Τη δύναμη της θέλησης μελέτησε ο αμερικανός συγγραφέας επιστημονικών βιβλίων Τζόνα Λέρερ καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο καλύτερος τρόπος να την ενισχύσουμε είναι η εξάσκηση!

Ο συγγραφέας των βιβλίων «How We Decide» και «Proust was a Neuroscientist», παρομοιάζει την αποφασιστικότητα με έναν μυ, ο οποίος κουράζεται όταν τον χρησιμοποιούμε υπερβολικά.

«Οι περισσότεροι νομίζουν ότι ο αυτοέλεγχος αποτελεί θέμα χαρακτήρα και ότι θα μπορούσαν να επιτύχουν τους στόχους που έχουν θέσει για τη νέα χρονιά, εάν είχαν λίγη περισσότερη πειθαρχία», αναφέρει ο 27χρονος συγγραφέας στην εφημερίδα «Wall Street Journal».

«Από τη μελέτη προκύπτει ότι διαθέτουμε περιορισμένη δύναμη θέλησης και τις περισσότερες φορές οι στόχοι που βάζουμε στις αρχές κάθε νέου έτους αποτυγχάνουν γιατί ο εγκέφαλος μας δεν είναι «δομημένος» για την επιτυχία των στόχων που βάζουμε», υποστηρίζει ο νεαρός άνδρας.

Σύμφωνα μάλιστα με μελέτη που είχε πραγματοποιήσει ο βρετανός ψυχολόγος δρ Ρίτσαρντ Γουάιζμαν το 2007, περίπου το 88% των αρχικών αποφάσεων και στόχων που βάζουμε στον εαυτό μας στις αρχές του έτους καταλήγει να ναυαγεί.

Το «κουμπί» που ελέγχει τη δύναμη της θέλησης εντοπίζεται στον προμετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου, ακριβώς πίσω από το μέτωπο. Πρόκειται για την περιοχή της βραχυπρόθεσμης μνήμης, η οποία μας βοηθά να παραμένουμε συγκεντρωμένοι κατά την επίλυση προβλημάτων.

Οι κακές συνήθειες είναι πολύ δύσκολο να κοπούν και ακατόρθωτο, αν προσπαθήσουμε να τις «κόψουμε» όλες μαζί. Ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να ενισχύσουμε την δύναμη της αποφασιστικότητάς μας, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι να βάζουμε έναν στόχο στον εαυτό μας κάθε φορά.

Ένας ακόμη τρόπος να ενισχύσουμε τη δύναμη της θέλησης μας, είναι η συνεχής εξάσκησή της.

Οι ειδικοί από το πανεπιστήμιο της Φλόριντα, στο πλαίσιο της έρευνας τους χώρισαν μαθητές σε δύο ομάδες. Ζήτησαν από μαθητές της μίας ομάδας να βάλουν ένα στόχο και να τον φέρουν εις πέρας σε δύο εβδομάδες: Να βελτιώσουν τη στάση του σώματός τους. Μετά από το διάστημα αυτό οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η ομάδα των μαθητών, στην οποία ζητήθηκε να κάθεται σωστά, είχε καλύτερες επιδόσεις στα τεστ για την αξιολόγηση του βαθμού αυτοελέγχου τους, σε σχέση με την άλλη ομάδα που δεν είχε εξασκηθεί στον συγκεκριμένο τομέα.

Άλλος ένας τρόπος, όπως είχαν διαπιστώσει παλαιότερα οι ειδικοί του Πανεπιστημίου της Κολούμπια μέσα από πειράματα που έκαναν σε τετράχρονα παιδάκια, θα μπορούσε επίσης να είναι ο αντιπερισπασμός. Οι ειδικοί είπαν στα παιδιά ότι θα τους δώσουν 2 γλειφιτζούρια, αντί για ένα, αν μπορέσουν να περιμένουν για 20 λεπτά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που άκουγαν μουσική ή έπαιζαν με τα παιχνίδια τους, κατάφεραν να «κρατηθούν» περισσότερη ώρα.

Όπως άλλωστε συμπεραίνει ο Λέρερ: «Το να περιμένει κανείς σφίγγοντας τα δόντια του, ίσως να μην αποτελεί την καλύτερη δυνατή προσέγγιση στο πρόβλημα. Αντίθετα, θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να προσηλωθούμε σε κάτι άλλο».

Διαβάστε ακόμα:
Οι δρόμοι του μυαλού μας
http://www.vita.gr/html/ent/205/ent.1205.asp

Ποιο είναι το «βασικό κίνητρο»στη ζωή σας;
http://www.vita.gr/html/ent/974/ent.4974.asp

Πόσο ελέγχετε τα συναισθήματά σας;
http://www.vita.gr/html/ent/771/ent.4771.asp