Οι πτώσεις στους ηλικιωμένους αποτελούν ένα μεγάλο ζήτημα δημόσιας υγείας, καθώς μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία και νοσηλεία, επηρεάζοντας την ικανότητα των ατόμων να ζουν ανεξάρτητα, αναφέρουν ερευνητές από το Imperial College London και το Coventry University. Θα μπορούσε ο αντίκτυπος μιας πτώσης να μετριαστεί από τη νοοτροπία του ατόμου γύρω από τη γήρανση;
Οι επιστημονικές ομάδες εξέτασαν πληροφορίες για 694 άτομα ηλικίας από 60 έως 90 ετών στην Αγγλία, τα οποία δεν είχαν πέσει τα δύο τελευταία χρόνια πριν την έρευνα. Εκτός από την ανάλυση δεδομένων για τις πτώσεις, οι ειδικοί εξέτασαν επίσης τις απαντήσεις σε ερωτηματολόγια που κατέγραψαν τις πεποιθήσεις των συμμετεχόντων όσον αφορά τη γήρανση.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν την ταχύτητα βάδισης, το αν τα άτομα ήταν ενεργά και αν χρειάζονταν βοήθεια για καθημερινές δραστηριότητες, όπως το ντύσιμο, το μπάνιο ή το να σηκωθούν από το κρεβάτι, μετά από μια πτώση.
Αυτοί που αρχικά είχαν πιο θετική νοοτροπία σχετικά με τη γήρανση – όπως το να πιστεύουν ότι η γήρανση δεν τους σταματά από το να κάνουν ό,τι θέλουν – φάνηκε να αναρρώνουν καλύτερα μετά από μια πτώση.
«Βρήκαμε ότι τα ηλικιωμένα άτομα με θετική αντίληψη για τη γήρανση εξαρχής, ήταν καλύτερα προστατευμένα από τις αρνητικές φυσικές συνέπειες μιας πτώσης», δήλωσαν οι ερευνητές στο Journal of the American Geriatrics Society.
Γήρανση: Είναι θέμα στάσης…
Πιο συγκεκριμένα, στη μελέτη, τα άτομα που είχαν την υψηλότερη δυνατή βαθμολογία στις μετρήσεις «αντίληψης για τη γήρανση» – δηλαδή εκείνοι που είχαν την πιο θετική νοοτροπία για τη γήρανση – είχαν κατά 162% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν αργή ταχύτητα βάδισης, 200% χαμηλότερες πιθανότητες να εξαρτώνται από άλλους για την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων και ήταν 123% λιγότερο πιθανό να είναι αδρανή μετά από μια πτώση, σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν θετική στάση απέναντι στη γήρανση.
Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι οι πτώσεις είναι η κύρια αιτία τραυματισμού, αναπηρίας και θανάτου στους ηλικιωμένους, με περίπου το ήμισυ των πτώσεων να οδηγούν σε σημαντικές περικοπές, τραυματικές εγκεφαλικές κακώσεις ή καταγμάτων.
Ο Δρ Τόμπι Έλμερς, ο οποίος συντόνισε τη νέα έρευνα από το Imperial College London, είπε:
«Αυτοί που εξέφρασαν πιο θετικά συναισθήματα για τη γήρανση φαίνεται να προστατεύονται σημαντικά από τις φυσικές συνέπειες ύστερα από μια πτώση. Υπήρξε αξιοσημείωτη διαφορά στον ρυθμό φυσικής αποκατάστασης στα άτομα που μελετήσαμε, και αυτό φαινόταν να συνδέεται με τις αρχικές τους πεποιθήσεις για τη γήρανση. Τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι η αλλαγή του τρόπου που βλέπουν ορισμένοι ηλικιωμένοι τη διαδικασία της γήρανσης θα μπορούσε να παίξει βασικό ρόλο στη βελτίωση της αποκατάστασης και της ευημερίας.
Είναι πιθανό, απλές “προσαρμογές” να βοηθούν τους ανθρώπους να αναπτύξουν μια πιο θετική νοοτροπία γύρω από τη γήρανση, όπως οι συζητήσεις με φίλους ή συγγενείς για τα θετικά που συνδέονται με το να μεγαλώνουμε».
Ο συντονιστής της έρευνας, Δρ Μάθιου Χιλ από το Coventry University, πρόσθεσε:
«Αν και γνωρίζαμε από προηγούμενες έρευνες ότι οι αρνητικές νοοτροπίες και πεποιθήσεις για τη γήρανση συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο αρνητικών αποτελεσμάτων για την υγεία, όπως το εγκεφαλικό και η θνησιμότητα, αυτή είναι η πρώτη έρευνα που συνδέει αυτά τα στοιχεία συγκεκριμένα με τη φυσική αποκατάσταση μετά από μια πτώση».
