Έρευνα που έγινε από το Τμήμα Αρχιτεκτονικής Τοπίου του Πανεπιστημίου του Ιλινόις έδειξε ότι οι μαθητές του γυμνασίου γράφουν καλύτερα στα διαγωνίσματα όταν βρίσκονται σε τάξεις που έχουν θέα σε πράσινο από ότι όταν οι τάξεις τους δεν έχουν καθόλου παράθυρα ή όταν αυτά τα παράθυρα βλέπουν σε τσιμέντο. Η έρευνα έδειξε μάλιστα ότι αυτή η καλύτερη απόδοση των μαθητών αφορούσε τεστ που απαιτούσαν συγκέντρωση. Μάλιστα φάνηκε ότι ο βαθμός της συγκέντρωσής τους αυξανόταν κατά 13% όταν η θέα που απολάμβαναν ήταν πράσινη. Η έρευνα έγινε σε 94 μαθητές από 5 κεντρικά γυμνάσια του Ιλινόις. Οι μαθητές τοποθετήθηκαν στην τύχη σε τρία είδη αιθουσών, χωρίς παράθυρο, με παράθυρο που έβλεπε σε κάποιο κτίριο και με παράθυρο που έβλεπε σε πράσινο. Όλες οι τάξεις είχαν παρόμοιο μέγεθος, διάταξη και έπιπλα. Οι μαθητές απάντησαν σε διάφορα τεστ, πριν και μετά από ένα διάλειμμα. Στη διάρκεια αυτή αισθητήρες έπαιρναν μετρήσεις για να εκτιμήσουν τα επίπεδα του στρες τους, μετρώντας τους παλμούς τους, τη θερμοκρασία τους και την υγρασία του δέρματός τους. Επίσης σε διάφορες στιγμές κατά τη διάρκεια του πειράματος ζητήθηκε από τους μαθητές να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια για να μετρηθεί η πνευματική τους κούραση και το άγχος που ένοιωθαν. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μαθητές που βρίσκονταν σε τάξεις με πράσινη θέα είχαν καλύτερη απόδοση στα τεστ που απάντησαν μετά το διάλειμμα και απαιτούσαν συγκέντρωση. Επίσης ένοιωθαν λιγότερο στρες μετά το διάλειμμα από ό,τι οι υπόλοιποι μαθητές που βρίσκονταν στους δύο άλλους τύπους τάξεων. Σύμφωνα με τους ειδικούς αυτό εξηγείται επειδή όταν χρειάζεται να απαντήσουμε – λύσουμε κάτι που χρειάζεται προσπάθεια και συγκέντρωση δεν παρατηρούμε τίποτε άλλο και το μυαλό μας κουράζεται πολύ. Όταν μετά από αυτήν την προσπάθεια κάνουμε διάλειμμα το μυαλό μας έχει την τάση να εστιάζει σε κάτι άλλο. Στην προκειμένη περίπτωση στην πράσινη θέα που από ό,τι φαίνεται κατάφερε να ξεκουράσει το μυαλό των μαθητών πολύ περισσότερο από ό,τι η θέα στο τσιμέντο ή η έλλειψη θέας που υπήρχε στις άλλες τάξεις. Γι’ αυτό και οι μαθητές στην αίθουσα με το παράθυρο που έβλεπε στο πράσινο είχαν καλύτερη απόδοση μετά το διάλειμμα.