Σε σχετική έρευνα για την άσκηση και την αϋπνία, επιστήμονες από το Χονγκ Κονγκ διαπίστωσαν ότι το Τάι Τσι ήταν αποτελεσματικό ως προς τη μείωση της σοβαρότητας του εν λόγω προβλήματος μακροπρόθεσμα. Πιο συγκεκριμένα, τα ευρήματα που αξιολόγησαν 200 ενήλικες με αϋπνία, έδειξαν ότι μετά από 15 μήνες, το Τάι Τσι ήταν εξίσου ωφέλιμο με άλλες θεραπευτικές μεθόδους για την αϋπνία. Παράλληλα, η εξάσκησή του βελτίωσε την ποιότητα της ζωής, την ψυχική υγεία και τα συνολικά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας των συμμετεχόντων.
Οι ερευνητές τόνισαν ότι η μελέτη τους, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό BMJ, «υποστηρίζει τη χρήση του Τάι Τσι ως εναλλακτική προσέγγιση για την μακροπρόθεσμη διαχείριση της χρόνιας αϋπνίας σε μεσήλικες και ηλικιωμένους ενήλικες».
Τάι Τσι και αϋπνία- Λεπτομέρειες της έρευνας
Οι συμμετέχοντες της μελέτης ήταν ηλικίας 50 ετών και άνω και είχαν χρόνια αϋπνία. Οι ίδιοι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: κάποιοι παρακολούθησαν μαθήματα Τάι Τσι ενώ οι υπόλοιποι συμμετείχαν σε συνεδρίες ψυχοθεραπείας (Cognitive Behavioral Therapy, δηλαδή Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία) διάρκειας μίας ώρας, δύο φορές την εβδομάδα, για συνολικά 24 συνεδρίες — περίπου τρεις μήνες.
Η CBT είναι η βασική μέθοδος που συνιστά το NHS (Εθνικό Σύστημα Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας) για τη διαχείριση της σοβαρής αϋπνίας και θεωρείται μια επιστημονικά τεκμηριωμένη μη φαρμακευτική προσέγγιση.
Κανένα άτομο δεν υπέφερε από άλλες χρόνιες παθήσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον ύπνο. Επιπλέον, δεν συμμετείχαν σε προγράμματα άσκησης, δεν είχαν λάβει προηγουμένως CBT και δεν εργάζονταν σε βάρδιες.
Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν τα συμπτώματά τους, όπως δυσκολία στην έναρξη και τη διατήρηση του ύπνου, ξυπνήματα πολύ νωρίς και αδυναμία επαναφοράς στον ύπνο, καθώς και τις επιπτώσεις στην καθημερινή τους ζωή.
Μετά από τρεις μήνες, η ομάδα του Τάι Τσι παρουσίασε μείωση 6,67 μονάδων στον Δείκτη Σοβαρότητας της Αϋπνίας, ενώ η ομάδα CBT κατέγραψε μείωση 11,19 μονάδων.
Ωστόσο, μετά την παρακολούθηση των συμμετεχόντων για 15 μήνες, οι μειώσεις στις ομάδες Τάι Τσι και CBT ήταν 9,51 και 10,18 μονάδες, αντίστοιχα.
Οι ερευνητές τόνισαν ότι το Τάι Τσι είχε συγκρίσιμα οφέλη και σε άλλους τομείς, όπως η ποιότητα της ζωής, η ψυχική υγεία και τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας.
Οι συγγραφείς παραδέχτηκαν ότι κάποιοι συμμετέχοντες ενδέχεται να συνέχισαν το Τάι Τσι μετά την τριμηνιαία παρέμβαση, κάτι που μπορεί να επηρέασε τα αποτελέσματα.
Όμως πρόσθεσαν:
«Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι το Τάι Τσι μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της σοβαρότητας της αϋπνίας μετά από μια τριμηνιαία παρέμβαση, ενώ η μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητά του δεν υστερεί σε σχέση με την CBT, τη μέθοδο αναφοράς για τη χρόνια αϋπνία.»
Οι ερευνητές τόνισαν ότι, παρόλο που απαιτείται περαιτέρω έρευνα, τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γιατρούς, που συχνά βλέπουν ασθενείς με αϋπνία, να ενημερώνουν για το ποιες περαιτέρω εναλλακτικές θεραπείες είναι διαθέσιμες για τη διαχείριση των συμπτωμάτων τους.
