Η κύστη κόκκυγα εμφανίζεται στο σημείο που έχετε πιθανώς ακουστά ως «ουρίτσα», εκεί όπου τελειώνει η σπονδυλική στήλη και όπου μερικές φορές διεισδύουν τρίχες, με αποτέλεσμα να δημιουργείται φλεγμονή. Αυτή η φλεγμονή -που μπορεί να προληφθεί με την καλή και ­προσεκτική υγιεινή της περιοχής- είναι συχνά επώδυνη και «κουραστική», κάποιες φορές ­«ανοίγει» μόνη της, άλλες χρειάζεται διάνοιξη από έναν ειδικό και, όταν ­υποτροπιάζει συχνά, αντιμετωπίζεται -ευτυχώς γρήγορα και απλά- στο χειρουργείο.




Μέχρι πρότινος πίστευαν ότι το πρόβλημα στον κόκκυγα υπήρχε εκ γενετής, σήμερα όμως οι ειδικοί γνωρίζουν ότι προκαλείται από τρίχες που γυρίζουν και «μπαίνουν» στην περιοχή, δημιουργώντας φλεγμονές. Τα συμπτώματα έχουν να κάνουν με την κατάσταση της κύστης: Μπορεί να προκαλεί αίσθημα βάρους, πόνο, φαγούρα και είναι πιθανό -αν ανοίξει από μόνη της- να τρέχει από την κύστη ένα ορώδες υγρό με ­αίμα ή πύον. Υπάρχει, βέβαια, και το ενδε­χό­μενο η κύστη να μην «παροχετεύεται», να μην τρέχει, ­οπότε εμφανίζεται πρήξιμο στην περιοχή, που προκαλεί, σε σπάνιες περιπτώσεις, ακόμη και δυσκολία στην κίνηση. Αν η φλεγμονή είναι εκτεταμένη, μπορεί να συνοδεύεται από πυρετό και κακουχία.




Όπως είναι εύλογο, όσο πιο πολλές οι τρίχες που υπάρχουν στην περιοχή του κόκκυγα, τόσο πιο πολλές οι πιθανότητες να δημιουργηθεί πρόβλημα. Έτσι, έχει παρατηρηθεί ότι κινδυνεύουν περισ­σότερο από τους υπόλοιπους οι νέοι άνδρες (18-30 ετών), κυρίως αν είναι ­μελαχρινοί, δασύτριχοι, παχύσαρκοι και περνάνε πολλές ώρες της μέρας καθιστοί, επειδή στους παχύσαρκους που κάνουν καθιστική δουλειά αυξάνεται η τριβή στην περιοχή των γλουτών, που ευνοεί τη διείσδυση των τριχών.




Αν το πρόβλημα είναι περιορισμένο, μπορείτε να ζητήσετε από ένα οικείο σας πρόσωπο να ξυρίσει την περιοχή και μετά με ένα τσιμπιδάκι φρυδιών (που θα έχει πριν αποστειρώσει) να προσπαθήσει να βγάλει από την κύστη του κόκκυγα τις τρίχες που έχουν γυρίσει, μπει μέσα και προκαλέσει τη φλεγμονή. Όταν το απόστημα είναι μεγάλο, δηλαδή έχει «μαζέψει» πύον, προκαλεί έντονη ενόχληση, πυρετό, κακουχία. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να επισκεφτείτε ένα γιατρό, για να σας εξετάσει, πι­θανώς να σας χορηγήσει αντιβίωση ή να ­κάνει ακόμη και διάνοιξη της κύστης, ώστε να φύγει το υγρό που έχει συγκεντρωθεί εκεί. Έτσι, η φλεγμονή θα υποχωρήσει.




Όταν η κύστη του κόκκυγα υποτροπιάζει συνέχεια, η φλεγμονή επανέρχεται και τα ενοχλητικά συμπτώματα σας ταλαιπωρούν συχνά, η λύση είναι η χειρουργική αφαίρεση της κύστης. Η επέμβαση γίνεται εύκολα και απλά και η νοσηλεία διαρκεί μόνο μία ώρα, αφού ο ασθενής μετά την αφαίρεση φεύγει από το νοσοκομείο. Η χειρουργική αυτή επέμβαση -στην οποία αφαιρείται πλήρως η κύστη- γίνεται κατά κανόνα με τοπική αναισθησία (πολύ σπάνια με γενική). Συχνά, μάλιστα, χρησιμοποιείται λέιζερ (αντί για νυστέρι), κι έτσι η διαδικασία είναι αναίμακτη και προκα­λείται ελάχιστος ή και μηδαμινός μετεγχειρητικός ­πόνος.
O χειρουργός μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στην:
όπου ράβεται όλη η τομή.
όπου γίνονται ορισμένα ράμματα.
χωρίς καθόλου ­ράμματα.




● Όταν έχουν γίνει ράμματα (στην κλειστή και την ημίκλειστη μέθοδο), χρειάζεται να αφαιρεθούν από το χειρουργό μετά από 8 με 10 μέρες.
● Όταν έχει ακολουθηθεί η ανοιχτή ή η ημίκλειστη μέθοδος, χρειάζεται να γίνονται αλλαγές στην περιοχή για περίπου ­είκοσι ή και περισσότερες μέρες, μέχρι να επουλωθεί το ανοιχτό τραύμα ­(καθημερινά στην πρώτη περίπτωση -ανοιχτή μέθοδος-, λιγότερο συχνά στη δεύτερη). Έτσι, ο χειρουργός μπορεί να «εκπαιδεύσει» κάποιον από το οικείο περιβάλλον του ασθενούς για το πώς θα κάνει τις αλλαγές και ο γιατρός να τον παρακολουθεί μία φορά την εβδομάδα.
● Η κλειστή μέθοδος έχει μεγαλύτερο ποσοστό υποτροπών από τις άλλες μεθόδους, αλλά επιλέγεται όταν ο ασθενής δυσκολεύεται με τις αλλαγές.
● Με την ανοιχτή μέθοδο, ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις δραστηριότητές του ακόμη και την επόμενη μέρα μετά την επέμβαση. Με την κλειστή και την ημίκλειστη μέθοδο, όμως, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός για αρκετές μέρες, ώστε να μην ανοίξουν τα ράμματα.





Ευχαριστούμε για τη συνεργασία το δρ. Γιώργο Διάφα, χειρουργό, τ. Assistant «St. Mark’s Hospital» London, τ. διευθυντή Χειρουργικής Κλινικής Ν.Ν.Α.