Ποιός δεν λαχταρά το ζεστό άγγιγμα του ήλιου, ποιος δεν επιθυμεί ένα ωραίο μπρονζέ χρώμα, σήμα κατατεθέν των διακοπών και της χαλάρωσης; Για να αποκτήσουμε όμως το πολυπόθητο μαύρισμα και να αποφύγουμε τους κινδύνους, θα πρέπει, εκτός από τη λογική έκθεσή μας στον ήλιο, να εφαρμόζουμε το κατάλληλο αντιηλιακό, με φυσικό ή χημικό φίλτρο, ανάλογα με τις ανάγκες και τον τύπο του δέρματός μας.

Φυσικά Ή χημικά φίλτρα;
Η απάντηση δεν είναι και τόσο εύκολη, καθώς οι περισσότερες εταιρείες που φτιάχνουν αντιηλιακά χρησιμοποιούν πολύ συχνά συν­δυασμό και των δύο. Τα περισσό­τερα αντιηλιακά έχουν χημικά (οργανικά) φίλτρα ή φυσικά σε συνδυασμό με χημικά ή πολύ σπανιότερα μόνο φυσικά, όπως συμβαίνει με τα βιολογικά αντιηλιακά. Ας μάθουμε, όμως, περί τίνος πρόκειται:

Τα φυσικά (ανόργανα) φίλτρα
Δρούν αντανακλώντας την ηλιακή ακτινοβολία.
Πιο συχνά χρησιμοποιούνται το διοξείδιο του τιτανίου και το οξείδιο του ψευδαργύρου.
Τα υπέρ τους είναι ότι είναι απολύτως ασφαλή για το δέρμα.
Τα κατά τους είναι ότι δεν είναι πολύ αποτελεσματικά όσον αφορά την ακτινοβολία UVA και ότι κοσμητικά δεν είναι τόσο αποδεκτά, επειδή δίνουν άσπρη χροιά στο δέρμα και απλώνονται δύσκολα.

Τα χημικά (οργανικά) φίλτρα
Δρούν είτε αντανακλώντας είτε απορροφώντας την ηλιακή ακτινοβολία, καθιστώντας την αβλαβή για το δέρμα.
Πρόκειται συνήθως για αρωματικές (χημικές) ενώσεις.
Τα υπέρ τους είναι ότι έχουν πολύ καλή καλλυντική υφή (ειδικά όταν πρόκειται για λιπαρά δέρματα) και καθιστούν πιο ανεκτά τα φυσικά φίλτρα, τα οποία, όταν χρησιμοποιούνται μόνα τους, δίνουν στα αντιηλιακά τη μορφή πάστας.
Τα κατά τους είναι ότι μπορεί να κριθούν τελικά μη ασφαλή και άρα να δημιουργήσουν προβλήματα.

Πριν αγοράσουμε αντιηλιακά για εμάς και τα παιδιά μας…
Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε όσα αναγράφονται στην ετικέτα τους να είναι εναρμονισμένα με τη Σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έχει τεθεί σε ισχύ ήδη από πέρυσι. Έτσι, θα πρέπει από φέτος όλες οι ετικέτες των αντιηλιακών που κυκλοφορούν στην αγορά να εναρμονιστούν με τις εξής οδηγίες:

● Τα αντιηλιακά πρέπει να προστατεύουν τόσο από την ακτινοβολία UVB όσο και από την UVA (και να το αναγράφουν στη συσκευασία τους).

● Δεν πρέπει να δημιουργείται η εντύπωση ότι τα αντιηλιακά μπορούν να προστατεύσουν πλήρως από τους κινδύνους της έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία. Γι’ αυτό και δεν επιτρέπεται να γράφουν: «Απόλυτη προστασία», «Πρόληψη που διαρκεί όλη την ημέρα» κλπ. Ο στόχος είναι να γίνεται σαφές από την ετικέτα ότι πρέπει να τα χρησιμοποιούμε κάθε φορά πριν εκτεθούμε στον ήλιο και να επαναλαμβάνουμε την επάλειψη κάθε 2 ώρες τουλάχιστον, ειδικά αν ιδρώσουμε, κολυμπήσουμε κλπ.
● Ο στόχος είναι να κατανοήσουμε ότι δεν έχει τόση σημασία ο δείκτης που αναγράφεται στο αντιηλιακό, αλλά το πόσο σωστά το χρησιμοποιούμε. Το αντιηλιακό πρέπει να χρησιμοποιείται σε ιδανική ποσότητα, 2 mg ανά τετραγωνικό εκατοστό (π.χ. μόνο για το πρόσωπο, αυτή η ποσότητα αντιστοιχεί σε 2 κουταλάκια του γλυκού περίπου), που σημαίνει ότι θα πρέπει να βάζουμε πολύ μεγάλη ποσότητα για να «πετύχουμε» το δείκτη προστασίας που αναγράφεται.
● Ο μεγαλύτερος δείκτης προστασίας που επιτρέπεται να αναγράφεται στα αντιηλιακά είναι το 50 (ή το 50+). Αντίθετα, ο δείκτης προστασίας με βαθμό το 6 είναι ο ελάχιστος που πρέπει να έχει ένα προϊόν για να είναι νόμιμο.
● Επιπλέον, όσον αφορά την προστασία που παρέχει το προϊόν, χρειάζεται εκτός από την αναφορά του αριθμητικού δείκτη και περαιτέρω επισήμανση με τη χρήση των λέξεων: «Χαμηλή» (για δείκτη 6 έως 10), «Μεσαία» (για δείκτη 15 έως 25), «Υψηλή» (για δείκτη 30 έως 50), «Πολύ υψηλή» (για δείκτη 50+). Έτσι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, γίνεται πιο κατανοητή στο πλατύ κοινό η αποτελεσματικότητα των αντιηλιακών, καλύτερα από ό,τι με τη χρήση αριθμών.

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον κ. Δημήτρη Ρηγόπουλο, αναπληρωτή καθηγητή Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο «Α. Συγγρός», και την εταιρεία καλλυντικών Apivita.