Όλες προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η υπερπροσπάθεια δεν κάνει καθόλου καλό σε μας; Μάλλον ήρθε η ώρα να κατεβάσουμε ταχύτητα και να απολαύσουμε τη μητρότητα με πιο χαλαρές διάθεση.



Θα ήταν ωφέλιμο να σταματήσουμε:

Να συγκρίνουμε τον εαυτό σας με άλλες μαμάδες

Καθεμία από εμάς είναι μια μοναδική περίπτωση μαμάς. Επιπλέον, δεν υπάρχει «σωστός» και «λάθος» τρόπος να μεγαλώνεις τα παιδιά σου. Όσο λάθος λοιπόν είναι να συγκρίνουμε τη σιλουέτα μας μετά από δυο εγκυμοσύνες με τα αψεγάδιαστα κορμιά των μοντέλων που βλέπουμε στα περιοδικά, άλλο τόσο λάθος είναι να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλες μαμάδες.

Να νιώθουμε άσχημα για το χμό που επικρατεί στο σπίτι σου

Σε όλους μας αρέσει να έχουμε ένα σπίτι τακτοποιημένο στην εντέλεια, έτοιμο για φωτογράφιση. Όταν όμως έχεις μικρά παιδιά, αυτό είναι απλώς ανέφικτο. Κάθε φορά που ζητάμε από κάποιον επισκέπτη που εμφανίστηκε απροειδοποίητα στην πόρτα μας «συγγνώμη για την ακαταστασία», είναι σαν να του λέμε «λυπάμαι που διαπιστώνεις ότι υπάρχει μια οικογένεια που ζει σ’ αυτό το σπίτι».

Να επιτρέπουμε στους άλλους να ορίζουν τη ζωή σου

Ο κίνδυνος αυτός παραμονεύει παντού. Στην τηλεόραση, στα μαγαζιά, στο Facebook, στο Pinterest… Όπου κοιτάξεις υπάρχει μια εικόνα του πώς θα έπρεπε να είσαι ντυμένη, πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρονται τα παιδιά σου, πώς θα όφειλε να είναι η σχέση με το σύντροφό σου. Απλά, προσπεράστε.

Να θυσιάζεσαι συνέχεια για τους άλλους


Εάν ψάχνεις τον πιο σύντομο δρόμο για τη δυστυχία, μπορείς να αρχίσεις να συμπεριφέρεσαι σαν οι δικές σου ανάγκες να μην έχουν και τόσο μεγάλη σημασία, μπροστά στις ατελείωτες απαιτήσεις των παιδιών και της οικογένειάς σου. Το μόνο που σου προσφέρει αυτός ο ρόλος του «μάρτυρα» είναι πιθανόν αυτό το βλέμμα συμπόνιας που σου ρίχνουν οι άλλοι όταν λες «δεν μπορώ να έρθω σινεμά γιατί πρέπει να πάω το μικρό στο παιδικό πάρτι». Διεκδικώντας κάποιες φορές να γίνεις η προτεραιότητα στη ζωή σου, θα βοηθήσει τόσο την ψυχολογία όσο και τις σχέσεις σου με τους άλλους.