Οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο ότι οι γυναίκες και τα παιδιά προηγούνται όλων των άλλων πάντα και παντού. Όμως, νεότερη έρευνα έδειξε ότι ειδικά σε φάσεις κρίσεις, οι προτεραιότητες αλλάζουν και η ιεράρχηση εξαρτάται από το χρόνο που έχεις στη διάθεσή σου, όπως και από άλλες παραμέτρους. Οι ερευνητές εστιάσθηκαν σε δύο μεγάλα ναυάγια, του «Τιτανικού» και του «Λουζιτάνια» και διαπίστωσαν σημαντικές διαφορές. Στο πρώτο όντως αποδείχτηκε ότι τηρήθηκε η προτεραιότητα προς γυναίκες και παιδιά, αλλά και ότι η «πρώτη θέση» επιβίωσε σε υψηλότερο ποσοστό από τους φτωχούς επιβάτες, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου. Στο «Λουζιτάνια» επιβίωσαν περισσότεροι νέοι άνδρες και γενικά φτωχοί, παρά νέες γυναίκες και πλούσιοι – δηλαδή εκεί κυριάρχησε η «φυσική επιλογή» του ικανότερου προς επιβίωση. Πώς ερμηνεύονται αυτά; Κατά πώς προτιμάτε, αλλά αν θέλετε τη γνώμη εκείνων που έκαναν την έρευνα, αποδίδουν τη διαφορά στο χρονικό περιθώριο – στο «Λουζιτάνια» δεν υπήρχε καν χρόνος για καθέλκυση σωσιβίων λέμβων, οπότε όποιος δεν μπορούσε να κολυμπήσει χανόταν. Επίσης, λένε ότι ο χρόνος ήταν τελικά υπέρ των αδυνάμων, γιατί η πρώτη αντίδραση στην πίεση είναι να σώσεις τον εαυτό σου, αλλά αν έχεις έστω και λίγα λεπτά να ανακτήσεις την ψυχραιμία σου, γίνεσαι πιο συμπονετικός. Από την άλλη, οι επιβάτες του «Λουζιτάνια» ήξεραν τι είχε συμβεί στον «Τιτανικό» 3 χρόνια νωρίτερα και αυτό ίσως τους έστρεψε σε πιο παρορμητικές συμπεριφορές -δηλαδή στο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Τέλος, οι επιβάτες του «Τιτανικού» ίσως φέρθηκαν πιο πονόψυχα επειδή στα ενδόμυχά τους εξακολουθούσαν να θεωρούν το τεράστιο πλοίο αβύθιστο.

(από τα news του έντυπου περιοδικού Vita)