάνω για να περιορίσω τις αλληλεπιδράσεις μαζί του/της;
Κάποιοι θα μας ενοχλούν πάντα…
Όλες αυτές οι ερωτήσεις μας βοηθούν να αποκτήσουμε έλεγχο όταν αντιμετωπίζουμε εκνευριστικούς για εμάς ανθρώπους. Και πράγματι, έχουμε περισσότερο έλεγχο πάνω στον εαυτό μας και την κατάσταση απ’ ό,τι πιστεύουμε. Σκεπτόμενοι γιατί εκνευριζόμαστε τόσο, μπορεί να ανακαλύψουμε ότι ίσως ο εκνευρισμός μας έχει τις ρίζες του σε κάτι άλλο πέρα από αυτόν τον άνθρωπο. Μπορεί να μας κάνει να σταματήσουμε και να σκεφτούμε τις αντιδράσεις μας, δίνοντάς μας αρκετό χώρο για να αντιδράσουμε με λιγότερη ένταση και να αποφύγουμε ακόμα και την ανάγκη να ασχοληθούμε με αυτόν τον άνθρωπο.
Κάποιοι άνθρωποι θα μας ενοχλούν πάντα. Ωστόσο, έχουμε τη δυνατότητα να γλιτώσουμε την τόση ταλαιπωρία αν πάρουμε λίγο χρόνο για ενδοσκόπηση και σκέψη.
