Οι άνθρωποι διαθέτουμε από τη φύση μας ένα ένστικτο που μας κάνει να μιμούμαστε τις γκριμάτσες των άλλων ανθρώπων ώστε να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα συναισθήματά τους.

Αυτό περιγράφουν οι κοινωνικοί ψυχολόγοι Paula Niedenthal και Adrienne Wood, από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, εξηγώντας ότι οι άνθρωποι τείνουμε να μιμούμαστε τις εκφράσεις των προσώπων των γύρω μας π.χ. το χαμόγελό τους, αλλά και την αγριεμένη και συνοφρυωμένη έκφρασή τους, γεγονός που μας βοηθά να καταλάβουμε καλύτερα τα συναισθήματά τους.

Με το να «αντιγράφουμε» την έκφρασή τους φέρνουμε στο μυαλό μας στιγμές που νιώσαμε περίπου όπως εκείνοι και μας είναι πιο εύκολο να κατανοήσουμε το πώς θα τους συμπεριφερθούμε και θα τους συμπαρασταθούμε.

Μάλιστα είναι συχνό φαινόμενο, οι άνθρωποι που πάσχουν από ασθένειες που δεν τους επιτρέπουν να μιμηθούν τέτοιες γκριμάτσες στο πρόσωπό τους (π.χ. επειδή έχουν περάσει εγκεφαλικό ή επειδή έχουν κάνει κάποια πλαστική επέμβαση και δεν μπορούν να κινήσουν όπως θα ήθελαν τους μυς του προσώπου τους) να παραπονιούνται ότι δυσκολεύονται να κατανοήσουν και κατ’ επέκταση να συμπαρασταθούν στους γύρω τους.

Κατά κάποιο τρόπο αυτό αφορά και εκείνους που πάσχουν από αυτισμό καθώς δεν κάνουν βλεμματική επαφή με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αντιληφθούν και να μιμηθούν τις γκριμάτσες των γύρω τους.