Νεότερη έρευνα από το State University της Νέας Υόρκης διερεύνησε το ζήτημα της απιστίας παίρνοντας συνεντεύξεις αλλά και δείγμα DNA από 181άτομα. Οι ερευνητές ανέλυσαν τα στοιχεία και εστιάστηκαν στο γονίδιο DRD4, επειδή σχετίζεται με την ανάγκη μας για ανταμοιβή και απόλαυση. Τι βρήκαν; Ότι όσοι είχαν μια συγκεκριμένη παραλλαγή του DRD4 (την ονόμασαν DRD4-7R+) ήταν πιθανότερο να είναι άπιστοι στην ερωτική τους συμπεριφορά. Συγκεκριμένα, όσοι είχαν αυτή τη μορφή του γονιδίου ήταν άπιστοι σε ποσοστό 50%, ενώ όσοι είχαν άλλες μορφές του ιδίου γονιδίου ήταν άπιστοι σε ποσοστό γύρω στο 22%.

Το φύλο δεν φαίνεται να παίζει κανένα ρόλο, αφού οι ερευνητές διαπίστωσαν πως ακριβώς η ίδια στατιστική ίσχυε και για τους άνδρες και για τις γυναίκες του δείγματος των 181 ατόμων. Το ίδιο γονίδιο συνδέεται γενικά και με άλλες ακραίες συμπεριφορές, όπως η μανία με τα τυχερά παιχνίδια, η κατάχρηση ουσιών (π.χ. αλκοόλ), η επικίνδυνη οδήγηση κ.ά. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι πιο επιρρεπείς στην απιστία είναι εκείνοι που γενικά γίνονται εύκολα δέσμιοι «κακών συνηθειών» και που γενικά ρισκάρουν για να απολαύσουν άμεσα αυτό που επιθυμούν – που λειτουργούν παρορμητικά με βασικό γνώμονα την ικανοποίησή τους.

Μη βιαστείτε, πάντως, να κάνετε το τεστ σε εσάς ή να πάρετε π.χ. δείγμα σάλιου για να κάνετε σε κάποιο εργαστήριο κρυφά το τεστ στο σύντροφό σας. Ο λόγος, όπως είπαν οι ερευνητές, είναι ηθικός, αλλά και πρακτικός: μπορεί να το κάνετε άδικα. Διαπίστωσαν, δηλαδή, ότι πολλά άτομα με γονίδια «πίστης και ειλικρίνειας» απατούν συστηματικά το σύντροφό τους και, αντιστρόφως, πολλά άτομα με προδιάθεση στην απιστία (δηλαδή με την παραλλαγή DRD4-7R+) στην πράξη είναι πολύ πιστά.

Το ανησυχητικό είναι μάλλον πως ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση (με το «καλό» γονίδιο) το ποσοστό των άπιστων είναι 22%.