Σε δυο ξεχωριστές έρευνες όπου συμμετείχαν 127 και 130 άτομα αντίστοιχα διαπιστώθηκε ότι μετά τη θέαση ενός χαρούμενου φιλμ (κωμωδία), καθώς και μετά την παρακολούθηση ενός στενάχωρου video κλιπ η αντίληψη των χρωμάτων των συμμετεχόντων ήταν διαφορετική.
Μετά την παρακολούθηση των φιλμ οι συμμετέχοντες έπρεπε να διακρίνουν μια σειρά χρωμάτων:κόκκινο, κίτρινο, πράσινο ή μπλε.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Rochester που διεξήγαγαν τα δυο πειράματα διαπίστωσαν ότι η στεναχώρια επηρεάζει συγκεκριμένο φάσμα των χρωμάτων στον άξονα μπλε- κίτρινου και όχι στον άξονα κόκκινου- πράσινου.
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι τα συναισθήματα επηρεάζουν ορισμένες οπτικές διεργασίες και συγκεκριμένα ότι η θλίψη προκαλεί αλλοιώσεις στον αντίληψη ορισμένων χρωμάτων. Μια πιθανή εξήγηση για τη δυσκολία αντίληψης των χρωμάτων στο φάσμα του μπλε- κίτρινου χρώματος είναι ότι η διάκρισή τους σχετίζεται με τον νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη τα επίπεδα του οποίου μεταβάλλονται όταν στεναχωριόμαστε.
