Καλημέρα σας, είμαι 18 ετών και νομίζω πως φτάνω στην κατάθλιψη γιατί έχω σχέση με ένα παιδί αρκετά μεγαλύτερό μου το οποίο δεν θέλουν καθόλου οι γονείς μου, αρχικά η μητέρα μου έκανε οτι μπορούσε για να μας χωρίσει με απειλούσε συνεχώς, το είπα στον πατέρα μου και έγινε βίαιος απέναντί μου Εγώ δεν θέλω να χωρίσω με αυτό το άτομο δεν είναι κάτι παροδικό, έχει γερές βάσεις και πιστεύουμε και οι δύο πως θα κρατήσει. Το ξέρω ότι είμαι μικρή αλλά δεν νομίζω πως ο έρωτας και η αγάπη ειναι πράγματα που σου χτυπάνε την πόρτα και μπορείς να τα διώξεις και να του πεις ελάτε σε λίγα χρόνια που θα τελειώσω τις σπουδές ή θέλουν οι γονείς μου και ίσως καταλάβουν πως έχω μεγαλώσει. Μου έπαιρναν συνεχώς το κινητό να μην έχω επαφή και τσακωνόμασταν. Είναι κρίμα πιστεύω να χαλάσει αυτό επειδή δεν το θέλουν οι δικοί μου. Δεν με ακούν και δεν με καταλαβαίνουν και μιλάνε για το άτομο αυτό με τα χειρότερα λόγια χωρίς καν να τον ξέρουν, δεν επιθυμούν να τον γνωρίσουν καν και εγώ στεναχωριέμαι πάρα πολύ δεν έχω όρεξη γαι τίποτα και όταν τον ακούω νιώθω τύψεις για τη συμπεριφορά των δικών μου και μόλις το κλείνουμε ξεσπάω σε κλάματα. Τι να κάνω; Δεν θέλω να του λέω και συνεχώς πως νιώθω γιατί στο τέλος θα μου πει κάτσε με τους δικούς σου και άσε με εμένα, αν και με στηρίζει πολύ.
Κατιάνα


Κατιάνα, Χρειάζεται θάρρος για να αντιμετωπίσεις τον πατέρα σου και να μην επιτρέπεις τη βίαιη συμπεριφορά του. Είσαι ενήλικη και μπορείς να κάνεις τις επιλογές σου, φτάνει να ελέγξεις κατά πόσον ο σύντροφός σου είναι όντως ο κατάλληλος για εσένα. Συζήτησε με τους γονείς σου και παρότρυνέ τους να τον γνωρίσουν για να μπορούν να έχουν πλήρη άποψη. Καλή δύναμη!