Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι το λίπος που συγκεντρώνεται γύρω από την περιοχή της κοιλιάς φαίνεται να σχετίζεται πιο ισχυρά με τον κίνδυνο εμφάνισης ψωρίασης από ό,τι το συνολικό σωματικό λίπος, ειδικά στην περίπτωση των γυναικών.
Μάλιστα, η εν λόγω σύνδεση φάνηκε να παραμένει σταθερή ανεξάρτητα από τη γενετική προδιάθεση, υποδηλώνοντας ότι το κοιλιακό λίπος αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου.
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Investigative Dermatology, φέρνει στο φως νέα στοιχεία που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στη βελτίωση της έγκαιρης πρόβλεψης του κινδύνου και στον σχεδιασμό εξατομικευμένων στρατηγικών πρόληψης.
Εξερευνώντας την σύνδεση ανάμεσα στο λίπος και την ψωρίαση
Η ψωρίαση πρόκειται για μια χρόνια φλεγμονώδης δερματική πάθηση, που μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής. Πολλά άτομα με ψωρίαση τείνουν επίσης να έχουν αυξημένα επίπεδα σωματικού λίπους.
Ενώ τα αυξημένα επίπεδα σωματικού λίπους μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, ο αντίκτυπος της συγκεκριμένης κατανομής λίπους και του τρόπου που μπορεί να αλληλεπιδρά με την γενετική παραμένουν ασαφή.
Οι ερευνητές της παρούσας μελέτης ανέλυσαν δεδομένα από περισσότερους από 330.000 συμμετέχοντες βρετανικής καταγωγής από την UK Biobank, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 9.000 ατόμων με ψωρίαση.
Εξέτασαν 25 διαφορετικές μετρήσεις του σωματικού λίπους χρησιμοποιώντας τόσο παραδοσιακές μεθόδους όσο και προηγμένες τεχνικές απεικόνισης, αξιολογώντας πώς η καθεμία μπορεί σχετίζεται με την ψωρίαση.
Τι αποκάλυψε η έρευνα
Ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Ravi Ramessur, MD από το John’s Institute of Dermatology στο King’s College London, εξηγεί: «Η έρευνά μας δείχνει ότι το πού αποθηκεύεται το λίπος στο σώμα έχει σημασία όσον αφορά τον κίνδυνο ψωρίασης. Το λίπος κεντρικά και ειδικά γύρω από τη μέση φαίνεται να διαδραματίζει κομβικό ρόλο».
«Αυτό μπορεί να έχει σημαντικές προεκτάσεις στον τρόπο που εντοπίζουμε τα άτομα υψηλού κινδύνου, που μπορεί δηλαδή είτε να έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ψωρίαση είτε να εμφανίσουν πιο σοβαρά συμπτώματα αλλά και ως προς τον σχεδιασμό στοχευμένων στρατηγικών πρόληψης και θεραπείας» συμπληρώνει ο ίδιος.
Αξίζει ωστόσο, να σημειωθεί ότι η εν λόγω μελέτη περιελάμβανε μόνο άτομα βρετανικής ευρωπαϊκής καταγωγής, γεγονός που περιορίζει ενδεχομένως τη γενίκευση των αποτελεσμάτων σε πιο πολυπολιτισμικούς πληθυσμούς.
Οι μελλοντικές μελέτες, που θα περιλαμβάνουν σύνολα δεδομένων με επιβεβαιωμένες από τον δερματολόγο διαγνώσεις και ευρύτερη εθνοτική εκπροσώπηση, είναι απαραίτητες για την περαιτέρω διερεύνηση αυτών των συσχετίσεων και την καλύτερη κατηγοριοποίηση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου.
