Μετά από μία δύσκολη μέρα γεμάτη υποχρεώσεις και άγχος, ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι φορτωμένος με πολλά και το μόνο που θέλουμε κάποιες φορές είναι να χαλαρώσουμε, βλέποντας μία σειρά στο διαδίκτυο ή στην τηλεόραση! Καλά ως εδώ. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν τόσες και τόσες νέες, αλλά εμείς προτιμάμε να βάζουμε για 10η φορά… «Φιλαράκια»! Γιατί άραγε το κάνουμε αυτό;
Το ότι έχουμε δει μία σειρά πάνω από μία φορές, επιβεβαιώνει ότι μας αρέσει. Όμως, αν ψάξουμε βαθύτερα, τι είναι αυτό που συμβαίνει στον εγκέφαλό μας, όταν μας ωθεί να βλέπουμε ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα;
Κάποιοι βαριούνται να ξαναβλέπουν κάτι που έχουν δει, πολλοί όμως ακολουθούν αυτή τη συνήθεια, γιατί τους προσφέρει σημαντικά οφέλη και γιατί καλύπτει κάποιες ανάγκες τους. Ας δούμε ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι που μπορεί κάποιος να μη βαρεθεί ποτέ το… love story του Ρος με τη Ρέιτσελ!
Ο εγκέφαλος κουράζεται από τις πληροφορίες
Ένας από τους κύριους λόγους που επαναλαμβάνουμε τις ίδιες σειρές είναι το γνωστικό φορτίο. Όταν έχουμε δουλέψει όλη μέρα, έχουμε βομβαρδιστεί με νέες πληροφορίες, υποχρεώσεις και σκέψεις, το λιγότερο που θέλουμε είναι να σκεφτούμε κι άλλο.
Η προσοχή και η μνήμη εργασίας μας είναι περιορισμένοι πόροι. Το να ξεκινήσουμε μια καινούρια σειρά απαιτεί συγκέντρωση για να μάθουμε τους χαρακτήρες, να παρακολουθήσουμε την πλοκή και να αναρωτηθούμε πού πάει η ιστορία.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, πολλοί άνθρωποι κατέφυγαν σε γνωστές σειρές, που είχαν ξαναδεί στο παρελθόν, επειδή μέσα στο χάος και την αμφιβολία, κάτι προβλέψιμο τούς παρείχε μία αίσθηση ανακούφιση. Όταν έχουμε ήδη δει κάτι, δεν υπάρχει άγχος ή αγωνία, ξέρουμε τι θα συμβεί λαι αυτό αφήνει το μυαλό μας να χαλαρώσει.
Ανάγκη για έλεγχο και συναισθηματική σταθερότητα
Ένας άλλος λόγος που καταφεύγουμε σε οικεία πράγματα, ακόμη και όταν πρόκειται για την παρακολούθηση μίας ταινίας ή ενός σίριαλ, είναι ότι η επαναπροβολή γνώριμων σειρών αναπληρώνει την αίσθηση ελέγχου και βοηθά στη διαχείριση των συναισθημάτων μας.
Σε μια περίοδο που νιώθουμε αβοήθητοι ή έξω από τα νερά μας, η γνώση του τι θα συμβεί σε μια σειρά μάς κάνει να αισθανόμαστε περισσότερο «κυρίαρχοι» της κατάστασης. Ξέρουμε ποιοι είναι οι χαρακτήρες, πώς θα αντιδράσουν, ποιο θα είναι το τέλος.
Αν περνάμε κάτι δύσκολο, όπως έναν χωρισμό, ίσως αναζητήσουμε παρηγοριά σε ένα επεισόδιο όπου κάποιος χαρακτήρας περνάει το ίδιο ή ίσως να επιθυμούμε να ξεφύγουμε τελείως από την πραγματικότητα. Και τα δύο είναι φυσιολογικές αντιδράσεις.
Ο εγκέφαλος νοσταλγεί άλλες εποχές
Τέλος, η νοσταλγία είναι ένας πολύ ισχυρός παράγοντας. Οι σειρές που αγαπάμε είναι για μας κάτι σαν παλιοί φίλοι, ενώ είναι πιθανόν να μας γυρίζουν σε εποχές που νιώθαμε πιο άνετα ή πιο ευτυχισμένοι. Είναι, ουσιαστικά, η ενήλικη εκδοχή της ανάγκης μας να μας διαβάζουν οι γονείς μας το ίδιο παραμύθι κάθε βράδυ. Ξέρουμε τις φωνές, ξέρουμε την ιστορία και αυτό μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς.
Τώρα που γνωρίζουμε γιατί ο εγκέφαλός μας μάς ωθεί να βλέπουμε τις ίδιες σειρές ξανά και ξανά, μπορούμε αρχικά να απενεχοποιήσουμε αυτή μας τη συνήθεια, αλλά σε δεύτερη φάση να προσπαθήσουμε να σκεφτούμε τι είναι αυτό που χρειαζόμαστε πραγματικά.
Αν απλώς θέλουμε ξεκούραση, μπορούμε να βάλουμε και πάλι «Φιλαράκια», χωρίς καμία τύψη, αν όμως νιώθουμε ότι κάτι πιο βαθύ μας πιέζει διαρκώς, ίσως να είναι η στιγμή να αφήσουμε για λίγο στην άκρη το τηλεκοντρόλ ή το ποντίκι του λάπτοπ και να φροντίσουμε τον εαυτό μας!
