Σύμφωνα με έρευνα που διήρκεσε 30 χρόνια φάνηκε ότι οι ορμόνες που χρησιμοποιούνται για να αντιμετωπίσουν την υπογονιμότητα και στις θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και εξωσωματικής δεν συσχετίζονται με την εμφάνιση καρκίνου του μαστού ή άλλων γυναικολογικών καρκίνων (ωοθηκών, μήτρας).Παρ’ όλα αυτά, η παρατεταμένη χρήση (για 12 κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης ή και περισσότερους) του φαρμάκου κιτρική κλομιφαίνη σχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού. Οι γοναδοτροπίνες, που χρησιμοποιούνται περισσότερο για τη διέγερση των ωοθηκών πλέον, δεν σχετίστηκαν γενικά με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο. Εξαίρεση ίσως αποτελούν κάποιες γυναίκες που δεν κατάφεραν τελικά να κάνουν παιδί, παρά τις προσπάθειες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Αυτές οι τελευταίες φάνηκε ότι αντιμετώπιζαν λίγο πιο αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο.Τα αποτελέσματα της μελέτης, που κατά ένα μέρος χρηματοδοτήθηκε από τα Αμερικανικά Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, έλαβαν υπόψη 12.193 γυναίκες που είχαν πάρει φάρμακα για την υπογονιμότητα από το 1965 μέχρι τα 1988 στις Η.Π.Α.