Κανένας δεν αμφισβητεί ότι η σχέση των παππούδων και των γιαγιάδων με τα εγγόνια είναι μοναδική! Ο ρόλος που έχουν στην οικογένεια ήταν πάντοτε σημαντικός και η βοήθειά τους αναγκαία. Τι γίνεται όμως όταν είναι περισσότερο υποχωρητικοί και ανεκτικοί, όταν τους δίνουν τις λιχουδιές χωρίς μέτρο, όταν παραχαλαρώνουν αγκαλιά στον καναπέ με ποπ-κορν και τηλεόραση;
Οι υποχωρητικοί παππούδες και γιαγιάδες πιθανόν να επηρεάζουν αρνητικά την υγεία των εγγονιών τους, υποστηρίζουν σχετικά ερευνητές του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, σύμφωνα με το BBC.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PLOS One, υποστηρίζει ότι οι γιαγιάδες και οι παππούδες έχουν συχνά την τάση να ταΐζουν υπερβολικά τα εγγόνια τους, να μην τα προτρέπουν σε σωματική άσκηση, ενίοτε και να καπνίζουν μπροστά τους.
«Οι παππούδες θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερη υποστήριξη και αναγνώριση του ρόλου τους», υπογραμμίζει η Λούσι Πικ της βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Grandparents Plus. «Οι παππούδες θέλουν το καλύτερο για τα εγγόνια τους και όσο περισσότερο ενήμεροι είναι και έχουν τη δυνατότητα να διαδραματίσουν έναν θετικό ρόλο στις ζωές των εγγονιών τους, τόσο το καλύτερο», προσθέτει.
«Υποχωρητικούς» και «πλημμελώς ενημερωμένους» χαρακτήρισαν τους παππούδες οι γονείς που συμμετείχαν στην έρευνα, κατηγορώντας τους ότι χρησιμοποιούν το φαγητό ως «συναισθηματικό εργαλείο». Ωστόσο, οι γονείς δηλώνουν ανίκανοι να παρέμβουν, καθώς βασίζονταν στους παππούδες για βοήθεια.
Αναφορικά με την διατροφή και το σωματικό βάρος, η έκθεση επισημαίνει ότι η συμπεριφορά παππούδων-γιαγιάδων έχει αρνητικά αποτελέσματα, ενώ διαπιστώνει ότι τα εγγόνια ασκούνταν ελάχιστα τις ώρες που βρίσκονταν υπό την επίβλεψή τους.
Τα επίπεδα μάλιστα της σωματικής δραστηριότητας φάνηκε να σχετίζονται με το αν οι ίδιοι οι παππούδες ασκούνταν σωματικά και αν υπήρχε ο κατάλληλος χώρος ώστε τα παιδιά να έχουν σωματική δραστηριότητα. Κάποιοι παππούδες, ωστόσο, προωθούσαν την σωματική άσκηση πηγαίνοντας τα εγγόνια τους σε αθλητικές διοργανώσεις ή στο πάρκο. Στις περιπτώσεις όπου οι παππούδες έκαναν καθιστική ζωή, τα εγγόνια ήταν πιθανό να κάνουν το ίδιο.
Οσον αφορά στο κάπνισμα μπροστά στα παιδιά, ακόμη και όταν τους είχε ζητηθεί να το αποφεύγουν, εμφανίστηκε ότι ήταν σημείο τριβής μεταξύ παππούδων και γονέων. Αντίθετα, σε κάποιες περιπτώσεις, η γέννηση ενός εγγονιού λειτούργησε ως καταλύτης για την διακοπή του καπνίσματος ή την αλλαγή καθημερινών συνηθειών του παππού ή της γιαγιάς.
«Ενώ τα συμπεράσματα της έρευνας καθιστούν σαφές ότι συμπεριφορές όπως η έκθεση των παιδιών στο παθητικό κάπνισμα και η συχνή προσφορά λιχουδιών αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στην ενήλικη ζωή, είναι επίσης σαφές ότι αυτό γίνεται ακούσια», δήλωσε η επικεφαλής δρ Στέφανι Τσέιμπερς .
Από την πλευρά της η καθηγήτρια Λίντα Μπολντ του βρετανικού Ινστιτούτου για τον Καρκίνο, που συγχρηματοδότησε την έρευνα, δήλωσε ότι «με το κάπνισμα και την παχυσαρκία να είναι οι δύο μεγαλύτερες αποτρέψιμες αιτίες πρόκλησης καρκίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι σημαντικό να συνεργάζονται τα μέλη της οικογένειας».
