Ο απαντήσεις στο ερώτημα «γιατί να ξεκινήσω την δική μου επανάσταση;» είναι πολλές: Γιατί δεν θέλω να υποφέρω άλλο. Γιατί δεν αντέχω να δυσφορώ περαιτέρω. Γιατί ήρθε η ώρα της αλλαγής την οποία «φοβάμαι». Γιατί έφτασε η στιγμή να διεκδικήσω όλα όσα νιώθω ότι μου αναλογούν και ίσως «στερούμαι» ή στερήθηκα.
Γιατί έφτασε το τέλος της «κακομεταχείρισης» του εαυτού μου από μένα ή και τους άλλους. Γιατί ήρθε η στιγμή να αποφασίσω και να επιλέξω ποια ή ποιος θέλω και μπορώ να γίνω και να είμαι.
Η αυθεντικότητα, το να είσαι δηλαδή συγχρονισμένος με την αληθινή ουσία του εαυτού σου εσωτερικά και εξωτερικά, είναι η υπέρτατη «επαναστατική» δέσμευση με τον εαυτό μας και τους άλλους, γιατί πώς γίνεται να είσαι ευτυχισμένος όταν δεν είσαι αληθινός;
Εφόσον επιθυμούμε να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας, πρέπει να έχουμε τη θέληση να δούμε τον εαυτό μας ειλικρινά και να αναγνωρίσουμε τον βαθμό που παραλογιζόμαστε ή υπερβάλλουμε. Είναι πολύ εύκολο να εξαπατήσουμε τον εαυτό μας και να αποδώσουμε σε εξωγενείς παράγοντες τις αιτίες της δυσλειτουργίας μας και της δυστυχίας μας.
Οταν λοιπόν ξεπεράσουμε τις αυταπάτες μας είμαστε έτοιμοι να αποδεχθούμε τις αδυναμίες μας αλλά και τις δυνάμεις μας και να ξεκινήσουμε την προσωπική μας «επανάσταση».
Πώς να αντισταθώ, τι να επαναδιαπραγματευτώ
Η «επανάσταση» σηματοδοτεί και ισούται με αντίσταση, διεκδίκηση και επαναδιαπραγμάτευση. Αντίσταση σε όλους και όλα όσα δεν μας είναι χρήσιμα και ωφέλιμα. Αντίσταση σε ό,τι μας κάνει να αισθανόμαστε αρνητικά για εμάς και την τρέχουσα πραγματικότητά μας.
Αν οι αρνητικές σκέψεις σας δεν εξυπηρετούν κανέναν απολύτως σκοπό και δεν σας προσφέρουν κανένα όφελος, τότε καλό θα είναι να τις εγκαταλείψετε ως άχρηστες και τοξικές. Είμαστε σε αυτή τη ζωή για να ζήσουμε στιγμές χαράς, αγάπης και ευτυχίας.
Αντίσταση στις αρνητικές και ατελέσφορες σκέψεις και ιδέες. Ζήστε τη στιγμή.
Διώξτε από το μυαλό σας κάθε δυσάρεστη σκέψη και δώστε προσοχή σε αυτά που ήδη έχετε αυτή τη στιγμή στη ζωή σας. Ζήστε στο εδώ και τώρα, «προγραμματίστε» το μέλλον αλλά μην το φοβάστε και μην άγχεστε γι’ αυτό που ακόμη δεν έχει συμβεί . Αντίσταση στις αυτο-καταστροφικές συμπεριφορές και επιλογές. Αντίσταση στις παλιές «ψευτοασφάλειες» που μας καθηλώνουν εν είδει νοσηρής οικειότητας.
Αντίσταση στον «φόβο» και στην «ανασφάλεια» του άγνωστου και του αδοκίμαστου: Ο φόβος της γνώμης των άλλων. Ο φόβος της κριτικής. Ο φόβος τού να μην είσαι τέλειος. Ο φόβος να πεις «όχι». Ο φόβος να δείξεις αδυναμία.
Ο φόβος της αποτυχίας. Ο φόβος της διαφορετικότητας. Ο φόβος της απόρριψης. Η ανάγκη να σε αγαπούν. Ο φόβος της εγκατάλειψης. Ο φόβος του μέλλοντος. Ο φόβος του θανάτου.
Τι να αποφύγω
Δοκιμάστε να υπερνικήσετε τα παραπάνω και να κάνετε το βήμα της πίστης προς τον εαυτό σας απαλλαγμένοι από όλα αυτά που σας εμποδίζουν, σας μπλοκάρουν και σας καθηλώνουν. Αυτό από μόνο του είναι μια επαναστατική πράξη.
Αντίσταση στην εσωτερική φωνή της «αποτυχίας». Δοκιμή και λάθος και πάλι από την αρχή μέχρι το σημείο που θα πούμε «εδώ είμαστε καλά»!
* Αντιμετωπίστε την πραγματικότητα.
* Εξωτερικεύστε τα συναισθήματά σας.
* Αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο να κλάψει.
* Εκφράστε τις ανάγκες σας στους άλλους.
* Αναγνωρίστε τις προσωπικές σας ανάγκες.
* Πείτε την αλήθεια για το πώς αισθάνεστε.
* Πιστέψτε στον εαυτό σας.
* Δεχθείτε τις αλλαγές.
Διεκδίκηση όλων εκείνων που αισθανόμαστε ότι αξίζουμε και μας αναλογούν. Σε προσωπικό, επαγγελματικό ή όποιο άλλο πεδίο δράσης μας χρειάζεται αναβάθμιση και εξωραϊσμό.
Διεκδίκηση του αυτοσεβασμού, της αξιοπρέπειας και της αναγνώρισης από τον εαυτό μας πρώτα και μετά από τους άλλους.
Διεκδίκηση του αυταπόδεικτου δικαιώματος στην ευτυχία και επιτυχία όπως ο καθένας την αντιλαμβάνεται και την ορίζει.
Επαναδιαπραγμάτευση των στόχων και των επιθυμιών με ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο πλάνο και χρονικό ορίζοντα.
Από πού έρχομαι; Τι μαθήματα έχω πάρει ως τώρα; Τι με ορίζει και τι με προσδιορίζει; Ποια τα πιθανά εμπόδια; Ποιες οι βοήθειες που έχω;
Τι θα χρειαστώ ως «πολεμοφόδια» για την επανάστασή μου; Τι εργαλεία έχω; Και ποια μου λείπουν ή θα μου λείψουν; Ας τα βρω και ας τα κατασκευάσω ή ας τα αποκτήσω.
ΜΟΤΟ
Η μεγαλύτερη δέσμευση με τον εαυτό μας οφείλει να είναι «δεν θέλω και δεν χρειάζεται να δυσφορώ και να υποφέρω άλλο».
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία την κυρία Βάσω Μακαρώνη, κλινική ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια.
