Ο ανεπαρκής ύπνος μάς κάνει να νιώθουμε ζαλισμένοι την επόμενη μέρα και δυσκολεύει τη συγκέντρωσή μας. Ωστόσο, φαίνεται ότι εκτός από τα κύτταρα του εγκεφάλου, ο ύπνος είναι απαραίτητος και για τα λιπώδη κύτταρα.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα μικρής έρευνας που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο «Annals of Internal Medicine», ο ανεπαρκής ύπνος προκαλεί δυσλειτουργίες στη συμπεριφορά των λιποκυττάρων. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σικάγο επιστράτευσαν 7 υγιείς ενηλίκους κανονικού βάρους, μέσου όρου ηλικίας 24 χρόνων, στους οποίους «ανέθεσαν» να κοιμηθούν 8,5 ώρες κάθε βράδυ επί 4 ημέρες και στη συνέχεια μόλις 4,5 ώρες κάθε βράδυ επί 4 ημέρες. Μετά από κάθε ημέρα ύπνου οι ερευνητές λάμβαναν δείγματα λιποκυττάρων από την κοιλιά των εθελοντών, ενώ παράλληλα με εξετάσεις αίματος μετρούσαν τα επίπεδα της ινσουλίνης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στους ενηλίκους που είχαν στερηθεί ώρες ύπνου τα λιπώδη κύτταρα είχαν κατά 30% μειωμένη ικανότητα να ανταποκριθούν στην ινσουλίνη – την ορμόνη που βοηθά στον μεταβολισμό των υδατανθράκων. Επίσης, διαπίστωσαν ότι οι τιμές της ινσουλίνης ήταν σχεδόν τριπλάσιες σε σύγκριση με εκείνους που είχαν κοιμηθεί επαρκώς. Τα υψηλά επίπεδα ινσουλίνης υποδεικνύουν ότι το μεταβολικό σύστημα δυσλειτουργεί και προκαλείται αντίσταση στην ινσουλίνη. Η κατάσταση αυτή οδηγεί το πάγκρεας να παράγει περισσότερη ινσουλίνη. Εάν αυτός ο φαύλος κύκλος συνεχιστεί επί μακρόν, τότε μπορεί να εκδηλωθεί διαβήτης τύπου 2.
Βέβαια, η έρευνα είναι μικρή και τα συμπεράσματά της πρέπει να επιβεβαιωθούν τόσο σε μεγαλύτερες έρευνες όσο και σε έρευνες με υπέρβαρους συμμετέχοντες. Σύμφωνα πάντως με τον επικεφαλής ερευνητή Matthew Brady, επίκουρο καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, αυτή είναι η πρώτη φορά που η επίδραση του ύπνου μελετάται σε κυτταρικό επίπεδο.
Η αϋπνία μάς απειλεί με διαβήτη
Ο ανεπαρκής ύπνος οδηγεί το πάγκρεας να παράγει περισσότερη ινσουλίνη. Εάν αυτό συμβαίνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε μπορεί να εκδηλωθεί διαβήτης τύπου 2.