Από τη Ναταλία Κουτρούλη, MSc, Ψυχολόγο υγείας, με εκπαίδευση στη γνωσιακή ψυχοθεραπεία και τη συμβουλευτική, Διδάσκουσα στην Ακαδημία Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής

Σύμφωνα με τα σύγχρονα στατιστικά στοιχεία, ο καρκίνος του μαστού αποτελεί την πιο συχνά εμφανιζόμενη μορφή κακοήθειας στις γυναίκες. Ευτυχώς, η πρόοδος της ιατρικής επιστήμης, η εξέλιξη της ακρίβειας των διαγνωστικών μεθόδων, καθώς και η ενημέρωση των γυναικών για την αναγκαιότητα των τακτικών προληπτικών εξετάσεων και του έγκαιρου διαγνωστικού ελέγχου, έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των ασθενών που καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τη νόσο. Η διάδοση της σημασίας του «προλαμβάνειν», αλλά και η μετάδοση της ρεαλιστικά αισιόδοξης πληροφορίας ότι ο καρκίνος του μαστού μπορεί να ιαθεί, έχουν «ανατεθεί» στον μήνα Οκτώβριο. Κάθε χρόνο, ο δεύτερος μήνας του φθινοπώρου μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας, να μην παραμελούμε την υγεία μας, τις ανάγκες μας και φυσικά να φροντίζουμε και να βοηθάμε τις γυναίκες που χρειάζονται τη στήριξή μας στη δύσκολη περίοδο της θεραπείας τους από τον καρκίνο του μαστού.

Ας μην ξεχνάμε ότι η διάγνωση και η εφαρμογή της θεραπείας για τον καρκίνο του μαστού συχνά συνοδεύεται από έντονα και αρνητικά φορτισμένα συναισθήματα, από δυσλειτουργικές, αρνητικές σκέψεις, από ενοχλητικές οργανικές επιπτώσεις και από αναγκαστικές αλλαγές στην καθημερινότητα. Λόγω αυτών των δυσχερειών, οι ασθενείς χρειάζονται ένα στήριγμα από τους δικούς τους ανθρώπους. Αρκεί η προσφορά πρακτικής βοήθειας και φροντίδας, καθώς και η διάθεση χρόνου για ουσιαστική συζήτηση, για μοίρασμα σκέψεων και συναισθημάτων. Από την πλευρά της διεπιστημονικής ομάδας, το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό χρειάζεται να αντιμετωπίσει με ειλικρίνεια και σεβασμό την ασθενή, να αφιερώσει χρόνο για να αποσαφηνίσει τις απορίες και να εφαρμόσει με συνέπεια και ανθρωπισμό της καλύτερη δυνατή θεραπεία. Ταυτόχρονα, ο ειδικός ψυχικής υγείας καλείται να αφουγκραστεί τις ψυχολογικές ανάγκες της ασθενούς, να την καθoδηγήσει να αμφισβητήσει τις διαστρεβλωμένες πεποιθήσεις της για την ασθένεια, να ανακουφίσει από τα αρνητικά συναισθήματα και πάνω από όλα να ενσταλλάξει την ελπίδα ότι αυτή η πορεία θα ολοκληρωθεί και η ασθενής θα κερδίσει το στοίχημα.

Άλλωστε, οι διεθνείς έρευνες στον χώρο της Ψυχο- ογκολογίας δείχνουν πώς η πλειοψηφία των γυναικών που έρχονται αντιμέτωπες με τον καρκίνο του μαστού, εκτός του ότι φτάνουν στην αποθεραπεία, οδηγούνται και σε θετικές αλλαγές στη ζωή τους λόγω της «συνάντησής» τους με την ασθένεια. Αρκετοί όροι έχουν δημιουργηθεί, με επικρατέστερο αυτόν της μετατραυματικής ανάπτυξης, για να εκφράσουν τις αλλαγές που βιώνει μια γυναίκα μετά την ασθένεια. Πολλές γυναίκες αναφέρουν ότι αναθεωρούν την αξία και το νόημα της ζωής, θέτουν σε προτεραιότητα τις ανθρώπινες σχέσεις, περιορίζουν το χρόνο που σπαταλούσαν σε ανούσιες υποχρεώσεις, αναγνωρίζουν τη σημασία της ξεκούρασης, της διασκέδασης, των μικρών, καθημερινών στιγμών ευτυχίας. Βάζουν σε πρώτη θέση τον εαυτό τους, όχι εγωιστικά ή ωφελιμιστικά, αλλά με σκοπό να ακούν τις ανάγκες τους και να αποδεικνύουν ότι αγαπούν τον εαυτό τους, χωρίς να τον ξοδεύουν σε δραστηριότητες, συζητήσεις και συναισθήματα που προκαλούν μόνο πόνο. Μαθαίνουν πως πάνω από όλα όντως μετράει η υγεία, σωματική και ψυχική, και ότι όλα τα υπόλοιπα προβλήματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Κατανοούν ότι τα μαθήματα σε αυτή τη ζωή μπορεί πάντα να είναι κοπιαστικά, αλλά χαρίζουν τη γνώση. Και η γνώση είναι μια κληρονομιά που δεν χάνεται. Πόσο μάλλον, η βιωματική γνώση ότι «η ζωή είναι ωραία».