Το μπρόκολο και το κουνουπίδι κατατάσσονται στα σταυρανθή λαχανικά. Αυτό που τα διαφοροποιεί είναι η ποικιλία τους, αφού το πρώτο ανήκει στην Italica, ενώ το δεύτερο αποτελεί μέρος της Botrytis. Μπορεί να είναι μέλη της ίδιας οικογένειας, αλλά υπάρχουν μεταξύ τους μερικές αξιοσημείωτες διαφορές, με την πιο εμφανή να αφορά το χρώμα τους, καθώς το μπρόκολο συνδέεται με το πράσινο και το κουνουπίδι με το λευκό. Και τα δύο ωστόσο έχουν δεκάδες ποικιλίες και μπορούν να εμφανιστούν σε πολλά χρώματα, όπως λευκό, πράσινο, μοβ, πορτοκαλί και κίτρινο.

Στην κουζίνα χρησιμοποιούνται συχνά με τον ίδιο τρόπο και συνήθως μαγειρεύονται στον ατμό, βράζονται, ψήνονται ή καταναλώνονται ωμά. Όσον αφορά τη θρεπτική τους αξία, είναι και τα δύο χαμηλά σε θερμίδες (τα 100 γραμμάρια μπρόκολου περιέχουν 34 θερμίδες και η ίδια ποσότητα κουνουπιδιού 25 θερμίδες) και πλούσια σε ποικιλία βιταμινών και μετάλλων. Εμπεριέχουν αρκετά ποσά βιταμίνης C και πολλών άλλων σημαντικών βιταμινών, μετάλλων και αντιοξειδωτικών. Επίσης, το κουνουπίδι αποτελείται κατά 92% από νερό και το λίγο πιο πυκνό μπρόκολο κατά 89%.

Γιατί το μπρόκολο υπερτερεί θρεπτικά;

Ωστόσο, επιχειρώντας μια μεταξύ τους σύγκριση, θα βρούμε ότι το μπρόκολο υπερτερεί θρεπτικά σε σχέση με το κουνουπίδι καθώς:

  • Περιέχει σχεδόν διπλάσια ποσότητα βιταμίνης C.
  • Είναι 6,5 φορές πιο πλούσιο σε βιταμίνη Κ, μια λιποδιαλυτή βιταμίνη που απαιτείται για την πήξη του αίματος και την υγεία των οστών.
  • Περιέχει 42% περισσότερη βιταμίνη Β1, 95% περισσότερη Β2, 26% περισσότερη Β3, 16,4% περισσότερη Β5, 40% περισσότερο μαγνήσιο, 73,8% περισσότερο σίδηρο, 25,6% περισσότερο χαλκό, 51,9% περισσότερο ψευδάργυρο, 50% περισσότερο φώσφορο και 35,5% περισσότερο μαγγάνιο.
  • Περιέχει επίσης διπλάσια ποσότητα ασβεστίου και τριπλάσια σεληνίου (πολύ σημαντικό για το ανοσοποιητικό μας).
  • Ωστόσο και τα δύο, όπως και άλλα σταυρανθή λαχανικά, έχουν αποδεδειγμένα πολλά οφέλη για την υγεία μας. Τα σταυρανθή λαχανικά είναι πλούσια σε φυτοχημικά, διαιτητικές ίνες και βιταμίνες με αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιαποπτωτικές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες και έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, ανθυγιεινά λίπη και σάκχαρα.

Ξεχωρίζουν επίσης για τη μεγάλη περιεκτικότητά τους σε σουλφοραφάνη, με το μπρόκολο να έχει την υψηλότερη. Πρόκειται μια ένωση που περιέχει θείο και έχει μελετηθεί ευρέως για τις αντικαρκινικές της ιδιότητες καθώς μειώνει τον κίνδυνο καρκίνων του προστάτη, του ήπατος, του μαστού, της ουροδόχου κύστης, του παχέος εντέρου, του ενδομητρίου, του στομάχου, των πνευμόνων, των ωοθηκών, του παγκρέατος και των νεφρών.

Επηρεάζει επίσης ευεργετικά στη θωράκιση κατά νευροεκφυλιστικών ασθενειών όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, η νόσος του Πάρκινσον και η σκλήρυνση κατά πλάκας. Μπορεί ακόμα να βελτιώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη μειώνοντας τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, να περιορίσει τα επίπεδα ολικής και LDL ή κακής χοληστερόλης, να βελτιώσει τη λειτουργία του ενδοθηλίου και να καταστείλει τον κίνδυνο της αθηροσκλήρωσης και των καρδιακών παθήσεων συνολικά.