Ο εγκέφαλος μαθαίνει συνεχώς, αλλά όχι πάντα με τον σωστό τρόπο. Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα εξατομικευμένα συστήματα προτάσεων που επιμελούνται το περιεχόμενο σε κοινωνικές πλατφόρμες, ενδέχεται επίσης να επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουμε.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι όταν ένας αλγόριθμος αποφάσιζε ποιες πληροφορίες θα εμφανιστούν κατά τη διάρκεια μιας μαθησιακής δραστηριότητας, οι συμμετέχοντες χωρίς προηγούμενη γνώση του θέματος είχαν την τάση να επικεντρώνονται μόνο σε ένα μικρό μέρος από όσα τους παρουσιάζονταν.
Επειδή διερεύνησαν λιγότερο από το διαθέσιμο υλικό, οι συμμετέχοντες έτειναν να απαντούν λανθασμένα στις ερωτήσεις κατά τη διάρκεια των τεστ που ακολούθησαν. Όμως, παρά το γεγονός ότι έκαναν λάθος, εξέφραζαν μεγάλη αυτοπεποίθηση στις απαντήσεις τους.
Εγκέφαλος, αλγόριθμοι & προηγούμενη γνώση
Μεγάλο μέρος της υπάρχουσας βιβλιογραφίας σχετικά με τους εξατομικευμένους αλγόριθμους εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν τις απόψεις σχετικά με πολιτικά ή κοινωνικά ζητήματα για τα οποία οι άνθρωποι έχουν ήδη κάποια γνώση.
«Ωστόσο, η μελέτη μας δείχνει ότι ακόμα και όταν δεν γνωρίζετε τίποτα για ένα θέμα, αυτοί οι αλγόριθμοι μπορεί να συμβάλλουν απευθείας στην διαμόρφωση προκαταλήψεων» δήλωσαν χαρακτηριστικά οι ερευνητές, προσθέτοντας ότι μπορεί να παίρνουμε γρήγορα τις περιορισμένες πληροφορίες που παρέχουν οι αλγόριθμοι και να βγάζουμε γενικά, συχνά αβάσιμες συμπεράσματα.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο Journal of Experimental Psychology: General.
Δοκιμάζοντας τις επιδράσεις των αλγόριθμων
Για να φτάσουν σε αυτά τα συμπεράσματα, οι ερευνητές ακολούθησαν ένα μαθησιακό πείραμα που βασιζόταν στην φαντασία και όχι στην πραγματική ζωή, ώστε να διασφαλίσουν ότι κανείς από τους 346 συμμετέχοντες δεν θα είχε πρότερη γνώση.
Οι συμμετέχοντες μελέτησαν online διάφορους τύπους εξωγήινων όντων που έμοιαζαν με κρύσταλλα, καθένα από τα οποία οριζόταν από έξι χαρακτηριστικά που διέφεραν μεταξύ των κατηγοριών. Για παράδειγμα, ένα τετράγωνο τμήμα του εξωγήινου όντος μπορούσε να εμφανίζεται μαύρο σε ορισμένους τύπους και ανοιχτό γκρι σε άλλους.
Ο στόχος ήταν να μάθουν πώς να αναγνωρίζουν κάθε τύπο εξωγήινου όντος χωρίς να γνωρίζουν πόσοι τύποι υπήρχαν.
Πώς ο αλγόριθμος καθοδήγησε τη μάθηση
Στο πείραμα, τα χαρακτηριστικά των εξωγήινων κρύβονταν πίσω από γκρι κουτιά. Σε μία περίπτωση, οι συμμετέχοντες έπρεπε να κάνουν κλικ σε όλα τα χαρακτηριστικά για να δουν ένα πλήρες σύνολο πληροφοριών για κάθε εξωγήινο.
Σε μια άλλη συνθήκη, οι συμμετέχοντες επέλεξαν ποια χαρακτηριστικά θα εξέταζαν και ένας αλγόριθμος εξατομίκευσης επέλεξε τα στοιχεία που ήταν πιθανότερο να εξετάσουν πιο συχνά. Αυτός ο αλγόριθμος τους οδήγησε να εξετάζουν επανειλημμένα τα ίδια χαρακτηριστικά με την πάροδο του χρόνου. Μπορούσαν ακόμα να δουν οποιοδήποτε χαρακτηριστικό ήθελαν, αλλά τους επιτρεπόταν επίσης να παραλείψουν εντελώς άλλα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, όσοι καθοδηγούνταν από τον εξατομικευμένο αλγόριθμο εξέτασαν συνολικά λιγότερα χαρακτηριστικά και το έκαναν με έναν τυποποιημένο, επιλεκτικό τρόπο. O εγκέφαλος επομένως, ακολούθησε μια εναλλακτική πορεία, που δεν ήταν η σωστή. Όταν αργότερα δοκιμάστηκαν με νέα παραδείγματα εξωγήινων όντων που δεν είχαν δει ποτέ πριν, τις περισσότερες φορές τα ταξινόμησαν λανθασμένα. Παρόλα αυτά, οι συμμετέχοντες εμφανίζονταν σίγουροι για τις απαντήσεις τους.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτά τα ευρήματα έχουν σημασία για τα παιδιά και την καθημερινή μάθηση. Η κατανάλωση παρόμοιου περιεχομένου συχνά δεν συνάδει με τη γνώση, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μελλοντικά προβλήματα.
