Μπορεί να προβλεφθεί αν κάποιος θα είναι ο ιδανικός μας σύντροφος; Οι ερευνητές λένε πως ναι. Και μάλιστα, ο εγκέφαλος είναι που δίνει την απάντηση. Συγκεκριμένα, σε μια μελέτη επετεύχθη μέτρια έως υψηλή ακρίβεια στην πρόβλεψη της ρομαντικής έλξης ή της απόρριψης, μέσα σε ένα προσομοιωμένο περιβάλλον εφαρμογής γνωριμιών.
Οι επικεφαλής της έρευνας διαπίστωσαν, επίσης, ότι το μοντέλο προέβλεπε με μεγαλύτερη ακρίβεια τα ρομαντικά συναισθήματα των πιο «επιλεκτικών» συμμετεχόντων, σε σύγκριση με εκείνων που ήταν λιγότερο απαιτητικοί ως προς τις ρομαντικές τους προτιμήσεις.
Σύμφωνα με την έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Computers in Biology and Medicine, αυτό υποδηλώνει ότι οι πιο επιλεκτικοί άνθρωποι ενδέχεται να παρουσιάζουν πιο έντονη και διακριτή εγκεφαλική δραστηριότητα που σχετίζεται με την έλξη.
Ο ρόλος της ρομαντικής αγάπης
Η ρομαντική αγάπη αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο των ανθρώπινων σχέσεων. Για πολλούς, το σημαντικότερο στη ζωή τους. Προάγει την οικειότητα, τη συναισθηματική σύνδεση και τις μακροχρόνιες σχέσεις, που συμβάλλουν τόσο στην ατομική ευημερία όσο και στη σταθερότητα της κοινωνίας.
Σε ψυχολογικό επίπεδο, ενεργοποιεί εγκεφαλικά συστήματα που σχετίζονται με την ανταμοιβή και τη συναισθηματική προσκόλληση, ενισχύοντας την ανθεκτικότητα και την ικανοποίηση από τη ζωή.
Στις σύγχρονες κοινωνίες, όμως, οι τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι γνωρίζουν πιθανούς συντρόφους έχουν αλλάξει ριζικά. Οι εφαρμογές γνωριμιών αποτελούν πλέον έναν νέο τρόπο έναρξης σχέσεων, διευρύνοντας τα κοινωνικά δίκτυα πέρα από τα παραδοσιακά πλαίσια φίλων, εργασίας ή κοινότητας. Παράλληλα, όμως, μπορεί να ενθαρρύνουν επιφανειακές κρίσεις ή μη ρεαλιστικές προσδοκίες.
Ο εγκέφαλος κάνει «swipe»
Οι μελετητές θέλησαν να διερευνήσουν αν η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να ανιχνεύσει και να προβλέψει ρομαντικά συναισθήματα ενός ατόμου, αναλύοντας τις νευρικές του αντιδράσεις σε εικονικά προφίλ γνωριμιών.
Στην έρευνα, κατέγραψαν συγκεκριμένες ηλεκτρικές αποκρίσεις του εγκεφάλου των συμμετεχόντων σε ερεθίσματα όπως η θέα ενός προσώπου. Σε αυτή συμμετείχαν 61 φοιτητές, με τις 31 να είναι γυναίκες. Οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 23-32 ετών.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν 400 φωτογραφίες ανδρών και γυναικών -200 από κάθε φύλο- ηλικίας 20-30 ετών, τις οποίες βρήκαν στο διαδίκτυο. Κάθε άτομο είδε 200 εικόνες του φύλου που τον/την ενδιέφερε, ενώ ταυτόχρονα καταγραφόταν η δραστηριότητα στο εγκέφαλό του. Μετά από κάθε φωτογραφία, οι συμμετέχοντες δήλωναν αν έβρισκαν το άτομο ελκυστικό ή όχι.
Τι ήταν η «πλαστή αλληλεπίδραση»;
Σε δεύτερο στάδιο, οι ερευνητές ενημέρωσαν τους συμμετέχοντες ότι η δική τους φωτογραφία είχε σταλεί σε άλλους για αξιολόγηση, κάτι που δεν ίσχυε. Έπειτα, τους έδειξαν εικόνες των ατόμων που είχαν δηλώσει ότι τους βρίσκουν ελκυστικούς, μαζί με σχόλια που υποτίθεται ότι έδειχναν αν το ενδιαφέρον ήταν αμοιβαίο ή όχι.
Στην πραγματικότητα, το feedback ήταν πλαστό και η αλήθεια αποκαλύφθηκε μετά το τέλος του πειράματος. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, οι επιστήμονες συνέχιζαν να καταγράφουν τα εγκεφαλικά σήματα, προσομοιώνοντας έτσι τη δυναμική της αποδοχής ή της απόρριψης, όπως συμβαίνει στις εφαρμογές γνωριμιών.
App γνωριμιών και αντίδραση χρηστών: Ο εγκέφαλος δίνει την απάντηση
Κατά τη μελέτη, επιτεύχθηκε η ακρίβεια πρόβλεψης της ρομαντικής απόρριψης, η οποία έφτασε το 81,3% και η ακρίβεια πρόβλεψης της αρχικής έλξης που έφτασε το 71,3%.
Το μοντέλο ήταν πιο ακριβές για τους πιο «επιλεκτικούς» συμμετέχοντες, πιθανώς επειδή αυτοί παρουσίαζαν πιο έντονα και ξεκάθαρα εγκεφαλικά μοτίβα, όταν έβλεπαν κάποιον που τους άρεσε ή τους απέρριπτε.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι με τον τρόπο αυτό ίσως μπορούν να προβλεφθούν οι ενέργειες των χρηστών σε εφαρμογές γνωριμιών, όπως για παράδειγμα το αν θα κάνουν «swipe right» ή «swipe left».
Αυτή η πρόβλεψη μπορεί να προσφέρει πληροφορίες για τα συναισθήματά τους, όπως αν βρίσκουν κάποιον ελκυστικό ή βιώνουν αρνητικά συναισθήματα απόρριψης, όπως λένε οι συγγραφείς της μελέτης.
