Πώς μοιάζει ο τέλειος άνδρας όμορφος – ή γοητευτικός; Για ορισμένους άνδρες, η επιδίωξη της τελειότητας τους έχει δεσμεύσει σε μια διαρκή ψευδαίσθηση ότι πρέπει να κερδίζουν περισσότερα, να αλλάξουν την εμφάνισή τους ή να γίνουν πιο δυνατοί. Αλλά όπως η ιδανική γυναίκα, έτσι και ο ιδανικός άνδρας δεν υπάρχει. Κι όμως, η ιστορία μας λέει ότι υπάρχει. Και υπάρχει.

Το αστείο είναι ότι αυτός ο τέλειος άνδρας – αυτή η έννοια της τελειότητας – εξελίσσεται συνεχώς. Πράγμα που κάνει την τελειότητα ατελή. Και την επιδίωξή της απλά άπιαστη. Τις προηγούμενες δεκαετίες, τα πιο διάσημα είδωλα της δυτικής ανδρικής ομορφιάς ήταν μια μάλλον περιορισμένη ομάδα.

Στο μυαλό μας έρχονται γαλανομάτες αστέρες της οθόνης όπως ο Μπραντ Πιτ και ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Αλλά η ιδέα του πώς μοιάζει ο «τέλειος» άνδρας μεταβάλλεται καθώς ο κόσμος του κινηματογράφου και της μόδας αγκαλιάζει την ποικιλομορφία και τη διαφορετικότητα.

Τι σώμα έχει ο τέλειος άνδρας;

Σε όλο τον κόσμο, το εξιδανικευμένο πρότυπο του «γλυπτού» ανδρικού σωματότυπου σπάνια αντανακλούσε το σώμα του μέσου άνδρα. Ωστόσο, εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης όπως το TikTok συμβάλλουν στην αλλαγή των προτύπων ανδρικής ομορφιάς, αναδεικνύοντας άνδρες που προηγουμένως δεν θα είχαν βήμα.

Η στερεοτυπική ανδρική αισθητική δεν είναι πλέον το ιδεώδες για τους νεότερους. Η γενιά Z είναι υπέρμαχος του ανδρόγυνου. Ενώ οι διάσημες plus size γυναίκες όπως η Lizzo και το μοντέλο Ashley Graham έχουν αναδειχθεί ευρέως, οι αντίστοιχοι άντρες έχουν βρεθεί λιγότερο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Ωστόσο, εταιρείες όπως αυτή της Rihanna, που έδωσε την πασαρέλα εσωρούχων της σε μεγαλόσωμους άνδρες, βοηθούν στην κανονικοποίηση ρεαλιστικών σωμάτων.

Ο καθηγητής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, Alexander Edmonds, εξηγεί ότι λόγω της δουλείας και της αποικιοκρατίας, οι δυτικές εικόνες του όμορφου άνδρα ήταν πάντα πολύ λευκές.

«Ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς»

Η συμβατική αντίληψη του μεσογειακού τύπου «ψηλός, μελαχρινός και όμορφος» εξακολουθεί να έχει ζήτηση. Η φράση άρχισε να χρησιμοποιείται στην Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1900. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ευρέως στο Χόλιγουντ κατά τη δεκαετία του 1920 για να περιγράψει τον Ιταλό αστέρα Ρούντολφ Βαλεντίνο.

Σύμφωνα με τον ανθρωπολόγο Shafee Hassan, «οι μεσογειακοί άνδρες έχουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα στο να έχουν σκούρα φρύδια και σκούρες τρίχες στο πρόσωπο. Μπορούν να βγάζουν γεμάτα μούσια… οι σκούρες τρίχες συνδέονται με την αρρενωπότητα.

Ο ηθοποιός Michele Morrone, o οποίος ταιριάζει απόλυτα στην περιγραφή, μέχρι πέρσι εργαζόταν ως κηπουρός στη Ρώμη. Η ζωή του άλλαξε εν μια νυκτί όταν πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία 365 Days του Netflix. «Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι η εμφάνισή μου με βοήθησε στο να πάρω τον ρόλο, επειδή ταιριάζω ακριβώς με τα χαρακτηριστικά του Μάσιμο.

Αλλά αν επέλεγαν άλλον ηθοποιό, θα ήταν το ίδιο;», δηλώνει ο ίδιος. «Είναι πολύ δύσκολο για έναν εμφανίσιμο άντρα να βρει δουλειά ως σοβαρός ηθοποιός, γιατί ο κόσμος πιστεύει ότι για να γίνεις ηθοποιός δεν πρέπει να είσαι τόσο όμορφος. Δεν ξέρω γιατί έχουν αυτή την αντίληψη. Έκανα κάστινγκ κάθε εβδομάδα για 10 χρόνια, δεν έπαιρνα τους ρόλους», πρόσθεσε.