Είναι επικίνδυνος ο υποθυρεοειδισμός;
Ο υποθυρεοειδισμός που δεν έχει διαγνωστεί και δεν θεραπεύεται είναι πάρα πολύ επικίνδυνος, ιδιαίτερα στις μικρές και τις μεγάλες ηλικίες. Για παράδειγμα, ένα βρέφος που γεννιέται υποθυρεοειδικό και δεν γίνει έγκαιρα αντιληπτό για να πάρει την ανάλογη θεραπεία, αναπτύσσει βαριά διανοητική καθυστέρηση (κρετινισμός). Αλλά και μέχρι την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του εγκεφάλου στην παιδική ηλικία, μπορεί ο υποθυρεοειδισμός να προκαλέσει μικρότερου βαθμού καθυστέρηση και στη σωματική και στη νοητική ανάπτυξη, και στην απόδοση του παιδιού και του εφήβου. Για τον ίδιο λόγο, είναι πολύ σημαντικό να ρυθμίζεται τέλεια ο θυρεοειδής κατά την εγκυμοσύνη και ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο που το έμβρυο δεν έχει αναπτύξει ακόμα δικό του θυρεοειδή και εξαρτάται εξ΄ ολοκλήρου από τις θυρεοειδικές ορμόνες της μητέρας του. Στους ηλικιωμένους, μπορεί επίσης ο υποθυρεοειδισμός να μη διαγνωστεί εύκολα κλινικά στην οποία περίπτωση μπορεί να προκαλέσει μεγάλη κατάπτωση, βραδυψυχισμό, σύγχυση, ακόμα και κώμα. Και σε όλες τις ηλικίες όμως, ο υποθυρεοειδισμός προκαλεί σοβαρά προβλήματα αν δεν διαγνωσθεί και θεραπευτεί σωστά, όπως, υποτονικότητα, κόπωση, υπνηλία, οιδήματα, χαμηλό μεταβολισμό και αύξηση βάρους, μειωμένη σωματική και πνευματική απόδοση, δυσκοιλιότητα, αναιμία, κ.α. Επιπλέον, σε χρόνιο υποθυρεοειδισμό υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ανάπτυξης όζων στο θυρεοειδή. Για όλους αυτούς τους λόγους και δεδομένης της συχνότητας της νόσου και της κληρονομικής προδιάθεσης γι’ αυτήν, πρέπει να γίνεται συχνά έλεγχος και σε όσα άτομα διαγνωσθεί να χορηγείται η σωστή θεραπεία υποκατάστασης και να έχουν την ενδεδειγμένη παρακολούθηση.