Γράφει η Βασιλική Θεοδωροπούλου, ειδική παθολόγος συνεργάτις Ομίλου ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΗ

Κατά την εγκυμοσύνη, συμβαίνουν στον οργανισμό της γυναίκας πολλές ορμονικές και ενδοκρινικές αλλαγές με στόχο τη θρέψη του εμβρύου. Οι αλλαγές αυτές σχετίζονται και με την παραγωγή ινσουλίνης στο πάγκρεας καθώς και με την παραγωγή ορμονών που αυξάνουν την αντίσταση στην ινσουλίνη. Εάν ο οργανισμός δεν καταφέρει να εξισορροπήσει αυτή την κατάσταση, τότε εμφανίζεται ο διαβήτης κύησης.

Ποιες υποψήφιες μανούλες κινδυνεύουν περισσότερο

Κάθε γυναίκα μπορεί να εμφανίσει διαβήτη στην εγκυμοσύνη της. Υπάρχουν, ωστόσο, μια σειρά από παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη κύησης. Οι κυριότεροι είναι:
• Ιστορικό διαβήτη σε προηγούμενη κύηση, ανεξήγητη αποβολή ή γέννηση νεογνού με βάρος πάνω από 4 κιλά
• Οικογενειακό ιστορικό Σακχαρώδη Διαβήτη
• Παχυσαρκία
• Ηλικία πάνω από 30 ετών
• Ιστορικό πολυκυστικών ωοθηκών, αρτηριακής υπέρτασης, μεταβολικού συνδρόμου, διαταραχής ανοχής γλυκόζης (IGT)

Διάγνωση

Η διερεύνηση για διαβήτη κύησης γίνεται στον 6ο μήνα (24η – 28η εβδομάδα), με την καμπύλη σακχάρου: Χορηγείται γλυκόζη και γίνονται διαδοχικές μετρήσεις του σακχάρου σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, (αμέσως μετά τη χορήγηση, μια ώρα μετά, μιάμιση ώρα και δύο ώρες μετά). Αν έστω και μία από τις μετρήσεις είναι εκτός φυσιολογικών ορίων, τότε τίθεται η διάγνωση του διαβήτη κύησης.

Αντιμετώπιση

Ανάλογα με τις τιμές που θα προκύψουν από την εξέταση, αποφασίζεται και η μέθοδος αντιμετώπισης του διαβήτη κύησης.
Η πρωταρχική θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει κατάλληλη διατροφή και άσκηση, ώστε να ρυθμιστούν τα επίπεδα σακχάρου χωρίς να διαταραχθεί η ανάπτυξη του εμβρύου. Το σάκχαρο ελέγχεται με πολλαπλές καθημερινές μετρήσεις, ενώ είναι σημαντική και η τακτική παρακολούθηση του σωματικού βάρους και της αρτηριακής πίεσης.
Εάν η διατροφή δεν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, τότε κρίνεται απαραίτητη η χορήγηση ινσουλίνης, σε δοσολογία που θα αποφασιστεί από τους θεράποντες ιατρούς. Η ινσουλίνη θεωρείται ασφαλές φάρμακο για τις εγκύους διότι δεν μεταφέρεται μέσω του πλακούντα στο έμβρυο.

Επιπλοκές

Είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση του διαβήτη κύησης, αφού μπορεί να προκληθούν σοβαρές και επικίνδυνες επιπλοκές, τόσο στο έμβρυο όσο και στη μητέρα, ενώ αυξάνεται και ο κίνδυνος αποβολής.
Ο διαβήτης κύησης είναι παράγοντας κινδύνου για μακροσωμία στο έμβρυο, για σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας, καρδιακά προβλήματα, πρόωρη γέννηση. Τα παιδιά που γεννιούνται από μητέρες με διαβήτη κύησης έχουν αυξημένη πιθανότητα παχυσαρκίας και διαταραχής στην ανοχή της γλυκόζης, στην εφηβεία.
Οι κίνδυνοι για την έγκυο αφορούν την εκδήλωση προεκλαμψίας – εκλαμψίας αλλά και την εγκατάσταση του διαβήτη και μετά τον τοκετό.

Μετά τον τοκετό

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα επίπεδα σακχάρου επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα μετά τον τοκετό. Η καμπύλη σακχάρου θα πρέπει να επαναλαμβάνεται 6 – 12 εβδομάδες μετά τον τοκετό. Η νέα μαμά μπορεί να θηλάσει κανονικά το μωρό της και καλό για τη συνολική της υγεία είναι να προσπαθεί να διατηρεί το φυσιολογικό σωματικό της βάρος ακολουθώντας ισορροπημένη διατροφή σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού της.