Έχετε συνειδητοποιήσει ότι πολλά από τα τραγούδια αυτών των ημερών έχουν μελαγχολικές μελωδίες και στίχους γεμάτους θλίψη; Τι είναι αυτό, λοιπόν, που μας τραβάει να τα ακούμε (και να τα ξανακούμε) κάθε χρόνο τέτοιες μέρες;
Σύμφωνα με νέα αμερικανική μελέτη, αυτού του είδους η μουσική μας κάνει να αισθανόμαστε καλά.
Το φαινόμενο αυτό έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα στον χρόνο. Ο άνθρωπος πάντα αφιέρωνε χρόνο και προσπάθεια στο να δημιουργεί τέχνη που να απεικονίζει και να μεταβιβάζει τον πόνο και τη μιζέρια. Από τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες μέχρι τη σημερινή λογοτεχνία και τις σύγχρονες κινηματογραφικές ταινίες, η θλίψη και η απόγνωση τραβούν το ενδιαφέρον του κοινού. Το ίδιο ισχύει και στην μουσική, όπου τόσο κλασικά, όσο και παραδοσιακά κομμάτια γεμάτα πένθος και μελαγχολία γίνονται εξαιρετικά αγαπητά στο κοινό.
Αυτό που ανακάλυψαν οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια στην πρόσφατη έρευνά τους ήταν ότι απολαμβάνουμε τη μελαγχολική μουσική όταν δεν την αισθανόμαστε ως απειλητική, όταν ικανοποιεί τις αισθήσεις μας και όταν μας προσφέρει ψυχολογικά οφέλη (για παράδειγμα όταν πλημμυρίζουμε με αισθήματα κατανόησης).
«Ένας άνθρωπος», λένε οι επιστήμονες «που ακούει συχνά μελαγχολική μουσική κατά τη διάρκεια των γιορτών, συνήθως είναι ένα άτομο με ενσυναίσθηση, το οποίο επωφελείται ψυχολογικά από την θλίψη».
Ας δυναμώσουμε λοιπόν την ένταση του ραδιοφώνου και ας αφεθούμε στην… απόλαυση της θλίψης.
