Με 86 ψήφους υπέρ, 44 κατά και 12 αποχές, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την ευθανασία που καταργεί το οποιοδήποτε όριο ηλικίας στο Βέλγιο και μόλις πάρει και την υπογραφή του Βασιλιά, το Βέλγιο θα είναι η πρώτη χώρα στην οποία θα ισχύει το δικαίωμα στην ευθανασία, ακόμα και όταν πρόκειται για μικρά παιδιά. Πρόκειται για κάτι που μπορεί να ζητήσουν παιδιά με θανατηφόρο ασθένεια σε τελικό στάδιο που υποφέρουν από τρομερούς πόνους και έχουν παράλληλα τη σύμφωνη γνώμη των γονιών τους. Όσοι αντιτίθενται στο νομοσχέδιο ισχυρίζονται ότι τα παιδιά δεν μπορούν να πάρουν τόσο δύσκολες αποφάσεις.

Για την ιστορία θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το Βέλγιο έχει νομιμοποιήσει την ευθανασία από το 2002. Στη γείτονα χώρα – Ολλανδία – η ευθανασία είναι νόμιμη και για παιδιά, άνω των 12 ετών όμως, με τη συγκατάθεση των γονιών τους πάντα. Σύμφωνα με τον ολλανδικό νόμο, η επιθυμία ενός ασθενούς για ευθανασία μπορεί να εκπληρωθεί από έναν γιατρό αν η παράκληση είναι οικειοθελής και ο ασθενής την έχει σκεφτεί καλά, υποφέρει υπερβολικά και χωρίς να έχει καμία προοπτική βελτίωσης. Η ευθανασία είναι επίσης, νόμιμη στο Λουξεμβούργο και η Γαλλία σκέφτεται να τη νομιμοποιήσει φέτος. Η Ελβετία (όπως και κάποιες πολιτείες στις Η.Π.Α.) επιτρέπει την υποβοηθούμενη ευθανασία αν το άτομο που την επιθυμεί έχει ενεργό ρόλο στη διαδικασία.

Ένας άνδρας φώναξε «δολοφόνοι», στη διάρκεια της συνεδρίας στη βελγική Βουλή, αλλά οι υποστηρικτές του νόμου εξηγούν ότι η απόφαση θα μπορούσε να αφορά ελάχιστα παιδιά που θα βρίσκονται τουλάχιστον στην προεφηβεία, ώστε να μπορούν να επιλέξουν και να αποφασίσουν κάτι τόσο σοβαρό, όσο η ευθανασία.

Στην Ολλανδία – από το 2002 που έχει ψηφιστεί ο σχετικός νόμος – μόνο 5 παιδιά προχώρησαν σε ευθανασία. Ο συνολικός, όμως, αριθμός ανθρώπων που προχωρούν σε ευθανασία ετησίως είναι 2000 με 4000 περιπτώσεις. Στο Βέλγιο, ο αντίστοιχος αριθμός είναι περίπου 1000 άτομα. Πάντως, στο Βέλγιο, από το 2002 που ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος μόνο ένα άτομο κάτω των 20 ετών ζήτησε να του επιτραπεί να προχωρήσει σε ευθανασία.Η Εκκλησία θεωρεί τον νόμο ανήθικο, αλλά οι υποστηρικτές του και πάλι εξηγούν ότι το παιδί χρειάζεται να υποφέρει τρομερά, από μία θανατηφόρο ασθένεια σε τελικό στάδιο, να έχει ζητήσει πολλές φορές να πεθάνει και επίσης να έχουν συμφωνήσει με την απόφασή του, ψυχίατροι, γονείς και γιατροί, πριν συζητηθεί το ζήτημα της ευθανασίας. Επίσης, μερικοί παιδίατροι αμφισβήτησαν την ικανότητα των παιδιών να πάρουν μία τόσο δύσκολη απόφαση. Μάλιστα 160 Βέλγοι παιδίατροι συνέταξαν ένα γράμμα κατά της απόφασης, χαρακτηρίζοντάς την άχρηστη, καθώς η σύγχρονη ιατρική έχει πολλές μεθόδους για να μειώνει τον πόνο.

Ο βελγικός νόμος για την ευθανασία έχει συζητηθεί παγκόσμια, κυρίως μετά από δύο περιπτώσεις όπου δόθηκε το δικαίωμα στην ευθανασία σε κωφούς δίδυμους αδερφούς, που επρόκειτο να τυφλωθούν, καθώς επίσης και σε άτομο που έκανε εγχείριση αλλαγής φύλου η οποία απέτυχε.