Η ακλόνητη αυτοπεποίθηση πηγάζει κατ’ ευθείαν από τα γονίδιά μας, υποστηρίζουν βρετανοί επιστήμονες.

Είμαστε «προορισμένοι» για την επιτυχία, να είμαστε απτόητοι από τις δυσκολίες, ένας βράχος μπροστά στις φουρτούνες της ζωής; Και αντίστοιχα είναι γραμμένο στη μοίρα μας να «τρώμε κατραπακιές» και το να μην μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας; Βρετανοί ψυχίατροι τείνουν να καταλήξουν σ’ αυτό το συμπέρασμα.

Η ικανότητά μας να αντεπεξερχόμαστε στα «δύσκολα» εξαρτάται από κληρονομικούς παράγοντες, μας λέει τώρα ο καθηγητής Robert Plomin, του Ψυχιατρικού Ινστιτούτου του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου. Αυτός και η ερευνητική του ομάδα έφτασε στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά σχολικής ηλικίας, που είναι «προικισμένα» με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, τελικά έχουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις ακόμη και από παιδιά με αρκετά υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης, τα οποία όμως η φύση τα στέρησε από το πολύτιμο αίσθημα πίστης στις ίδιες τις δυνατότητές τους. Τα αποτελέσματα των ερευνητικών τους προσπαθειών δημοσιεύονται στο τρέχον τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης «Psychological Science».

«Όλοι πιστεύουν ότι η αυτοπεποίθηση είναι ζήτημα περιβάλλοντος». Λάθος! Λέει ο Plomin και οι συνεργάτες του. «Η έρευνά μας δείχνει ότι σίγουρα επηρεάζεται γενετικά και ότι η αυτοπεποίθηση προεξοφλεί τη σχολική επιτυχία».

Το επιστημονικό «τιμ» του Plomin μελέτησε 3,700 περιπτώσεις διδύμων για να αξιολογήσει τις επιδόσεις τους σε μια σειρά βασικών σχολικών μαθημάτων. Στο δείγμα περιλαμβάνονταν τόσο μονοζυγωτικά δίδυμα (δηλαδή, «πανομοιότυπα») όσο και διζυγωτικά (που μπορούν να έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και φύλο), ηλικίας 7-10 ετών. Αυτό σημαίνει ότι μπορούσαν να συγκρίνουν δύο συνδυασμούς χαρακτηριστικών: από μια τη μία, ο συνδυασμός «ίδια γονίδια, ίδιο περιβάλλον» και, από την άλλη, «διαφορετικά γονίδια, ίδιο περιβάλλον».

Αντίθετα από τις διαδεδομένες αντιλήψεις, ανακάλυψαν ότι ο κληρονομικός παράγοντας είναι πιο αποφασιστικός από τα «επίκτητα» χαρακτηριστικά της προσωπικότητας στη διαμόρφωση του βαθμού αυτοπεποίθησης των παιδιών.

Αν και στη Βρετανία έχουν αποκτήσει την τάση να τα ρίχνουν όλα (νεανική εγκληματικότητα και παραβατικότητα, σχολικές επιδόσεις κτλ) στα γονίδια, ο ίδιος ο καθηγητής κος Plomin αποδεικνύεται κάπως πιο μετριοπαθής: «Δεν λέμε ότι τα γονίδια είναι ο μόνος παράγοντας ή ότι η αγωγή και το περιβάλλον δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Αλλά υπάρχει κάτι γενετικό στην αυτοπεποίθηση το οποίο θεωρούμε σαν προσωπικό χαρακτηριστικό σταθερό σ’ ολόκληρη τη ζωή μας».

Διαβάστε ακόμα:
2008: Οι σηµαντικότερες έρευνες
http://www.vita.gr/html/ent/202/ent.8202.asp

Πώς γίνονται οι καλοί μαθητές;
http://www.vita.gr/html/ent/638/ent.1638.asp

Τα θυμωμένα… γονίδια
http://www.vita.gr/html/ent/081/ent.9081.asp

Η ευτυχία είναι κληρονομική;
http://www.vita.gr/html/ent/175/ent.9175.asp