Εδώ και έναν αιώνα, οι αστρονόμοι προβλέπουν ότι ο Γαλαξίας μας θα συγκρουστεί σε περίπου 4 δισ. χρόνια με τον γειτονικό γαλαξία της Ανδρομέδας, ο οποίος πλησιάζει με ταχύτητα 400.000 χιλιομέτρων την ώρα.
Μόνο που το κοσμικό τροχαίο μπορεί να μην συμβεί ποτέ, προκύπτει από νέα μελέτη. Η πιθανότητα σύγκρουσης υπολογίζεται στο 2% για τα επόμενα 5 δισ. χρόνια και 50% τα επόμενα 10 δισ.
Θα φανταζόταν κανείς ότι οι αστρονόμοι μπορούν να εκτιμήσουν με σχετική ακρίβεια την πορεία δύο γιγάντιων σωμάτων που περιέχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια άστρα το καθένα. Και πράγματι, οι δύο γαλαξίες δείχνουν να κινούνται κατευθείαν ο ένας προς τον άλλο.
Υπάρχει όμως ο αστάθμητος παράγοντας της Τοπικής Ομάδας, η οποία αποτελείται από περίπου 100 μικρούς γαλαξίες που σχηματίζουν τη γειτονιά μας στο Σύμπαν. Η βαρυτική τους έλξη καθιστά δύσκολη την εκτίμηση της πορείας μας στο μακρινό μέλλον.
Προηγούμενες μελέτες λάμβαναν υπόψη την επίδραση του γαλαξία Messier 33, ή M33, ενός δορυφόρου γαλαξία της Ανδρομέδας που έχει τη μισή της μάζα, ο οποίος μας τραβά προς το μέρος του και αυξάνει την πιθανότητα σύγκρουσης.
Η νέα μελέτη προσθέτει στους υπολογισμούς και το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, ενός μικρού δορυφόρου γαλαξία του δικού μας «Μίλκι Ουέι», ο οποίος μας έλκει μακριά από την Ανδρομέδα.
«Διαπιστώσαμε ότι αν προστεθεί μόνο ο M33 στο σύστημα, η πιθανότητα συγχώνευσης ανάμεσα στον Γαλαξία και την Ανδρομέδα αυξάνεται. Ωστόσο η προσθήκη του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου έχει το αντίθετο αποτέλεσμα» δήλωσε ο Τιλ Σαβάλα του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι, επικεφαλής της ομάδας που παρουσιάζει τα ευρήματα στο Nature Astronomy.
Η μελέτη βασίστηκε σε εκατοντάδες προσομοιώσεις της πορείας μας τα επόμενα 10 δισ. χρόνια σύμφωνα με νεότερες εκτιμήσεις της μάζας των δύο γαλαξιών και δεδομένα από επίγεια όργανα και τα διαστημικά τηλεσκόπια Gaia και Hubble.
Ο Γαλαξίας και η Ανδρομέδα απέχουν σήμερα περίπου 2,5 δισ. έτη φωτός. Σε περίπτψση σύγκρουσης, ουσιαστικά θα έχαναν τη δομή τους και θα συγχωνεύονταν σε έναν νέο γιγάντιο γαλαξία με ελλειπτικό αντί σπειροειδές σχήμα. Τα άστρα και οι πλανήτες που περιέχουν δεν θα συγκρούονταν μεταξύ τους λόγω των μεγάλων αποστάσεων που τα χωρίζουν.
Ο Γαλαξίας και η Ανδρομέδα έχουν παρόμοιο μέγεθος και παρόμοια μάζα, περίπου ένα τρισεκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από του μάζα του Ήλιου. Μια σημαντική διαφορά είναι οι ανόμοιες μάζες των γιγάντιων μελανών οπών που κρύβουν στα κέντρα τους.
Η κεντρική μαύρη τρύπα του Γαλαξία, γνωστή ως Τοξότης Α*, έχει μάζα 4 εκατ. φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, ενώ η κεντρική τρύπα της Ανδρομέδας 100 εκατ. φορές.
«Αν και οι συγκρούσεις μεταξύ άστρων είναι απίθανες, οι δύο μαύρες τρύπες θα βυθίζονταν στο κέντρο του νέου γαλαξία που θα προκύψει και τελικά θα συγχωνεύονταν» είπε ο Σαβάλα.
Ακόμα κι αν γλιτώσει τη σύγκρουση με την Ανδρομέδα, πάντως, ο Γαλαξίας δεν θα παραμείνει αδιατάρακτος. Όπως επιβεβαιώνει η νέα μελέτη, σχεδόν σίγουρα θα συγχωνευτεί με το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου σε περίπου 2 δισ. χρόνια.
Μέχρι τότε, η Γη όπως τη γνωρίζουμε θα έχει πάψει προ πολλού ν υπάρχει: ο πλανήτης εκτιμάται ότι θα απονεκρωθεί σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια από τη ζέστη του Ήλιου, ο οποίος γίνεται όλο και λαμπρότερος καθώς γερνάει.
Όταν φτάσει στο τέλος της ζωής του, σε περίπου 5 δισ. χρόνια, θα διογκωθεί και θα μετατραπεί σε «ερυθρό γίγαντα», ο οποίος θα καταπιεί τον Ερμή, την Αφροδίτη και πιθανώς και τη Γη,
