Πώς νιώθει και τι σκέφτεται ένας άντρας που πρόκειται να γίνει πατέρας; Αυτό το ερώτημα έθεσαν προς διερεύνηση οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Birmingham και για να το απαντήσουν παρακολούθησαν έντεκα άνδρες για μια περίοδο εννέα μηνών, από το πρώτο υπερηχογράφημα έως και οχτώ εβδομάδες μετά τη γέννηση του μωρού τους. Οι ηλικίες των συμμετεχόντων ήταν από 22 έως 58 ετών.

Οι ερευνητές χαρτογράφησαν το συναισθηματικό ταξίδι των ανδρών από την ανακάλυψη της εγκυμοσύνης έως τις πρώτες μέρες της πατρότητας σε μια προσπάθεια να ανακαλύψουν με ποιο τρόπο οι άνδρες μπορούν να εμπλακούν πιο ενεργά στην εγκυμοσύνη καθώς και στην ανάληψη του πατρικού τους ρόλου.

Σύμφωνα με τις πρώτες παρατηρήσεις των ειδικών πολλές φορές δεν αρκεί απλά η ενθάρρυνση του άνδρα να συμμετέχει στην πορεία και την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης και να συναισθανθεί ότι «υπάρχει χώρος» και για εκείνον.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι άνδρες που παρακολουθούσαν τα υπερηχογραφήματα των γυναικών τους μπορούσαν να βιώσουν την εγκυμοσύνη πιο ρεαλιστικά και να κατανοήσουν τι πραγματικά συμβαίνει. Αυτό όμως που έκανε τη μεγάλη διαφορά ήταν η ανακάλυψη του φύλου του παιδιού και η επιλογή του ονόματός του. Με αυτό τον τρόπο οι άνδρες μπορούσαν να νιώσουν μεγαλύτερο συναισθηματικό δέσιμο με το αγέννητο μωρό τους. Γνωρίζοντας το φύλο του μωρού οι άνδρες μπορούσαν να το σκεφτούν ως ένα αληθινό άτομο με το οποίο μπορούσαν να αναπτύξουν μια πραγματική σχέση.