Πάντα μου άρεσαν τα μέρη που συνδυάζουν θάλασσα και βουνό, ίσως γιατί μου θυμίζουν το νησί που περνούσα τα παιδικά καλοκαίρια μου, την Κεφαλλονιά. Με αυτό το σκεπτικό, επέλεξα το Πήλιο για τις περσινές διακοπές μου. Και ήμουν τυχερή, γιατί ήταν αρχές Αυγούστου και βρήκα σχεδόν αμέσως δωμάτιο. Προορισμός μου λοιπόν ήταν η Τσαγκαράδα και ο ξενώνας Αμανίτα, που στις φωτογραφίες φαινόταν υπέροχος. Όταν έφτασα εκεί, συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν απλά υπέροχος αλλά σχεδόν παραμυθένιος.

Ο ξενώνας έχει δυο παραδοσιακά πέτρινα κτίσματα: Το ένα είναι τριώροφο με πέντε δωμάτια, τα οποία μπορούν άνετα να φιλοξενήσουν 3 ή 4 άτομα, το καθιστικό (με αυθεντικό πηλιορείτικο τζάκι, παρακαλώ), τη βιβλιοθήκη και την αίθουσα πρωϊνού (το πρωϊνό, παρεμπιπτόντως, είναι εκπληκτικό γιατί περιλαμβάνει σπιτικές πίτες, μαρμελάδες, πιτάκια και ζυμωμένο ψωμί).




Το άλλο κτίσμα είναι σαν εξοχικό: έχει έναν αυτόνομο και πλήρως εξοπλισμένο χώρο 2 δωματίων με κουζίνα και είναι ό,τι πρέπει για οικογένειες που θέλουν να μείνουν άνετα για αρκετές μέρες.



Δε χρειάζεται πολλή ώρα για να καταλάβεις ότι τα πάντα έχουν φτιαχτεί από ανθρώπους με μεράκι που νοιάζονται ακόμα και για την πιο μικρή λεπτομέρεια (η οποία κάνει τη διαφορά). Το πρώτο σημείο – κλειδί που κατάλαβα ότι οι ιδιοκτήτες του ξενώνα είναι –συγχωρήστε μου την έκφραση- «ψαγμένοι» ήταν τα καλλυντικά στο μπάνιο: Σαπούνι, σαμπουάν, αφρόλουτρο και ενυδατική κρέμα σώματος Apivita και μάλιστα με το αγαπημένο μου άρωμα, Περγαμόντο & Τσάι. «Είναι από τα πιο αξιολόγα καλλυντικά σε παγκόσμιο επίπεδο, γιατί αξιοποιούν τον πλούτο της ελληνικής φύσης με μοναδικό τρόπο και συν τοις άλλοις είναι τα μοναδικά πιστοποιημένα από διεθνείς οργανισμούς» μου εξήγησε ο Φιλάρετος, ο ιδιοκτήτης και εμπνευστής του ξενώνα.



Το καθιστικό έχει μια αξιοπρεπέστατη συλλογή από cd για να βάλεις τη μουσική που σου αρέσει, η βιβλιοθήκη έχει αρκετά βιβλία (λογοτεχνία κυρίως), dvd για να δεις το βράδυ ταινίες, επιτραπέζια παιχνίδια για να παίζεις με την παρέα σου κλπ. Οτιδήποτε μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς ότι βρίσκεσαι σε ένα σπίτι φίλων.



Μπροστά έχεις θέα το Αιγαίο και τις Βόρειες Σποράδες ενώ όπου αλλού κι αν κοιτάξει το μάτι σου βλέπεις δέντρα (καστανιές, πλατάνια, βελανιδιές). «Έλα την άνοιξη ή το φθινόπωρο, τότε που τα χρώματα της φύσης οργιάζουν. Τα φύλλα των δέντρων παίρνουν όλων των ειδών τις αποχρώσεις: κόκκινα, πράσινα, κίτρινα, καφέ» μου είπε ο Φιλάρετος, ο ιδιοκτήτης του ξενώνα, και φαντάστηκα μια μαγευτική εικόνα. Ανυπομονώ να ξαναπάω οσονούπω…