Είναι ήλιος σε συσκευασία ανθρώπου. Είναι η νεράιδα της διπλανής πόρτας. Είναι ένας κανονικός άνθρωπος που διάλεξε και που τη διάλεξε ένας χώρος όπου όλα λειτουργούν σε δρόμους παράλληλους με το να είσαι κανονικός. Για εκείνη, όμως, δεν είναι απλώς κανονικό, αλλά ο προορισμός της το να φωτίζει τη διάθεση και τη ζωή των ανθρώπων δίπλα της, γύρω της και απέναντί της, δηλαδή των τηλεθεατών. Η Μαρία Μπεκατώρου γεννήθηκε για να προσφέρει. Όλα καλά και όλα ωραία πήγαιναν στη συνέντευξη μέχρι που μου αποκάλυψε ότι δεν της αρέσουν τα μακαρόνια με κιμά και η σοκολάτα. «Δεν θα μπορούσαν να είναι όλα κανονικά λοιπόν. Αυτή είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα της», σκέφτηκα.

Συναντηθήκαμε σε ένα καφέ στο κέντρο της Αθήνας και ήταν στην ώρα της, με άγχος όμως για να είναι. «Άργησα δύο λεπτά», μου είπε…

Τι εννοείς, άργησες; Στην ώρα σου είσαι…

Νομίζω πως είμαι ψυχαναγκαστική με αυτό. Όταν έχω ένα ραντεβού, φροντίζω να φεύγω νωρίς από το σπίτι μου, αλλά κάτι μου τυχαίνει, συνήθως κίνηση. Μετρώ και τα δευτερόλεπτα για να είμαι σωστή. Από την ημέρα που γεννήθηκα, είμαι υπερβολικά συνεπής. Αυτό προέρχεται από την οικογένεια, σκέφτομαι πώς αισθάνονται οι άλλοι. Τις περισσότερες φορές, πηγαίνω πρώτη στα ραντεβού.

Μία από τις εικόνες που έχουµε για σένα είναι ότι είσαι ένας άνθρωπος τόσο οικείος και ζεστός που θέλουµε να σε κάνουµε φίλη µας.

Το έχω αυτό με τους ανθρώπους. Αγαπώ την επαφή και τη γνωριμία. Μου αρέσει δηλαδή να γνωρίζω κόσμο, να μαθαίνω –όχι με κουτσομπολίστικη διάθεση– τον άλλο, και μου δίνει ικανοποίηση ότι υπάρχει ανταπόκριση σε αυτό. Οπότε, αισθάνομαι καταπληκτικά.

Δεν υπάρχουν φορές που σε πιέζει ή σε κουράζει το να πρέπει να ανταποκρίνεσαι συνεχώς στην εικόνα του ανοιχτού, δοτικού ανθρώπου ή να θέλεις να κλείσεις λίγο;

Δεν ξέρω τι εικόνα δίνω, αλλά δεν είμαι πολύ κοινωνική. Μου αρέσει να είμαι με τον κόσμο, να μιλώ μαζί του, αλλά δεν ανοίγομαι σε όλους. Δεν μπορώ να το κάνω και δεν το κάνω. Είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που ξέρουν τα εσώψυχά μου. Είμαι ανοιχτή για να γνωρίσω, να γνωριστώ, να ακούσω, να συναναστραφώ, να γελάσω, να μεταδώσω θετική ενέργεια και αύρα σε αυτούς που θέλουν και χρειάζονται, να πάρω κι εγώ, αλλά οι άνθρωποι που γνωρίζουν τα δικά μου μυστικά είναι εκείνοι που με έχουν και που έχω τεστάρει και έχουν περάσει τις εξετάσεις της ζωής.

Έχεις πληγωθεί;

Πολύ λίγο. Υπήρξαν ένα-δυο περιστατικά στη ζωή μου που μου ξέφυγαν και πίστεψα άλλα. Εκεί ήμουν ρομαντική. Τις περισσότερες φορές, όμως, έχω την ικανότητα να καταλαβαίνω τους ανθρώπους.

Τι ήταν εκείνο που σε πλήγωσε;

Το ψέμα απέναντί μου και σε άλλους για μένα. Δεν μου αρέσει να με συζητούν – όπως κι εγώ δεν συζητώ κανέναν. Όταν έχεις μια σχέση ζωής, την κρατάς ψηλά. Προσωπικά, γίνομαι χαλί και τρελαίνομαι για τους φίλους μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθώ να πουν κάτι για εκείνους. Θα τους υπερασπιστώ μέχρι τελικής πτώσεως.

Άρα, οι φίλοι σου είναι οι άνθρωποί σου όταν δεν νιώθεις καλά ψυχολογικά.

Ναι, είναι οι άνθρωποί μου. Για να ζητήσω όμως βοήθεια, πρέπει να φτάσω στα όρια, και δεν φτάνω συχνά. Γι’ αυτό και δεν έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία, δεν μου έχει προκύψει τέτοια ανάγκη. Μέχρι στιγμής, μπορώ να ρυθμίζω μόνη μου τα προβλήματά μου.

Παρ’ όλα αυτά, αν κάνουµε ένα τεστ και πούµε σε διάφορους ανθρώπους το όνοµα «Μαρία Μπεκατώρου», θα χαµογελάσουν και θα φωτιστεί το πρόσωπό τους. Είσαι συνώνυµο της καλής ενέργειας. Πώς το καταφέρνεις αυτό;

Δεν ξέρω. Δεν θέλω να φανώ υπερφίαλη, αλλά νομίζω ότι έχω έρθει σε αυτό τον κόσμο για να δίνω χαρά, όσο μπορώ και έχω δύναμη. Είμαι εδώ κυρίως για να προσφέρω. Κάποια στιγμή, είχα επισκεφθεί μια γιατρό, η οποία μου είπε ότι υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων: αυτοί που είναι γεννημένοι για να προσφέρουν και αυτοί που είναι γεννημένοι για να δέχονται την προσφορά. Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία, και την προτιμώ. Δίνω και παίρνω αγάπη, χωρίς όμως να την προσδοκώ. Παρ’ όλα αυτά, μου επιστρέφεται υπερπολλαπλάσια, και νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη για αυτό. Θεωρώ ότι για όλα υπάρχει λύση, εκτός από τα πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας. Αν σκεφτούμε πως εμείς σε αυτό το τραπέζι, λουσμένες στον ήλιο, πίνουμε τον καφέ μας και συζητάμε ενώ την ίδια στιγμή άλλοι άνθρωποι αγωνίζονται για να αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρά θέματα υγείας, τότε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε δύο πολύ ευτυχισμένες γυναίκες. Δεν είμαστε απλώς μια χαρά. Είμαστε ευτυχισμένες.

Ας πάµε στο «The Chase», το επιτυχηµένο παιχνίδι του Mega. Είσαι γεννηµένη για να είσαι φίλη, να είσαι η χαρά της ζωής, είσαι γεννηµένη για να κάνεις τηλεπαιχνίδια.

Το «Chase» είναι ένα παιχνίδι που μου αρέσει πολύ και αρέσει πολύ και στο κοινό. Έχει γίνει συνήθεια και ραντεβού. Πέρα από τις τηλεθεάσεις, εγώ βλέπω τη θετική επιρροή που έχει στις ψυχές του κόσμου, κι αυτό μου αρέσει πολύ. Οπότε, θέλω να συνεχιστεί. Θα επιθυμούσα όμως να κάνω κάποια στιγμή και κάτι άλλο, βραδινό.

Είσαι ένας άνθρωπος που αγαπά πολύ τη δουλειά του και, όταν του προτείνουν κάτι που του αρέσει, θα το κάνει. Είσαι όµως ο άνθρωπος που θα σκεφτεί και θα προτείνει µια παραγωγή µέσα στην οποία θα ήθελε να είναι ο ίδιος;

Δεν το έχω κάνει ποτέ. Πιστεύω ότι όταν δεν το βάζεις εσύ στο μυαλό των υπευθύνων, αλλά το έχουν εκείνοι, το φτιάχνουν πιο σωστά γιατί το έχουν δουλέψει, γνωρίζουν πώς θα είναι και έχουν δει και σένα μέσα σε αυτό. Επομένως, να το κάνουν αυτοί που ξέρουν καλύτερα. Όχι ότι δεν την ξέρω την τηλεόραση, την ξέρω πολύ καλά, όμως θεωρώ ότι εκείνοι είναι πιο ειδικοί.

Με το «Chase» ειδικά, που είναι ένα παιχνίδι τύχης, αλλά κυρίως γνώσης, πόσα έχεις µάθει;

Έχω γίνει σοφότερη.

Υπάρχει µια ερώτηση της οποίας η απάντηση σε εντυπωσίασε;

Γενικά με εντυπωσιάζουν οι απαντήσεις που είναι άλλες από τις αναμενόμενες. Για παράδειγμα, σύμφωνα με το περιοδικό «Time», το 75% των πιο σέξι αντρών στον κόσμο είναι ηθοποιοί. Και η παίκτριά μου απάντησε «μοντέλα». Μια απάντηση που πραγματικά με εντυπωσίασε όμως είναι ότι η ένταση του αρώματος των λουλουδιών έχει μειωθεί από την ατμοσφαιρική ρύπανση.

Τον τελευταίο καιρό, πολλοί µιλούν για τα «κακά παιδιά» της τηλεόρασης. Πώς έχεις καταφέρει να είσαι αυτή που ξέρουµε εντός και εκτός τηλεόρασης;

Είναι θέμα αρχών, οικογένειας, του πώς έχεις μεγαλώσει. Επίσης, για να πούμε τα πράγματα όπως είναι, δεν θεωρώ ότι κάνω κάτι σπουδαίο ούτε κάτι ανώτερο που θα με οδηγήσει να έχω μια άθλια συμπεριφορά. Απλώς, βιοπορίζομαι από αυτό που έχω αγαπήσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στη ζωή μου και νομίζω ότι το κάνω καλά. Έρχονται στα αφτιά μου διάφορα και δεν μου αρέσει να τα ακούω ούτε να υπάρχουν. Το μόνο ωραίο είναι ότι φτιαχνόμαστε, ντυνόμαστε, βγαίνουμε περιποιημένες και λαμπερές. Είναι όμως μια δουλειά. Μετά εγώ θα γυρίσω στο σπίτι μου, στον Αντώνη και στο σκυλάκι μου. Πιστεύω επίσης ότι ένας χαρακτήρας που αλλοιώνεται επειδή έχει γίνει γνωστός στην τηλεόραση θα άλλαζε με τον ίδιο τρόπο αν είχε ξεχωρίσει σε οποιονδήποτε άλλο χώρο. Δηλαδή, θα είχε την ίδια απαξιωτική συμπεριφορά σε διάφορα επαγγελματικά πόστα. Γιατί το θέμα είναι, κατά τη γνώμη μου, η απαξιωτική συμπεριφορά. Από την ημέρα που ξεκίνησα, μία από τις αρχές που έχω είναι ότι δεν πρέπει να μειώνω ποτέ κανέναν. Δεν πρέπει επίσης να κρίνουμε, καθώς δεν ξέρουμε τι κουβαλά κάθε άνθρωπος στη ζωή του.

Η τηλεόραση σµίλεψε την αυτοπεποίθησή σου ή σε έκανε πιο ανασφαλή;

Η περίοδος της ανασφάλειας έχει περάσει ανεπιστρεπτί εξαιτίας και χάρη στην τηλεόραση. Μετά από τόσα χρόνια σε αυτόν το χώρο, μπορώ να πω ότι πατώ γερά στα πόδια μου – και όχι μόνο επαγγελματικά, παντού. Μπορώ να στηριχτώ σε μένα 100%. Πήρα τη ζωή στα χέρια μου μέσα από πολλές δυσκολίες που πέρασα, κάποιες από αυτές και οικογενειακές, για τις οποίες δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα μου να μιλήσω. Γενικά η ζωή με έκανε να μη μασάω. Και δεν μασάω, νιώθω δυνατή. Δεν έχω κάποια ανασφάλεια ή αμφιβολία για κάτι. Ακούω τους ανθρώπους που ξέρουν περισσότερα από μένα και τους σέβομαι. Αφομοιώνω την πληροφορία που μου δίνουν, τη βάζω στη ζωή μου και πορεύομαι.

Ένα ακόµα κοµµάτι σου που είναι παράξενο για τη δουλειά που κάνεις είναι η σχέση ζωής µε το σύζυγό σου, Αντώνη, ο οποίος είναι εκτός χώρου. Μια σχέση που έχει δηµιουργηθεί πολύ προτού µπεις στην τηλεόραση.

Τίποτα δεν είναι κανονικό τελικά! Είμαστε μαζί πάρα πολλά χρόνια, προτού γίνω γνωστή. Ίσως σε εκείνη τη φάση της ζωής μου να ήμουν καχύποπτη στο συγκεκριμένο κομμάτι. Ως άνθρωπος θέλω να νιώθω ότι ο άλλος είναι 100% για μένα και εγώ 100% για εκείνον σε όλα τα επίπεδα, και στο συντροφικό και στο φιλικό. Επίσης, δένομαι πολύ – με το κανονικό, το αληθινό, το πραγματικό. Με τον Αντώνη γνωριστήκαμε υπό άλλες συνθήκες και με ακολούθησε στα βήματά μου. Κουράστηκα πολύ, δούλεψα πολύ, κι εκείνος με στήριξε ψυχολογικά ώστε να αντεπεξέλθω. Ήταν αυστηρός, κρατούσε τα μπόσικα, έβαζε όρια, και είμαστε μια χαρά μέχρι τώρα. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι δεν έχουμε περάσει ή ότι δεν περνάμε περίεργες φάσεις. Σε όλους συμβαίνει. Ποιο είναι όμως το συμπέρασμα; Ότι είμαστε μαζί. Τώρα, το να περάσουμε μια περίοδο γκρίνιας ή μια κρίση μέσα σε τόσο πολλά χρόνια καλό είναι κι αυτό. Ανανεώνει τη σχέση.

Έχεις χάσει πολλά κιλά. Πώς το αποφάσισες;

Έχω χάσει περίπου δέκα. Το αποφάσισα γιατί είχα πάρει κιλά ακολουθώντας κάποιες φαρμακευτικές αγωγές που μου προκάλεσαν κατακράτηση. Κάποια στιγμή, όταν ήμουν ακόμη στο «Still Standing», έπρεπε να πάω με το στυλίστα μου σε ένα πολυκατάστημα για να διαλέξω παντελόνια. Μπήκα στο δοκιμαστήριο και έβγαλα φωτογραφία μπροστά από ένα βουνό παντελόνια από τα οποία δεν μου έκανε κανένα! Δεν με πίεσε κανείς. Δεν μου είπε ποτέ κάποιος «έχεις παχύνει». Ούτε εγώ ένιωσα έτσι μέχρι που πήρα την απόφαση και τελείωσε, δεν θα ξαναπαχύνω ποτέ. Έχω υιοθετήσει άλλη νοοτροπία, κι αυτό με κάνει πιο ευτυχισμένη.

Ποιες τροφές τρως και ποιες αποφεύγεις;

Αποφεύγω τη ζάχαρη. Επειδή όμως μου αρέσουν τα γλυκά, προσπαθώ να τα αντικαθιστώ με μια μπάρα με μέλι. Πίνω τον καφέ σκέτο, αρκετό νερό –όχι όμως πάρα πολύ– και κάποια αφεψήματα. Καταναλώνω πολλές σαλάτες και κανονικά τα γεύματα, αλλά όχι τηγανητά.

Δυστυχώς, δεν τρώω τηγανητές πατάτες, που είναι το αγαπημένο μου φαγητό, και τυριά. Ευτυχώς, τα ζυμαρικά δεν μου λείπουν γιατί δεν μου άρεσαν ποτέ.

Τι εννοείς, δεν σου αρέσουν τα ζυµαρικά;

Βρίσκεσαι απέναντι από μια γυναίκα που δεν αγαπά τα μακαρόνια με κιμά και τη σοκολάτα. Δεν μου αρέσει το παστίτσιο, δεν μου αρέσει η μπεσαμέλ. Οπότε, αυτό είναι βοηθητικό για τη διατροφή μου. Μια ημέρα στη δουλειά, στο catering είχε μακαρόνια με κιμά και, όταν είπα ότι δεν μου αρέσουν, όλοι άρχισαν να με πειράζουν και να λένε ότι είμαι παγκόσμια αποκλειστικότητα.

Και µε τη σοκολάτα ποιο είναι το πρόβληµά σου;

Θα φάω ένα μπισκοτάκι ή μια μπάρα με σοκολάτα. Στο γλυκό με σοκολάτα όμως δεν βρίσκω ουσία. Προτιμώ ένα μιλφέιγ ή κάτι με κρέμα, που βγάζει νόημα για μένα. (γέλια) Δεν είμαι κανονική, ε;

Γυµνάζεσαι;

Επειδή δουλεύω πάρα πολύ, η προτεραιότητά μου είναι να ξεκουράζομαι. Παρ’ όλα αυτά, ξεκίνησα πρόσφατα πιλάτες μία με δύο φορές την εβδομάδα. Επίσης, όποτε μπορώ, περπατώ, ειδικά τώρα που φτιάχνει ο καιρός. Πηγαίνω στο βουνό και γυρίζω. Αυτό μού έμεινε από την καραντίνα.

Πώς αλλιώς φροντίζεις τον εαυτό σου;

Μου αρέσει να κάνω scrub και να βάζω τις ωραίες κρέμες μου μετά το μπάνιο. Δεν ξεχνώ ποτέ την ενυδατική μου πρωί – βράδυ και το micellaire μου. Επισκέπτομαι το δερματολόγο μου για τις θεραπείες μου, όμως χωρίς υπερβολές.

Πώς σου αρέσει να περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;

Μαγειρεύω στο σπίτι μου, ψωνίζω, πηγαίνω στο σουπερμάρκετ και στη λαϊκή… Έχω διαφορετικά μαγαζιά για το καθετί. Για τα χόρτα μου πηγαίνω σε συγκεκριμένο άνθρωπο στη λαϊκή και για τα κρεατικά μου σε συγκεκριμένο κρεοπωλείο. Μου αρέσει επίσης να βγαίνω με τις φίλες μου για καφέ. Λατρεύω τις βόλτες στο κέντρο με τον Αντώνη και τη Μαρντώ, το σκυλάκι μας, αλλά και να βλέπουμε ταινίες στο σπίτι. Τώρα που φτιάχνει ο καιρός, ωστόσο, δεν μπορώ να μένω μέσα. Το χειμώνα μού αρέσει να είμαι στο σπίτι και να μαγειρεύω, την άνοιξη και το καλοκαίρι θέλω να είμαι έξω και να ακούω μουσικές.

Ο χρόνος που περνά τι είναι για σένα;

Νιώθω ότι με κάνει καλύτερη. Μου αρέσει η ζωή, απολαμβάνω κάθε μέρα της.

Είσαι ο άνθρωπος της στιγµής ή των µακροπρόθεσµων στόχων;

Είμαι της ημέρας. Ονειρεύομαι πολύ –γιατί δίχως όνειρα δεν ζω–, χωρίς όμως να βάζω στόχο. Απλώς, μου αρέσει να πετά το μυαλό μου σε έναν πρωινό καφέ στη Σύρο, στην Ερμούπολη, ή να πάω με τους φίλους μου μια όμορφη βόλτα στη θάλασσα με ένα ποτήρι κρασί και ένα μεζέ. Αυτά είναι τα όνειρά μου. Τώρα, πιο μακροπρόθεσμα, θα ήθελα να παραμείνω στην τηλεόραση για κάποια χρόνια. Από αυτό παίρνω ζωή, αναπνέω. Και περνάω ωραία. Ένας φίλος μου μου είπε κάτι που θεωρώ πολύ σοφό: «Η δουλειά μας, όταν μας αρέσει, είναι η ελευθερία μας». Για μένα, λοιπόν, η δουλειά μου είναι η ελευθερία μου και θέλω για κάποια χρόνια ακόμα –δεν ξέρω πόσα– να νιώθω τόσο ελεύθερη.

Το βραδινό σόου που ανέφερες πριν ότι θέλεις να κάνεις το έχεις σχηµατοποιήσει στο µυαλό σου;

Δεν ξέρω τι θα είναι. Έχω έναν καλλιτεχνικό αχταρμά στο μυαλό μου. Θέλω να τραγουδάμε, να χορεύουμε, να έχουμε πλάκα, να είμαστε μαζί με ανθρώπους που αγαπούν την τηλεόραση, τη ζωή, το τραγούδι, την τέχνη, να φωνάζουμε, να καλούμε κόσμο, να φοράμε λαμπερά ρούχα, να έχουμε ένα μεγάλο πλατό, να έχουμε ελευθερία.

Μαρία Μπεκατώρου δηλαδή;

Ναι, αυτό.

Ονειρεύεσαι το µετά;

Θέλω να με βρει κατασταλαγμένη και ήρεμη. Δεν θέλω να με βρει σε ένα δωμάτιο να κλαίω για τη ζωή που έχω ζήσει αλλά δεν θα ζω πια. Κάθε χρονιά που περνά, η ζωή σού προσφέρει και άλλα πράγματα. Όπως γυρίζω τώρα το κλειδί στην πόρτα μου και είμαι μια χαρά και κοιμάμαι ήσυχη, με μια γλυκιά κούραση από τη δουλειά, έτσι θέλω να είναι και η ζωή μου μετά. Να μην έχω μετανιώσει για αυτά που έχω κάνει. Να μην έχω πληγώσει ανθρώπους επειδή ζω τώρα το όνειρό μου. Να είμαι καλά και να μην έχω στενοχωρήσει κανέναν. Αν άθελά μου έχω στενοχωρήσει κάποιους, τους ζητώ συγγνώμη, σε περίπτωση που διαβάζουν αυτήν τη συνέντευξη. Θέλω να είμαστε μια ωραία οικογένεια, να έχουμε κάνει ένα υπέροχο τραπέζι ζωής όπου θα βρισκόμαστε εμείς, οι άνθρωποι που έχουμε αγαπηθεί πολύ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΑΡΗ ΑΚΡΙΤΙΔΗ
ΜΑΚΙΓΙΑΖ-ΜΑΛΛΙΑ: ΔHΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ

*Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία τον Πύργο Μελισσουργού, 42o χλμ. Λεωφόρος Αναβύσου

Δείτε το βίντεο