Οι κυριότερες πηγές μικροσωματιδίων (για μη καπνιστές) είναι από τις καύσεις στα αυτοκίνητα (φορτηγά, ΙΧ και δίκυκλα), οι πυρκαγιές στα δάση, η δραστηριότητα των ηφαιστείων, η σκόνη από εδάφη που δεν έχουν βλάστηση, οι βιομηχανίες παραγωγής τσιμέντου ή γύψου, τα χυτήρια κλπ. Το πρόβλημα είναι εντονότερο σε μέρες με υψηλή θερμοκρασία γιατί σε αυτές τις πηγές, προστίθενται τότε και σωματίδια που δημιουργούνται λόγω της ζέστης στην ατμόσφαιρα από αντιδράσεις άλλων αερίων ρύπων μεταξύ τους.
Οι καπνιστές έχουν ένα επιπλέον πρόβλημα με τα μικροσωματίδια και πρέπει να αερίζουν συχνά το σπίτι –ειδικά το καλοκαίρι με το air condition το πρόβλημα γίνεται εντονότερο, επειδή για λόγους οικονομίας οι περισσότεροι προσπαθούν να μην χάνεται η δροσιά και δεν ανοίγουν τα παράθυρα. Όμως μετρήθηκε ότι κάθε τσιγάρο που καπνίζουμε αυξάνει την περιεκτικότητα του αέρα που αναπνέουμε κατά περίπου 1,5 μικρογραμμάριο ανά κυβικό μέτρο και, κατά συνέπεια, σε περίπτωση που κάποιος καπνίζει ένα πακέτο επιβαρύνει το σπίτι του με περίπου 30 μm μόνο με το τσιγάρο του. Αν κατοικεί και στο κέντρο μιας πόλης ή δίπλα σε εθνική οδό, τότε τα σωματίδια του τσιγάρου του προστίθενται στων καυσίμων από τα αυτοκίνητα, και σωρευτικά εκτίθεται σε περίπου 80 ή και 120 μm την ημέρα. Για τα ΡΜ του τσιγάρου μπορείτε να διαβάσετε και την έρευνα μιας Ελληνίδας ειδικού που δημοσιεύθηκε παλιότερα στην επιθεώρηση Indoor and Built Environment.
(Από το άρθρο: Aόρατα σωματίδια: -2 χρόνια ζωής )
